 |
| ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ ( ေတာင္ၾကီး ) |
.
ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက
အေရွ႕ပိုင္းတိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ ေျမြအလႅမယ္ဆရာတစ္ေယာက္ရွိတယ္..။ သူေမြးထားတဲ႕
ေျမြယဥ္ ( ၂ ) ေကာင္ နဲ႕ ျမိဳ႕တစ္ကာလွည္႕ ျပစားပါတယ္။ အၾကီးတစ္ေကာင္က
အသက္ၾကီးေနလို႕ “ စိမ္းအုိ ” လို႕ ေခၚျပီး ပုိမုိယဥ္ပါးသန္စြမ္းလိမၼာတဲ႕
ေနာက္တစ္ေကာင္ကိုေတာ႕ “ စိမ္းမ ” လို႕ အမည္ေပးထားပါသတဲ႕..။
.
“ စိမ္းမ ” ရဲ႕ နဖူးမွာ
ျမင္သာတဲ႕အနီကြက္ကေလးတစ္ကြက္ ရွိတယ္။ တစ္ပတ္လွည္႕ျပတာတို႕၊ အလွကျပတာတို႕ဆို
စိမ္းမက သခင္ရဲ႕ညႊန္ၾကားမႈကို တစ္ေသြမတိမ္းလုိက္နာႏိုင္ရံုမက ပရိတ္သတ္အၾကိဳက္ေတြ႕ေအာင္ေဖ်ာ္ေျဖႏိုင္တာျဖစ္လို႕
ေျမြဆရာက အင္မတန္ခ်စ္ျမတ္ႏုိးပါတယ္။
.
.
တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာတဲ႕အခါ အသက္ၾကီးလို႕ စိမ္းအို
ၾကီး ကံကုန္ပါေလေရာ..။ အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းေလးက ေျမြဆရာရဲ႕ ဘဝကို
တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေစလိမ္႕မယ္လို႕ ဘယ္သူမွ မထင္ခဲ႕ပါဘူး။ ေျမြအလႅမယ္အတြက္ အတြဲလုိတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ ေနာက္တစ္ေကာင္ကိုထြက္ရွာဖို႕လည္း ေျမြဆရာမွာ ေတာ္ေတာ္အလုပ္မ်ားေနပါတယ္။
.
တစ္ညမွာ ေတာင္ကုန္းေလးတစ္ခုေပၚက
ဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ေမာေမာပမ္းပမ္း နားၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္
ပျခဳပ္ေလးကိုဖြင္႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ... ဗုေဒါၶ ... " စိမ္းမ "
တစ္ေကာင္ ေပ်ာက္ေနပါေရာ႕လား..။ သြားျပီ
... ေျမြဆရာနားမွာ ေျမြတစ္ေကာင္မွ မရွိေတာ႕ဘူး..။
.
.
ဆရာသမားလည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားတယ္။
.
" စိမ္းမ ေရ ... စိမ္းမ ..
" ေနရာတကာလွည္႕ျပီး ေအာ္ေခၚ၊ ပတ္ခ်ာလည္ လွည္႕ရွာတယ္။ ဒါေပမယ္႕
စိမ္းမ ရဲ႕ အရိပ္အေယာင္ဆိုလို႕ တစ္ေမာက္တစ္ျမီးမွ မေတြ႕ရဘူးေလ။ အရင္တုန္းက
ဒါမ်ိဳးျဖစ္ဖူးတယ္။ သူတို႕ထြက္သြားရင္ သစ္တိုသစ္စ တုိ႕၊ ခ်ံဳႏြယ္ေပါက္ပင္ တုိ႕ ကို
ရွင္းေပးထားလုိက္၊ ကစားတာဝသြားရင္ သင္ေပးထားတဲ႕ေျမြေတြျဖစ္ေတာ႕ ျပန္လာၾကတယ္။
.
အခုက ဘာအစအနမွ မရတာ။ ေခါင္းငုိက္စိုက္က်ျပီး
စိတ္ပ်က္ေနတဲ႕ ေျမြဆရာဟာ ေနေစာင္းတဲ႕အထိေစာင္႕ရွာတယ္။ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္မဲ႕ျပီဆိုတာသိလိုက္ရတဲ႕စိတ္ကူးေလေပြဟာ ေျမြဆရာကို
အိမ္ျပန္ဖို႕ မစြဲေဆာင္ႏုိင္ေသာ္ျငားလည္း လုပ္သင္႕တဲ႕အလုပ္ကို လုပ္ရပါေတာ႕တယ္။
ဒါကေတာ႕ အရာရာကိုထားခဲ႕ျပီး လက္ခ်ည္းဗလာအိမ္ရွိရာခရီးကို
တစ္ကိုယ္တည္း ျပန္ရတာပါပဲ။
.
.
ေလးလံလွတဲ႕ေျခအစံုကို မႏုိင္႕တစ္ႏိုင္သယ္မရင္း
လမ္းမွာ ျမက္ေတာထဲကတရႊတ္ရႊတ္အသံကုိၾကားမိတဲ႕ေျမႊဆရာဟာ ဝမ္းသာသြားတယ္။
.
" စိမ္းမ .. စိမ္းမ "
.
ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႕ လိုက္ရွာတဲ႕အသံမဟုတ္ပဲ၊ ေတြ႕ျပီ
.. ေတြ႕ျပီ ဆိုတဲ႕ ေျမြဆရာရဲ႕ေအာ္သံဟာ ေတာအုပ္ကေလးကို တစ္မုဟုတ္ခ်င္းလႊမ္းမိုးသြားတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ .. စိမ္းမ ျပန္လာျပီ။
