 |
ေမးျမန္းသူ
။ ။ ေဆာင္းပါးရွင္ - ကုိညီညီ ( ေတာင္ၾကီး
)
|
ကုိကဲနက္ေဝါင္းနဲ႕ကြ်န္ေတာ္က
ျမိဳ႕နီးခ်ဳပ္စပ္ေနထုိင္ၾကျပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မဆံုျဖစ္ၾကဘူးေနာ္။ သိတယ္မလား
.. အေမရိကားဆိုေတာ႕ အခ်ိန္ကရွားၾကတယ္။ အခ်ိန္ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အားလပ္ခ်ိန္တူဖုိ႕က
ခက္ေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာတစ္ေခါက္ထပ္ဆံုရေပမယ္႕ စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာလိုက္ရဘူးေလ။
.
ကုိညီညီ
။။။။။။။။။။ ကိုကဲနက္ေဝါင္း ငယ္ဘဝေက်ာင္းသားေလာက ကေန ျဖတ္သန္းခဲ႕တဲ႕ အေမရိကန္အလုပ္သင္ဘဝတုိ႕နဲ႕
အြန္လုိင္းစကားဝုိင္းေလးကို စလိုက္ၾကရေအာင္။
.
ကိုကဲနက္ေဝါင္း
။။။။။။။။။။ မဂၤလာပါခင္မ်ား .. ကြ်န္ေတာ္ ကဲနက္ေဝါင္း
ပါ။ ကုိညီညီေရ .. ကိုညီညီေမးတဲ႕ေမးခြန္းေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္ေျဖေပးခ်င္ပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္လည္းပဲ
ျမန္မာလို Type ရိုက္လို႕ရွိရင္ အရမ္းေႏွးတဲ႕အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ အသံဖုိင္နဲ႕ပဲေျဖလုိက္တယ္။
ဒါကိုေတာ႕ ခြင္႕လႊတ္ပါ။ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ေနာ္။
.
ပထမဦးဆံုးေမးခြန္းက
ကြ်န္ေတာ႕ငယ္ဘဝေက်ာင္းသားေလာက ကို ေျပာျပမယ္။
.
ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္တုန္းက
ပုစြန္ေတာင္ရပ္ကြက္၊ ေမာင္ေအးလက္ဘက္ရည္ဆိုင္နဲ႕သိပ္မေဝးတဲ႕လမ္းေလးတစ္လမ္းမွာ ၾကီးျပင္းခဲ႕ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိတာကေတာ႕ဗ်ာ .. ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေနတဲ႕လမ္းေထာင္႕မွာ စာအုပ္အငွားဆိုင္ေလးတစ္ခု
ရွိတယ္။ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္က ရွိမယ္႕စုမယ္႕မုန္႕ဖုိးေလးေတြကိုစုျပီးေတာ႕ ပုိက္ဆံရွိလို႕ရွိရင္
ကြ်န္ေတာ္ အပတ္တုိင္း အပတ္တုိင္း အဲဒီစာအုပ္ဆိုင္မွာ မဂၢဇင္းေတြ သြားငွားတယ္။ သိုင္းဝတၳဳဘာသာျပန္ေတြ
ဖတ္တယ္။ မင္းသိခၤ တုိ႕ .. ခ်စ္ဦးညိဳ တုိ႕ .. ေမာင္စိန္ဝင္း ( ပုတီးကုန္း ) တုိ႕ စဖတ္တယ္။
ေနာက္ျပီးေတာ႕ နည္းနည္းစာဖတ္တာရင္႕က်က္လာတဲ႕အခါက်ေတာ႕ ေမာင္သာရ တုိ႕ ဘာတုိ႕ကုိလည္း
ပိုျပီးေတာ႕ဖတ္လာမိတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရလုိ႕ရွိရင္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္အခုအထိ ျမန္မာစာေပေတြကုိ
ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေနခဲ႕တာ အဲဒီတုန္းက စာအုပ္အငွားဆိုင္ေလးရဲ႕ေက်းဇူးမကင္းဘူးလို႕ ကြ်န္ေတာ္ေျပာရမယ္ဗ်..။
.
.
ေနာက္
ကြ်န္ေတာ္ အဂၤလိပ္ေမဂ်ာေက်ာင္းသားဘဝနဲ႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္လာတဲ႕အခါက်ေတာ႕ ရွိတ္စပီးယား
ဖတ္တယ္။ အဂၤလိပ္ကဗ်ာေတြ စာၾကီးေပၾကီးေတြ ဖတ္ခဲ႕တယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာစာေပတင္မဟုတ္ေတာ႕ပဲ
အဂၤလိပ္စာေပကို ပုိျပီးေတာ႕စိတ္ဝင္စားလာတယ္ဗ်..။
.
ေက်ာင္းမွာျပ႒ာန္းထားတာမဟုတ္တဲ႕
ခ်ားစ္ဒစ္ကင္ တုိ႕ အက္ဂါတာခရစ္စတီး ရဲ႕ လူသတ္မႈဝတၳဳတုိေတြတို႕၊ လံုးခ်င္းဝတၳဳတိုေတြတုိ႕
အဲဒါေတြကုိလည္း ကြ်န္ေတာ႕ဖာသာကြ်န္ေတာ္ အိမ္မွာဖတ္လာမိခဲ႕တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ကြ်န္ေတာ႕သူငယ္္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝမွာေတာ႕ဗ်ာ သူတုိ႕စုထားတဲ႕မုန္႕ဖုိးေတြ၊ ရတဲ႕ ဝင္ေငြေတြ ရွိလုိ႕ရွိရင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းကုိသြားတယ္။
.
အားလုိ႕ရွိရင္
ႏုိင္ငံျခားက ေနာက္ဆံုးေပၚတီရွပ္ေတြ ဝယ္တယ္။ Ray-Ban ေနကာမ်က္မွန္ေတြ ဝယ္တယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္းေစ်းၾကီးတာေပါ႕ေနာ္
ဒါေတြက။ ကြ်န္ေတာ္က်ေတာ႕ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူးဗ်။ ကြ်န္ေတာ္က်ေတာ႕ အားလို႕ရွိရင္ စေန၊ တနဂၤေႏြဆုိလို႕ရွိရင္
ပန္းဆိုးတန္းလမ္းသြားတယ္။ စာအုပ္အေဟာင္းဆုိင္ေတြရွိတဲ႕ေနရာေတြမွာ အဲဒီကတၱရာလမ္းမေတြမွာ
ဘိနပ္ပါးတဲ႕အထိေလွ်ာက္ျပီးေတာ႕ ရွိသမွ်ပိုက္ဆံေတြ စာအုပ္ဝယ္ရင္းနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ခဲ႕တယ္ခင္ဗ်။
.
.
ကုိညီညီ
။။။။။။။။။။ ေလ႕လာစရာမ်ားလြန္းတဲ႕ အေမရိကားမွာ ဘယ္ေမဂ်ာနဲ႕ေက်ာင္းျပီးခဲ႕ျပီး ဘာေၾကာင္႕ယူခဲ႕ရတယ္ဆုိတာကိုပါ
ေျပာျပေပးပါ။
.
ကိုကဲနက္ေဝါင္း
။။။။။။။။။။ ကုိညီညီ ရဲ႕ ေနာက္ေမးခြန္းကေတာ႕ဗ်ာ
.. အေမရိကားမွာဘယ္ေမဂ်ာနဲ႕ေက်ာင္းျပီးခဲ႕သလဲ? လာလုိ႕ယူသလဲ ? တဲ႕ ..။ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းပဲေျပာပါမယ္
.. ကြ်န္ေတာ႕ဆီမွာအခုထိရွိတာ ဘာလဲဆိုေတာ႕ ျမန္မာျပည္ကဆယ္တန္းေအာင္လက္မွတ္ နဲ႕ ေနာက္
ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းထြက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ရခဲ႕တဲ႕
( ၃ ) ႏွစ္တာအတြင္းမွာ ဖတ္လို႕ရခဲ႕တဲ႕အမွတ္မ်ားကို တရားဝင္အမွတ္စာရင္းထုတ္ေပးလိုက္တဲ႕လက္မွတ္ေလးတစ္ခု
.. အဲဒီ ( ၂ ) ခုပဲ ကြ်န္ေတာ႕ဆီမွာ ရွိပါတယ္။
.
ကြ်န္ေတာ႕ဆီမွာ
အေမရိကားကရတဲ႕ဘြဲ႕ ၾကီးၾကီးမားမား ဘာမွမရွိပါဘူး။ ေရာက္လာတဲ႕အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္ ဆန္ဖရန္စစၥကိုစီးတီးေကာလိပ္မွာ
သြားျပီးေတာ႕ Creative Writing လို႕ေခၚတဲ႕ ရသစာေပေရးသားနည္းသင္တန္းလည္း တက္တယ္။ ေနာက္
ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာေတြ၊ ကမၻာတစ္ခုလံုးမွာနာမယ္ေက်ာ္ၾကားတဲ႕စာေပေတြကုိေလ႕လာတဲ႕ Literary
Analysis Course တစ္ခု ႏွစ္ခုေလာက္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္တက္ခဲ႕တယ္။
.
ဒါေပမယ္႕
ဒီအတန္းေတြကုိတက္ခဲ႕တယ္ဆိုတာ ဘြဲ႕ရဖို႕တက္တာမဟုတ္ပဲနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ပါဝင္စားတဲ႕ဘာသာရပ္မ်ားျဖစ္လို႕
ကြ်န္ေတာ္တက္ခဲ႕တာပါ။ အဲဒီေတာ႕ အေမရိကားကရတဲ႕ဘြဲ႕ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ႕ဆီမွာမရိွပါဘူး။
