အဆံုးအျဖတ္တစ္ခုရဲ႕လားရာ ( တုိးနီ ဧကာဒသမပိုင္း ) ၁၁။

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ ( ေတာင္ၾကီး )

.

.

ျမန္မာေရွွ႕ေနနဲ႕ေတြ႕တဲ႕အခ်ိန္ သူေတာင္းသမွ်အခ်က္အလက္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ေပးလိုက္တယ္။ လိုတာရွိရင္ သူျပန္လာလိမ္႕မယ္။ ပိုတာဆိုရင္လည္း အမႈတြဲထဲ သူထည္႕ေရးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ သူ႕လုိင္း .. သူေကာင္းေကာင္းကြ်မ္းတာ စကားေျပာတာနဲ႕တင္ ကြ်န္ေတာ္သိတယ္။ ကိုအယ္လ္ခမ္းကို ေျပာျပေတာ႕ သိပ္စိတ္မပူုဖို႕ ထပ္အားေပးရွာပါတယ္။ ကုိအယ္လ္ခမ္း ကြ်န္ေတာ႕ကို ထပ္ကူညီတာ ရွိေသးတယ္။

.

.

ကြ်န္ေတာ႕ကို Resume ေရးေပးတယ္။ အလုပ္အတြက္ ေထာက္ခံေပးတယ္္။ ခင္တဲ႕မင္တဲ႕သူေတြကို ေျပာေပးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ အလုပ္ရတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတုန္းက ၾကားခဲ႕သလို တစ္နာရီ ( ၈ ) ေဒၚလာမဟုတ္ဘူးေနာ္၊ လုပ္ခ က တစ္ရက္ကို ( ၃ ) ေဒၚလာထဲ ရတာ။ ဘယ္တူပါ႕႔မလဲ ဒီေနရာက ဒုကၡသည္ထိန္းသိမ္းေရစခန္းဆိုေတာ႕ သူ႕အိုးနဲ႕သူ႕ဆန္ တန္ရာေပါ႕။

.

အလုပ္အေၾကာင္း နည္းနည္း ရွင္းျပပါဦးမယ္။ အဝတ္ေလွ်ာ္ - Laundry မွာ လုပ္လို႕ရတယ္။ သက္သာေပမယ္႕ ဘာစားစရာမွ မရွိဘူး။ မီးဖိုေခ်ာင္မွာလုပ္ရင္ ပိုပင္ပန္းေပမယ္႕ အစားေခ်ာင္တယ္။ ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္ခ်က္ျပီး အရင္ ကစ္ထားလို႕ရတယ္။ Kitchen မွာ လွည္းနဲ႕ ထမင္းလိုက္ပို႕တယ္ဆုိတာမ်ိဳးလည္း ရွိေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ကြဲေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ( ၄ ) ေယာက္နဲ႕ ဗမာေတြကို ရွာခ်င္တာဆုိေတာ႕ ကိုအယ္လ္ခမ္း ရဲ႕ လမ္းညႊန္ခ်က္အတိုင္း ထမင္းလိုက္ပုိ႕တဲ႕အလုပ္ကို ေရြးလိုက္တယ္။

.

တြန္းလွည္းေလးတစ္ခု နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္တိုးနီ ဟာ ထမင္းပတ္ပို႕ရင္း ဗမာေပ်ာက္ရွာပံုေတာ္ဖြင္႕ပါတယ္။ ရသမ်ွအခ်ိန္ေလးမွာ လိုက္စံုစမ္းတယ္။ အခန္း ( C ) ထဲမွာ ျမန္မာ ( ၃ ) ေယာက္ကို ေတြ႕တယ္။ အေၾကာင္းဆက္စပ္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အဲဒီထဲက ( ၂ ) ေယာက္က ကိုေစတန္လႊတ္လိုက္တာ ျဖစ္ေနတယ္။ ထဲထဲဝင္ဝင္ေမးၾကည္႕တဲ႕အခါ ေစ်းႏႈန္းကအတူတူ ေဒၚလာ ( ၁၅ဝဝဝ ) ပဲ။ လာတဲ႕လမ္းေၾကာင္းလည္း အတူတူပဲ။ မတူတာတစ္ခုက ဒီ ( ၂ ) ေယာက္ကိုပုိ႕တာမွာ ကိုေစတန္ မပါလာဘူး။ သူတို႕က ျပီးခဲ႕တဲ႕ ( ၂ ) ပတ္ေလာက္က ေရာက္ေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ႕ထက္ ( ၂ ) လ ေလာက္ ေနာက္က်ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ခါစကလိုပဲ မလည္မဝယ္နဲ႕ အားငယ္ေနတာကို ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။

.

.

ကံၾကမၼာရဲ႕ ဆန္းက်ယ္ပံုကို ေျပာကုိး မေျပာခ်င္ေတာ႕ပါဘူး။ ဒီစခန္းထဲမွာ “ အခန္းေရႊ႕တယ္ ” ဆုိတာ ရွိတယ္။ လူ ( ၁ဝဝ ) ရွိတဲ႕အခန္းမွာ ( ၈ဝ ) ကို ခ်န္ထားျပီး က်န္ ( ၂ဝ ) ကို အလွည္႕က်ရာ တစ္ျခားအခန္းေတြဆီ ေရႊ႕ေျပာင္းတာကို ဆုိလိုတာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္းေျပာင္းရတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း က်န္ခဲ႕တယ္။ ဒါမ်ိဳးကုိ ( ၂ ) လ တစ္ၾကိမ္ေလာက္လုပ္တာ ပထမအစပိုင္းေတာ႕ ေျပာင္းတဲ႕အထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္မပါေသးဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာပဲ ကံစမ္းမဲရွိတာမွတ္တာ ဒုကၡသည္စခန္းမွာလည္း ကံစမ္းမဲ ရွိတာပါကလား ..။

.

ေနရာအသစ္မွာေနသားက်လာတာနဲ႕အမွ် အစိမ္းသက္သက္ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကြ်မ္းဝင္လက္ခံႏိုင္လာတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဒါကို စိတ္ညစ္စရာလို႕ မေတြးေတာ႕ပါဘူး။ ဒါ ကံပဲေလ။ ကံစီမံရာအတုိင္းေပါ႕။ ဖဲေဝတာေတာင္ ကိုယ္လိုခ်င္တာ က်ဖူးလို႕လား။ ကုလားဗန္ထုိးတဲ႕အခါ က်ခ်င္ရာ က်မွာပဲေလ။ ဒါေပမယ္႕ ဒီလုိအျပဳသေဘာေဆာင္တဲ႕စိတ္ဓါတ္က ခ်က္ခ်င္းအက်ိဳးေပးပါတယ္။ ေရစက္ေၾကာင္႕ ၾကံဳရ ဆံုရ ခင္မင္ခြင္႕ရတယ္။ အေတြ႕အၾကံဳရွိသူက ေနာက္လူသစ္ေတြကို ျပန္လည္မွ်ေဝတယ္ .. ေဖးမတယ္။ အလုပ္လုပ္ေတာ႕လည္း ပိုက္ဆံ ( အနည္းငယ္ ) ရတယ္။ အခုပဲၾကည္႕ေလ ေရစက္အက်ိဳးေပးလို႕ ဒီလို လွည္႕လည္ရင္း ကြ်န္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕ အလွည္႕က် ျပန္ဆံုခြင္႕ရျပန္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာ္လိုက္တာ ..။

.

.

ေရွ႕ေနရဲ႕စီစဥ္ေပးမႈအရ တရားသူၾကီးနဲ႕ေတြ႕ဖို႕ ရံုးခ်ိန္းစာေရာက္လာတယ္။ ၾကိဳတင္မွာထားခ်က္အရ ဒီရံုးခ်ိန္း တစ္ၾကိမ္ထဲနဲ႕ ကိစၥမျပတ္ႏိုင္ဘူးဆုိတာ သိထားလို႕ စိတ္ၾကိဳေလ်ွာ႕ထားႏုိင္ခဲ႕ပါတယ္။ ေတြ႕တဲ႕အခ်ိန္မွာ လိုတာေတာင္းမယ္။ နာမည္၊ ေမြးေန႕သကၠရာဇ္မွန္ မမွန္၊ လူမွန္ မမွန္စစ္ေဆးမယ္၊ အၾကမ္းဖ်င္္း ေျပာရရင္ ႏႈတ္ဆက္ရံုသာသာပဲလို႕ သိထားတယ္။ တစ္ကယ္ၾကံဳရတဲ႕အခ်ိန္မွာ တရားသူၾကီးဟာ စိတ္ေနသေဘာထားေကာင္းျပီး လူသားတစ္ေယာက္လို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံတာကို ၾကံဳရတယ္။

.

လူျဖဴတရားသူၾကီး ဂ်က္ဖရီ - Jeffery ဆိုသူက စကားစတဲ႕အခါ “ မင္းရဲ႕ Story ကို ငါဖတ္ၾကည္႕တဲ႕အခါ အရမ္းဝမ္းနည္းဖို႕ေကာင္းတယ္္။ ငါက အခုေလာေလာဆယ္ နိဒါန္းပ်ိဳးရံုသာ ေမးထားမွာ ေနာက္တစ္ခ်ိန္းက်ရင္ အေသးစိတ္ သိခ်င္တယ္။ ဒီအမႈကို ငါစိတ္ဝင္စားတယ္။ ငါ႕ကို ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ကုန္စင္ ေျပာျပလို႕ရတယ္မလား? ” လို႕ ခ်ိဳသာစြာ ေျပာပါတယ္။ ျပီးေတာ႕ ကြ်န္ေတာ႕ အမႈကို ေနာက္ထပ္ရံုးခ်ိန္း ( ၂ ) လ ထပ္ခ်ိန္းလိုက္တယ္။ ၾကာလွခ်ည္လားလို႕ေတာင္ မညည္းရဲဘူး .. အထဲမွာက လူေတြက ေသာင္းခ်ီ ရွိတယ္ .. အမ်ားၾကီးမွ တစ္ကယ္႕ကို အမ်ားၾကီး။ တရားခြင္အခန္းက ( ၇ ) ခန္းပဲရွိတယ္။ ဒါေတာင္ တရားသူၾကီးေတြ ေန႕တုိင္းအမႈစစ္တာေတာင္ လိပ္ပတ္မလည္ဘူးေလ။

.

.

တရားခြင္အခန္းဆုိလို႕ လူစံုတက္စံုလို႕ေတာ႕ မထင္ပါနဲ႕။ အခန္းထဲမွာ တရားရင္ဆိုင္သူ နဲ႕ အေစာင္႕ ( ၁ ) ေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ အဲဒီအေစာင္႕ပါ အျပင္မွာေနရင္ အားလံုးကိုမွ တစ္ေယာက္တည္း။ ရႈပ္မသြားနဲ႕ဦးေနာ္ ..။ အေဝးကေန အမႈစစ္လို႕ရေအာင္ သံုးဦးဆက္စပ္စကားေျပာႏိုင္တဲ႕ 3 Ways Conference Call နဲ႕ အစစ္ခံရတာ။

.

ဘယ္လုိပံုစံလဲဆိုေတာ႕ .. အခန္းထဲမွာ တရားခံဆုိပါေတာ႕ .. သူထုိင္မယ္႕ ထုိင္ခံုတစ္လံုးပဲ ရွိတယ္။ နံရံေပၚမွာ TV ၾကီး ( ၂ ) လံုးကို ဘယ္ နဲ႕ ညာ ခ်ိတ္ထားတယ္။ တစ္ေယာက္က ေရွ႕ေန၊ တစ္ေယာက္က တရားသူၾကီး .. ဒါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္က သူတို႕ ( ၂ ) ေယာက္ကို ျမင္ရသလို တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ သူတို႕ကလည္း ကြ်န္ေတာ႕ကို ျမင္ေနရတယ္။ ျမန္မာစကားျပန္လည္း ေတာင္းလုိ႕ရတယ္။ အိုးမကြာ အိမ္မကြာ အမႈစစ္လို႕ရတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေနမွာ။

.

.

ဒီေနရာမွာ ဦးေအာင္ ဆုိတဲ႕ အသက္ ( ၄ဝ ) ခန္႕ ဦးေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ၾကားျဖတ္မေျပာလုိ႕ မျဖစ္ျပန္ဘူး။ ဒီစခန္းထဲကို သူေရာက္ေနတာ ( ၉ ) လခြဲေလာက္ ရွိျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ အခန္းေျပာင္းတာ ပါသြားရင္း ကြ်န္ေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း ( ၂ ) ေယာက္နဲ႕ အဖြဲ႕က်ေနသူတစ္ေယာက္ပါ။ သူက ေနုာက္တစ္ရက္မွာ ရံုးခ်ိန္းရွိတယ္။ ဒီတစ္ခ်ိန္းက သူ႕ဘဝအလွည္႕အေျပာင္းကို ဖန္တည္းေပးမယ္႕ အေရးၾကီးတဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ၾကားနာရမွာဆုိေတာ႕ ရင္ခုန္ေနတယ္္။

.

ရံုးခ်ိန္းကေန ျပန္လာတဲ႕ ဦးေအာင္ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးပန္းေတြ ေဝေနလိုက္တာ ..။ သူ လြတ္လပ္ျပီ။ သူ႕ထက္ပုိေပ်ာ္ေနရတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ပါ။ သူက ကြ်န္ေတာ္တို႕အားလံုးကို မွာစရာရွိတာ မွာတယ္ .. ပံုစံက ေအးေအေဆးေဆးပဲ။ ဘာ Case နဲ႕ ေအာင္သြားတာလဲေတာ႕ ေျပာမျပသြားဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံအစိုးရနဲ႕ ပတ္သက္တာေတာ႕ ေျပာျပတယ္။ ဒီကုိေရာက္ေနတဲ႕ လက္ရွိျမန္မာအုပ္စုထဲမွာ ဦးေအာင္က ပထမဦးဆံုး ေအာင္ႏုိင္သူၾကီး ပါ။

.

.

အမႈႏုိင္တဲ႕သူဟာ စခန္းထဲမွာ ေနခ်င္သလို အၾကာၾကီးေနလို႕မရေတာ႕ျပန္ဘူး။ ( ၁ ) ပတ္အတြင္း အျပင္ကို ထြက္ခိုင္းတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ မနက္ေအာင္ရင္ ညေန တန္းထြက္ရတယ္။ ဦေအာင္က ( ၂ ) ရက္ပဲ ေနတယ္။ ဒါေတာင္ လမ္းစရိတ္ ပိုက္ဆံမရွိလုိ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္းနားကေန မွာတာ ခ်က္လက္မွတ္ကို ေစာင္႕ဖို႕ေလ။ ေငြကဘယ္ေလာက္မ်ားလဲလုိ႕ .. အထင္ေသးလို႕ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး .. ေဒၚလာ ( ၂ဝဝ ) တင္။ ျမန္မာေငြနဲ႕တြက္မယ္ဆုိရင္ ( ၂ဝဝ၈ ) ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းကဆုိေတာ႕ ေငြ ( ၂ ) သိန္းမျပည္႕ပါဘူး။ ဒီေလာက္ေငြကိုေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ေခ်းငွားရတဲ႕ အေမရိကားခရီးစဥ္ဆုိတာ သိေစခ်င္တာပါ။

.

.

ေနာက္ထပ္ ( ၁ ) လ ေလာက္လည္းက်ေရာ အခန္းအေျပာင္းအေရႊ႕ေတြထပ္လုပ္တဲ႕အခါ ကြ်န္ေတာ္႕အခန္းကို ျပန္ေရာက္လာတဲ႕ ကိုအယ္လ္ခမ္း နဲ႕ အတူ တုိင္းရင္းသား ( ၂ ) ေယာက္ ပါလာတယ္။ အဲဒီထဲကတစ္ေယာက္က အျပင္ထြက္ဖို႕ တရားသူၾကီး ရံုးခ်ိန္းေစာင္႕ေနတာ။ သူ႕အမႈက သိပ္မခုိင္ဘူးလုိ႕ သိရတယ္။ ေငြေပါင္ - Bond တင္ျပီးေတာ႕ ထြက္ဖို႕ေလ်ွာက္ထားတာ တစ္ရက္က်ေတာ႕ ရံုးခ်ိန္းသြားေရာ။ ျပန္အလာမ်က္ႏွာသိပ္မလွကတည္းက တရားသူၾကီးပယ္ခ်လိုက္တယ္ဆိုတာ စိတ္မေကာင္းစြာ သိရတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ ဦးေအာင္ေျပာတာ မွန္တယ္။ လူတိုင္းေအာင္တာ မဟုတ္ဘူးတဲ႕ေလ။ ဒီတုိင္းရင္းသားေလးကို စခန္းကေန Deportation စာရင္းထဲ ထည္႕ထားျပီး ျပန္ပို႕ၾကေတာ႕မယ္။

.

သူ႕ရဲ႕စာရြက္စာတမ္းေတြကုိ ျပန္ယူသြားၾကတယ္။ အထုပ္လိုက္ကို ဝါရွင္တန္ဒီစီ ျမန္မာသံရံုးကို ပို႕ျပီး ျမန္မာဗီဆာ ျပန္ေတာင္းထားတာ သိရတယ္။ စံုျပီဆိုရင္ ေလဆိပ္ကေန တင္လႊတ္လိုက္ေတာ႕မွာ .. တစ္ကယ္႕ကို စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ အခုေလာက္အထိ ၾကိဳးစားလာျပီးမွ ျပန္ပုိ႕ခံရတာ နာလိုက္တာ။

.

ဆက္ပါဦးမည္ ကိုတိုးနီ။

.

koko2yeye@gmail.com