 |
| ဆောင်းပါးရှင် - ကိုညီညီ (တောင်ကြီး) |
"သားသမီးမဖြစ်ဖူးတဲ့မိဘမရှိဘူး မိဘမဖြစ်ဖူးသေးတဲ့သားသမီးပဲရှိတယ်" ဒါက လွန်ခဲ့တဲ့လအနည်းငယ်ကကျောင်းသားငယ်လေးတွေနဲ့အွန်လိုင်းအင်တာဗျူးမှာကျွန်တော်ပြောဖြစ်ခဲ့တဲ့စကားပါ။ ဒါကိုပြောနေတုန်း LIVE နားထောင်နေသူတစ်ယောက်လာရေးတဲ့မှတ်ချက်တစ်ခုကိုပြန်သတိရမိတယ်။ "ကိုညီရေ ဒီစကားက ဒီအရွယ်အတွက်သိပ်မြင့်နေမယ်ထင်တယ်" တဲ့။
တကယ်တော့ဗျာ ဒီစကားက ကလေးတွေအတွက်မမြင့်ပါဘူး။ သူတို့ကသာ မိဘတွေရဲ့မေတ္တာကိုအနီးကပ်ရထားတဲ့သူတွေ၊ သူတို့ကသာ မိဘတွေရဲ့အရေးပေးတာကိုခံထားရသူတွေ၊ သူတို့ကသာ လောကလူသားတွေရဲ့ "ကလေးတွေကရိုးသားတယ်" ဆိုတဲ့မပြုပြင်ရသေးတဲ့မွေးရာပါအမှန်တရားကိုကိုင်စွဲထားနိုင်ကြတဲ့သူတွေဖြစ်ပါတယ်။
စဉ်းစားကြည့်ပါ။ လူတစ်ယောက်မွေးဖွားလာရာကနေ ပညာတတ်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့အထိ နှစ်ပေါင်းဘယ်လောက်ကြာမလဲလို့။ မူကြိုကို ၂ နှစ်တွက်၊ ၁ဝ တန်း ဒါမှမဟုတ် ၁၂ တန်းကို ၁၂ နှစ်ပိုပိုသာသာလေးတွက်၊ ကောလိပ်တက္ကသိုလ်ကို ၄ နှစ်တွက်၊ ဘဝလမ်းခရီးမှာ ဘာညာသာရကာမှားယွင်းတာ၊ တိမ်းစောင်းတာ၊ စိတ်လေတာတွေကို ပိုပိုလိုလို ၁ နှစ်ပဲထည့်တွက် အနည်းဆုံး ၁၇ နှစ်ကြာတယ်။
ဒါတောင် မာစတာတက်တာ၊ ဒေါက်တာဘွဲ့ယူတာ၊ နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းသွားတက်တာတွေ ထည့်မတွက်သေးဘူး။ လူတိုင်းရဲ့အခြေအနေအချက်အလက်တွေနဲ့ထည့်တွက်လို့ရတဲ့ဖော်မြူလာမဟုတ်လို့ အကြမ်းဖျင်းအချိန်အတိုင်းအထွာကိုတွက်ချက်ပြတာပါ။
တကယ်တော့ဗျာ ဒီစကားက ကလေးတွေအတွက်မမြင့်ပါဘူး။ သူတို့ကသာ မိဘတွေရဲ့မေတ္တာကိုအနီးကပ်ရထားတဲ့သူတွေ၊ သူတို့ကသာ မိဘတွေရဲ့အရေးပေးတာကိုခံထားရသူတွေ၊ သူတို့ကသာ လောကလူသားတွေရဲ့ "ကလေးတွေကရိုးသားတယ်" ဆိုတဲ့မပြုပြင်ရသေးတဲ့မွေးရာပါအမှန်တရားကိုကိုင်စွဲထားနိုင်ကြတဲ့သူတွေဖြစ်ပါတယ်။
စဉ်းစားကြည့်ပါ။ လူတစ်ယောက်မွေးဖွားလာရာကနေ ပညာတတ်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့အထိ နှစ်ပေါင်းဘယ်လောက်ကြာမလဲလို့။ မူကြိုကို ၂ နှစ်တွက်၊ ၁ဝ တန်း ဒါမှမဟုတ် ၁၂ တန်းကို ၁၂ နှစ်ပိုပိုသာသာလေးတွက်၊ ကောလိပ်တက္ကသိုလ်ကို ၄ နှစ်တွက်၊ ဘဝလမ်းခရီးမှာ ဘာညာသာရကာမှားယွင်းတာ၊ တိမ်းစောင်းတာ၊ စိတ်လေတာတွေကို ပိုပိုလိုလို ၁ နှစ်ပဲထည့်တွက် အနည်းဆုံး ၁၇ နှစ်ကြာတယ်။
ဒါတောင် မာစတာတက်တာ၊ ဒေါက်တာဘွဲ့ယူတာ၊ နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းသွားတက်တာတွေ ထည့်မတွက်သေးဘူး။ လူတိုင်းရဲ့အခြေအနေအချက်အလက်တွေနဲ့ထည့်တွက်လို့ရတဲ့ဖော်မြူလာမဟုတ်လို့ အကြမ်းဖျင်းအချိန်အတိုင်းအထွာကိုတွက်ချက်ပြတာပါ။
