ခရီးဆက္မယ္႕ ( ၂ ) ဂါလံ

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ ( ေတာင္ၾကီး )

.

.

ကြ်န္ေတာ႕အမ်ိဳးသမီးကားကုိ ဆီထည္႕ဖို႕ ဆီပန္႕ကုိ ကိုင္ထားေနတုန္း လူတစ္ေယာက္အနီးကပ္လာျပီး “ ကြ်န္ေတာ႕ကားဆီျပတ္သြားလို႕ ေငြအေၾကြတစ္ခ်ိဳ႕ရႏုိင္မလား ” လို႕ လာေျပာလို႕ ရုတ္္တရက္ ကြ်န္ေတာ္လန္႕သြားတယ္။

.

လာတဲ႕လူပံုစံက ကပၸလီအေၾကေကာက္ ဆံပင္အပြၾကီးနဲ႕ ကြ်တ္က်ေတာ႕မယ္႕ဂ်င္းေဘာင္းဘီကုိ လက္နဲ႕ကိုင္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္တဲ႕ Sagging ပံုစံ မကၠစီကန္လူမ်ိဳးလူငယ္တစ္ေယာက္။ သူ႕ကားက အေရွ႕ဆီပန္႕နားမွာရပ္ထားတာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဆူပါစလြန္းအလံုး ( ၁၉၉ဝ ) ေမာ္ဒယ္လို႕ ထင္ရတယ္။ အေရွ႕ညာဘက္မီးခြက္မရွိတဲ႕ကားဟာ အေရာင္အေသြးမြဲေျခာက္ျပီး ပိန္တဲ႕ေနရာကပိန္ ခ်ိဳင္႕တဲ႕ေနရာကခ်ိဳင္႕ နဲ႕ အေပၚဆီေဆးေတြလည္း ကြာစျပဳေနပါတယ္။

.

.

မတ္တပ္ဆီပန္႕ ( ၂ ) ခုၾကားက ဘြားကနဲထြက္လာတဲ႕ လူပံုုစံကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္း သူဘာေျပာတာလဲဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း နားမလည္ခဲ႕ဘူး။ စကၠန္႕ပိုင္းေလာက္ၾကာမွ သူေငြလာေတာင္းတာကို သိလိုက္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ ထည္႕ေနက်မဟုတ္တဲ႕ ဒီဆီပန္႕က ေငြစကၠဴ - Cash ေပးရတာဆုိေတာ႕ ကြ်န္ေတာ႕ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ ေဒၚလာ ( ၃ဝ ) ေလာက္ေတာ႕ ရွိလိမ္႕မယ္။ ေကာင္တာမွာေငြရွင္းျပီး ကားဆီထည္႕ဖို႕ စက္ခလုပ္ကိုႏွိပ္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ေခါင္းမွာ ဆံပင္အထုတ္လိုက္ၾကီးနဲ႕ အက်ီၤအမည္းဝတ္ထားတဲ႕ လူတစ္ေယာက္က ကိုယ္႕နားကပ္လာတယ္ဆုိကတည္းက သူဘာေျပာေျပာ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႕ နားလည္လည္ မလည္လည္ “ No ” တစ္လံုးပဲ ေျပာလႊတ္လိုက္မိတယ္။

.

သူက ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းပဲ “ ရပါတယ္ဗ်ာ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ” ဆုိျပီး သူ႕ကားစုတ္ကေလးေပၚျပန္တက္သြားတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ကားတံခါးမပိတ္ပဲ သီခ်င္းသံအက်ယ္ၾကီး ဖြင္႕ထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဆီထည္႕ျပီးေနျပီ။ ကားေပၚျပန္တက္ရင္း ေဘးခံုမွာတင္ထားတဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကုိျမင္ေတာ႕ စဥ္းစားၾကည္႕တယ္။ သူတစ္ကယ္္ ေငြျပတ္သြားလို႕ ဆီထည္႕ဖို႕ ဒုကၡေရာက္ေနတာမ်ားလား?

.

ဒရုိင္ဘာေနရာမွာ ထုိင္လိုက္ရင္း ကြ်န္ေတာ္႕ကားကို စက္မႏိႈးေသးပဲ သူဘာလုပ္ေနတယ္ဆုိတာကို ၾကည္႕ေနမိတယ္။ အဲဒီလူက စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ကားေရဒီယုိကို အသားကုန္ဖြင္႕ျပီး စိတ္ထြက္ေပါက္ေပးေနပံုရတယ္။ သူ႕ကားက ဒီဆီပန္႕က ဓါတ္ဆီကုိမွ မထည္႕သြားရင္ ခရီးဆက္လို႕မရေလာက္ဘူးလို႕ ကြ်န္ေတာ္ခန္႕မွန္းမိလိုက္တယ္။ သူ႕ကို ေငြမေပးလိုက္ရင္ သူဘာျဖစ္သြားမလဲ ကြ်န္ေတာ္ ထပ္စဥ္းစားၾကည္႕တယ္။ ေနာက္ထပ္ ဓါတ္ဆီလာထည္႕သူတစ္ေယာက္ေယာက္ထံမွာ ထပ္ေတာင္းျပီး ရမွသာလွ်င္ သူခရီးဆက္ႏိုင္မယ္႕ပံုပဲ။ ဟုတ္တယ္ သူ ဒီမွာ ေသာင္တင္ေနျပီ။ အဲဒီကားစုတ္ေလးေနာက္ေက်ာကုိၾကည္႕ရင္း လြန္ခဲ႕တဲ႕ ( ၃ ) ႏွစ္ေက်ာ္အထိ လြင္႕သြားတဲ႕စိတ္ ေနာက္ကို ကြ်န္ေတာ႕အေတြးေတြ လိုက္သြားမိတယ္။

.

.

ကြ်န္ေတာ႕အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အေဖ နဲ႕ အေမ တို႕ ရန္ကုန္ကေန အေမရိကား လာလည္တဲ႕အခါ အလုပ္ကခြင္႕ယူျပီး အလည္အပတ္ခရီးလိုက္ပို႕ဖို႕ စီစဥ္တုန္းကေပါ႕..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕မိသားစုက ( ၄ ) ေယာက္၊ သူ႕အေဖ နဲ႕ အေမ နဲ႕ ေပါင္းလုိက္ရင္ အားလံုး ( ၆ ) ေယာက္ဆုိေတာ႕ ( ၅ ) ေယာက္စီး ကင္မရီ နဲ႕ သြားလို႕ မရတဲ႕အခါ ( ၇ ) ေယာက္စီး Sienna Wagon ၾကီး ငွားသြားတယ္။ ရန္ကုန္က ေတာင္းေအ႕လုိ ေပါင္မုန္႕ကားပံုစံမ်ိဳးေလ။ ကားငွားစဥ္က စက္ရံုကတုိက္ရိုက္ငွားထားတဲ႕ကားအသစ္စက္စက္ဆိုတာ မိုင္းလစ္ ( ၁၂ဝ ) ကို ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕ သိသာတယ္။ ကားက ဝပ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕က ပစၥည္းမ်ားေတာ႕ သယ္ရခ်ရနဲ႕ အကုန္လံုး စုျပံဳထည္႕ျပီး ေတာင္းေတြ၊ ပလံုးေတြနဲ႕ ကားက ဗိုက္ကားေနပါတယ္။ အဓိကက ဝိတ္မ်ားတယ္လို႕ ေျပာရမွာပါပဲ။

.

ဒါနဲ႕ ခရီးစထြက္ျပီး L.A ေရာက္တယ္။ ေဟာလီဝုဒ္ေရာက္တယ္။ လပ္ေဗးကပ္စ္ ေရာက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႕ အေမရိကားမလာခင္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္သိပ္ေရာက္ခ်င္ခဲ႕တဲ႕ သဲကႏာၱရေက်ာက္နီၾကားၾကီးေတြရွိတဲ႕ Grand Canyon ကို ဆက္သြားတယ္။ သြားဖို႕စီစဥ္တုန္း အင္တာနက္မွာေလ႕လာလုိက္တာ နာမည္ၾကီး ေရွးလူမ်ိဳးစုေတြေနထုိင္တဲ႕ ရြာစုနားမွာ Skywalk ဆိုတာ လုပ္ထားတာ ရွိတယ္။ ျမင္းခြာပံုစံ မွန္အထူခင္းတံတားၾကီးကို ေက်ာက္ေဆာင္ကမ္းပါးကေန ထုတ္ျပီး ဟုိးေအာက္ ေခ်ာက္ၾကီးထဲကို အထင္းသား အသည္းယားစြာျမင္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ထားတာ ရွိတယ္။

.

.

ေလ႕လာၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အဲဒီတုန္းက ကားဝင္ေၾကး၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီဝင္ေၾကး၊ သူတို႕ရုိက္ေပးတဲ႕ဓါတ္ပံုကို အခေၾကးေငြေပးျပီး အင္တာနက္ကေနေရြးရဦးမယ္ဆိုေတာ႕ စားရိတ္သက္သာတဲ႕ ခရီးစဥ္ကုိ ေရြးလိုက္ပါတယ္။ မုိင္ ( ၂၄ဝ ) ပိုေဝးျပီး အသြားတစ္ေၾကာတင္ ( ၄ ) နာရီပိုေမာင္းရမယ္႕ မူလလက္ေဟာင္း Grand Canyon National Park ကို ေမာင္းသြားခဲ႕တယ္။ အရီဇုိးနားလမ္းမၾကီးေတြဟာ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းေတြၾကားမွာ ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္ ေလွခါးေထာင္လမ္းေတြကုိေမာင္းရသလို တစ္ေနရာနဲ႕တစ္ေနရာ အလွမ္းေဝးပါတယ္။ လမ္းခရီးမွာ နားေနရာ - Rest Area ခပ္က်ဲက်ဲစီ  ရွိေနသလို ဓါတ္ဆီဆိုင္ေတြလည္း တစ္ဆိုင္ဆုိ ေတာ္ေတာ္ေမာင္းယူရတယ္။

.

အသြားတစ္လမ္းလံုးလည္း အဆင္ေခ်ာျပီး သဲကႏာၱရၾကည္႕ရတာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ မေပ်ာ္ႏိုင္တာက အျပန္လမ္းမွာပါ။ ေတာင္ထိပ္ကေန ေန႕လည္ပိုင္းမွဆင္းလာေတာ႕ ေျမျပန္႕ေရာက္ခ်ိန္မွာ နားတာနဲ႕ စားတာနဲ႕တင္ ေနကဝင္ခ်င္ေနပါျပီ။ ဆီတုိင္ကီကိုၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါ ( ၃ ) ပံု ( ၁ ) ပံုေလာက္က်န္ေသးတယ္။ ရတယ္ .. ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ဆုိျပီး ေရွ႕က်မွထည္႕မယ္လုိ႕ မိသားစုကိုေတာင္ ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕အေစာင္႕လြန္သြားလို႕ ဆီဆိုင္ရွာမေတြ႕တဲ႕အခါက်မွ မိုင္ခြက္ကိုလွမ္းၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ တိုင္ကီခါလီျဖစ္ေအာင္ေမာင္းႏိုင္ဖို႕ ( ၁ဝ ) မုိုင္စာ ဓါတ္ဆီပဲ က်န္ပါေတာ႕တယ္။ အခုေတာ႕ တစ္ကယ္ခက္ျပီ။ ဒီတစ္ပြဲေတာ႕ တစ္ကယ္ ဂိုးျပီ .. ဆုိျပီး စိတ္ဓါတ္က်စြာ မုိင္တုိင္ ( ၉၁ ) မွာ ကားကုိ ထုိးရပ္လိုက္ရပါတယ္။

.

.

ကားငွားလာတဲ႕ကုမၸဏီကုိ ဖုန္းဆက္ျပီး ဝယ္ထားတဲ႕ အာမခံအရ လမ္းခရီးကားပ်က္အကူအညီ - Roadside Assistance ကို လွမ္းေတာင္းပါတယ္။ သူတို႕က သူတို႕အာမခံျပန္ဝယ္ထားတဲ႕ ဆြဲကားကုမၸဏီဖုန္းနံပါတ္ေပးလို႕ ထပ္ဆက္ရပါေသးတယ္။ တုိတုိေျပာရရင္ တစ္နာရီေလာက္ ပတ္ခ်ာလည္ ဖုန္းဆက္ျပီးတဲ႕အခါ သူတို႕ကား လႊတ္လိုက္မယ္ဆိုျပီး ျဖစ္လာပါတယ္။

.

( ၁ ) နာရီခြဲ ေစာင္႕ခိုင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕မွာ လူသူမရွိတဲ႕ လမ္းေဘးျမက္ျခံဳေတြၾကားမွာ ေလကတုိက္၊ ကားေတြျဖတ္သြားရင္ ကားတစ္စီးလံုးလႈပ္ကာတုန္ခါ၊ ေဘးနားက ျမက္ပင္ရွည္ၾကီးေတြက ကေဝလိုလုိ တေစၦလိုလို နဲ႕ စိတ္ညစ္လို႕ကားေအာက္ဆင္းေလွ်ာက္တဲ႕ ကြ်န္ေတာ႕ကို ဝုိင္းတားၾကပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးမေတာ႕ အေကြ႕လမ္းထဲေရွာဝင္လာတဲ႕ မီးေရာင္ပ်ပ်ေလးကုိျမင္မွ Tour ကုမၸဏီက ဆြဲကားျဖစ္ေနတာ သိလိုက္ရတယ္။

.

ကားဆရာက “ ဒီမွာ ခင္မ်ားဆီပို႕ခုိင္းလုိက္တဲ႕ ဓါတ္ဆီ ( ၂ ) ဂါလံ။ အခု ကြ်န္ေတာ္ထည္႕ေပးလိုက္မယ္။ လက္ခံရရွိေၾကာင္း ဒီမွာလက္မွတ္ထုိးပါ ” ဆိုျပီး ကလစ္ဘုတ္တစ္ခုေပၚက ကြ်န္ေတာ္႕နာမည္နဲ႕ စာရြက္ကိုလွမ္းေပးတယ္။ ေနာက္ထပ္သူက ဆက္ျပီး

“ အခု ဆီ ( ၂ ) ဂါလံက ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ကုမၸဏီက လုပ္ေပးႏိုင္တာ အကုန္ပဲ။ ခင္မ်ား ဆက္ေမာင္းသြားျပီး ( ၂ ) ဂါလံမကုန္ခင္မွာ ဓါတ္ဆီဆိုင္အျမန္ေတြ႕ေအာင္  ရွာပါ ” လုိ႕ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေျပာသြားရွာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆီ ( ၂ ) ဂါလံျဖည္႕ျပီးတဲ႕ ေပါင္မႈန္႕ကားကုိ ခပ္သြက္သြက္ေမာင္းျပီး ဆီဆိုင္ေတြ႕ေရးကိုသာ ဆႏၵေစာေနမိတယ္။ မိနစ္ ( ၂ဝ ) ေလာက္ေမာင္းအျပီး Sienna တိုင္ကီကုိ ဓါတ္ဆီအျပည္႕ထည္႕ျပီး ဆာေလာင္ေနတဲ႕ မိသားစုရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ေတြကို ျဖည္႕ဖို႕ သတိရလာပါတယ္။

.

ဒီ ဓါတ္ဆီ ( ၂ ) ဂါလံသာ မကယ္ရင္ တြတ္ပီလည္း ဘာမွတတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ မေသးမွ်င္ ေအာ္လို႕ ေသပြဲဝင္ရမယ္႕ေဘးကေန သီသီေလး လြတ္လာတယ္လို႕ ဆိုရမွာပါ။ အမွန္က Sienna ကားက ( ၆ ) လံုးထုိးအင္ဂ်င္ရဲ႕ ဆီစားႏႈန္း 18 mph ကုိ ကင္မရီ ရဲ႕ 29 mph နဲ႕ အတြက္အခ်က္မွားသြားတာလို႕ပဲ အရွက္ေျပ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္ခ်ိန္မ်ားတဲ႕ကားက ေတာင္တက္ရတာဆုိေတာ႕ ဆီစားႏႈန္းကို မခ်ိန္တတ္ခဲ႕တာ လူတတ္ၾကီးရဲ႕ေမ႕မရတဲ႕သင္ခန္းစာ ပါ။

.

.

ေအာ္ .. ကြ်န္ေတာ္ေျပာလာတာကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္လိုက္ဖတ္လာတာ ( ၁ဝ ) မိနစ္ေလာက္ေတာ႕ ရွိေတာ႕မွာေပါ႕..။ အမွန္က ဓါတ္ဆီဆိုင္မွာ ကြ်န္ေတာ႕ကားေပၚကို ျပန္တက္ေနတုန္း ဒီအျဖစ္အပ်က္အားလံုးဟာ  ( ၁ဝ ) စကၠန္႕အတြင္း အျမန္ရစ္ - Time-Lapse  ရုပ္ရွင္လုိ မ်က္စိထဲေပၚလာတာေတြပါ။

.

ပုိက္ဆံအိတ္ထဲက ေငြေတြကုိၾကည္႕လိုက္ျပီး  ခ်က္ခ်င္းကြ်န္ေတာ္ ကားေပၚကဆင္းသြားတယ္။ သူ႕ကားေနာက္ကုိ ေလွ်ာက္လာတာေတာ႕ အဆိုပါပုဂိၢဳလ္က ကြ်န္ေတာ္လာတာ မသိပါဘူး။ ကားနားကပ္သြားတဲ႕အခ်ိန္မွာ သူ႕ကားရဲ႕အတြင္းခန္းကို စျမင္ရတယ္။

.

အလယ္ဒိုင္ခြက္မပါေတာ႕ စီယာတိုင္က ဟာလာဟင္းလင္းၾကီး။ ကားတစ္စီးလံုးမွာလည္း ျပဲေပါက္ေနတဲ႕ ဆိုဖါေတြနဲ႕ သူ႕အသံုးအေဆာင္ေတြကုိ ရႈတ္ပြေနေအာင္ တန္ဆာဆင္ထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ကားထဲမွာ ဓါတ္ဆီျပတ္လို႕ဆက္မသြားႏိုင္တာကို ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိရေလာက္ေအာင္ ဒီလူ စိတ္ညစ္ေနတာ ကြ်န္ေတာ္ ခံစားသိျမင္လိုက္တယ္။

.

.

ကြ်န္ေတာ႕လက္ထဲက ေဒၚလာေငြအခ်ို႕ကို သူ႕ကိုေပးရင္း ..

“ ေရာ႕ .. ဒီမွာ .. ဒီေငြနဲ႕ဆိုရင္ ခင္မ်ား ဓါတ္ဆီ ( ၂ ) ဂါလံေတာ႕ရမွာေပါ႕ ” လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။

.

သူက အသံလာရာကို အံ႕ၾသစြာေမာ႕ၾကည္႕ရင္း ၾကမ္းတမ္းအားငယ္ေနတဲ႕ မ်က္လံုးတစ္စံုဟာ ဝင္းပသြားတယ္။ ျပီးေတာ႕ ထုိင္ရာကေန ထခုန္လိုက္ျပီး

“ ဘုရားသခင္ က ေကာင္းခ်ီးေပးမွာပါ -  God Bless You ” လို႕ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲၾကီး ေအာ္္ေျပာပါေတာ႕တယ္။

.

.

ဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ကားဆီထည္႕ျပီးျပီးမို႕ ဆီပန္႕ကေန ေမာင္းထြက္ခဲ႕တယ္။ မီးပိြဳင္႕မွာ ဂငယ္ေကြ႕ ေကြ႕ရင္း ဓါတ္ဆီဆိုင္ဖက္ကုိ လွမ္းၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အဲဒီလူဟာ သူ႕ကားထဲကုိ အမွန္တကယ္ ဓါတ္ဆီဝယ္ထည္႕ေနတာေတြ႕ရလို႕ ကြ်န္ေတာ္ေလ ဝမ္းသာလိုက္တာ..။ ဒါေပမယ္႕သူ႕ကုိ “ ဒီ ( ၂ ) ဂါလံ နဲ႕ ေနာက္ထပ္ ဓါတ္ဆီဆိုင္ေတြ႕ေအာင္ရွာပါ  ” လို႕ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာခဲ႕လိုက္ႏိုင္ပါဘူး။

.

koko2yeye@gmail.com