ေဒသႏၱရခရီးသြားျပီး ေျခေထာက္နဲ႕စာဖတ္ေနတဲ႕ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကုိညီညီ ( ေတာင္ၾကီး )

( ၁ )

.

ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းသားအရြယ္က ထိပ္ဆံုးခရီးသြားဖူးတာကို သတိရမိတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးငယ္တုန္းက အေဖ နဲ႕ ရန္ကုန္သြားတာ၊ အစ္ကို႕ကားနဲ႕ မႏၱေလးလိုက္သြားတဲ႕အခါတုိင္း ခရီးပန္းရတာက ခပ္မ်ားမ်ား။ ဘယ္ေနရာကိုသြားခ်င္တယ္၊ ဘာကိုစားျပီး ဘယ္နားေတာ႕ေရာက္ေအာင္သြားလိုက္ခ်င္တယ္ဆုိတဲ႕ “ ဆႏၵ ” တစ္ခုမွ ထားခြင္႕မရွိခဲ႕ဘူး။

.

အေဖဆို ပူလြန္းတဲ႕ရန္ကုန္တိုက္ခန္းေတြၾကားထဲမွာ သူ႕အသိမိတ္ေဆြေတြနဲ႕ တရုတ္လိုစကားေဖာင္ဖြဲ႕တာ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီမဟုတ္ဘူး .. တစ္ခ်ိဳ႕ရက္ေတြဆို ေန႕တစ္ဝက္ကုန္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလဆို ညေမွာင္မွျပန္ရတယ္။

.

အစ္ကိုနဲ႕ခရီးလိုက္သြားတဲ႕အခါ ကားေပၚပါလာသူထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ကအငယ္ဆံုး..။ ဒတ္ဆန္း ၁၅ဝဝ ပစ္ကပ္ကားေနာက္ခန္းမွာ ေမ႕ေလာက္ေအာင္ ကားထုိင္ေစာင္႕ရတဲ႕အခါေတြ ရွိခဲ႕တယ္။ အစ္ကိုတို႕တစ္ဖြဲ႕လံုး ထမင္းဆုိင္သြားတဲ႕အခါ တစ္ခါမွမစားဖူးတဲ႕ ၾကက္ေတာင္ပံခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္ တုိ႕၊ ဝက္သားေတာက္ေတာက္ေၾကာ္ တုိ႕၊ ေဒၚလွၾကည္ဟင္းတို႕စားရတဲ႕အခါ ကေလးသဘာဝ အင္မတန္ေပ်ာ္ရတယ္။ အခုလုိ တခုတ္တရျပန္ေရးျဖစ္ေနတာကိုပဲ ၾကည္႕ေလ..။

.

( ၂ )

.

ဆိုလိုတာက ကြ်န္ေတာ႕ကေလးဘဝမွာ မနက္ေစာ အိမ္အလုပ္ကူ၊ ေက်ာင္းတက္၊ က်ဴရွင္သြား၊ အိမ္စာလုပ္ ဆုိတာေတြနဲ႕ ပတ္ခ်ာလည္ဝိုင္းေနခဲ႕တယ္။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္လို႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕လည္ရမယ္၊ ပတ္ရမယ္လို႕ေတာ႕မထင္နဲ႕ .. ဒီေန႕အတန္းတင္စာေမးပြဲေန႕ .. ေနာက္တစ္ေန႕ ခဏနား .. ေနာက္ရက္ေတြမွာ ေစ်းထဲကဆုိင္လိုက္ထြက္ .. ဒါပဲ။ ဒီလို သင္တန္းတက္ခဲ႕ရတာ ဆယ္တန္းအထိပဲ။

.

ဒီလိုနဲ႕ ဆယ္တန္းျပီးလို႕ ကုိယ္႕ဟာကိုယ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာတက္ဖို႕သြားရေတာ႕ သူငယ္ခ်င္း ( ၂ ) ေယာက္နဲ႕ ကေမၻာဇ BM ကားၾကီးကုိ နာရီ ( ၂ဝ ) ေလာက္စီးျပီး ရန္ကုန္ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္း ဂိတ္ဆံုးအထိ စြန္႕စားျပီး သြားရတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ ျမိဳ႕ျပဆုိတာကို နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ေရာက္ဖူးတာပါ။

.

.

အဲဒီမွာ ဘာျဖစ္လာသလဲဆုိေတာ႕ “ မျမင္ဖူး မူး ျမစ္ထင္ ” ဆိုသလို ခံစားရသလို “ ေတာသားျမိဳ႕ေရာက္ ဖာလူဒါေသာက္ ” လုိ႕လည္း အေငါ႕ခံရတယ္။ ဘားလမ္းမွာ အဂၤလိပ္လက္ေရြးစင္သီခ်င္းေခြသြားဝယ္တဲ႕အခါ ေရာင္းတဲ႕သူ လူလည္ရန္ကုန္သား က ေဗာက္ခ်ာမွာနာမယ္ဘယ္လုိေရးမလဲ? “ ေမာင္စိုင္း -- -- -- ” လို႕ အေမးခံရတယ္။

.

လူကိုၾကည္႕လုိက္တာနဲ႕ ျမိဳ႕ျပနဲ႕အေနနီးသူေတြက ကြ်န္ေတာ႕ကို လူသားေတြနဲ႕အေရာဝင္လို႕မရတဲ႕၊ ဘာမွမသိ ဘာမွနားမလည္တဲ႕ ျမိဳ႕မွားျပီးေရာက္လာတဲ႕ ရွမ္းရိုးမပန္းကန္ျပားပ်ံေပၚကေန ေျခေခ်ာ္က်လာတဲ႕ ရွမ္းေဘာင္းဘီဝတ္ထားတဲ႕ျဂိဳဟ္သား လို႕ ထင္ၾကတယ္ေလ..။

.

( ၃ )

.

အခု ဒီဘက္အေမရိကားေရာက္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတက္ခ်င္တဲ႕ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းကို ကြ်န္ေတာ႕သား တက္ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တကၠသိုလ္တုန္းက အရမ္းတက္ခ်င္တဲ႕ ေကာလိပ္ နဲ႕ အဆင္႕ျမင္႕တကၠသိုလ္ ကို ကြ်န္ေတာ႕သမီးတက္ခြင္႕ရတယ္။ ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ္မစားလိုက္ရေပမယ္႕ ေတာ္ေတာ္အရသာရရွိလိုက္တဲ႕ ခံစားမႈတစ္မ်ိဳးဆိုတာ ခ်စ္စာဖတ္မိတ္ေဆြေတြကို ေျပာျပခ်င္မိတယ္။

.

ပင္လယ္ေအာ္ေဒသဘက္မွာေနတာ ႏွစ္အနည္းငယ္ရွိလာေတာ႕ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာရွိတယ္၊ အဝယ္အျခမ္းကိုဘယ္လုိလုပ္ရတယ္ဆုိတာ နဲ႕ လူမႈဆက္ဆံေရးေတြဟာ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဆင္ေျပလာတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕မိသားစုေနဖူးတာက ကယ္လီဖုိးနီးယား ဆန္ဖရန္စစၥကိုျမိဳ႕ ကေန နည္းပညာေတာင္ၾကား ဆီလီကြန္ေတာင္ၾကားအထိ သြားသာ လာသာ လက္လွမ္းမွီပါတယ္။

.

.

“ ေက်ာင္း ” ဆုိရင္ ဆန္ဖရန္စစၥကိုျမိဳ႕ေတာ္ေကာလိပ္ ရွိတယ္။ ဘားကေလျမိဳ႕မွာ နာမည္ၾကီးဘားကေလတကၠသိုလ္ ရွိတယ္။ နည္းပညာျမိဳ႕ဘက္မွာ ဆန္ဟုိေဆးတကၠသိုလ္ ရွိတယ္။ အဲဒီတစ္ဝုိက္ရဲ႕အသည္းႏွလံုးမွာေတာ႕ Apple ၊ Facebook ၊ Google တို႕နဲ႕အတူ ေက်ာင္းသားတုိင္းတက္ခ်င္တဲ႕ စတင္းဖို႕ဒ္တကၠသိုလ္ - Stanford University ရွိပါတယ္။

.

ေက်ာင္းေတြ၊ နည္းပညာကုမၸဏီေတြသိရံုနဲ႕ မျပီးေသးဘူး .. အေမရိကားရဲ႕အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခကိုက်ေတာ႕ ေရာက္လည္းမေရာက္ဖူးသလို ဘာမွလည္းမသိျပန္ဘူး။ တစ္နည္းအားျဖင္႕ေတာ႕ အေမရိကားမွာ ေတာသားထပ္ျဖစ္မွာ ေၾကာက္ေနမိတယ္။

.

( ၄ )

.

ျပီးခဲ႕တဲ႕ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္က သမီးက အဲဒီဘက္မွာေက်ာင္းတက္မယ္ဆုိလို႕ ကြ်န္ေတာ္က လႊတ္လိုက္တယ္။ သူ႕ဟာသူ ေက်ာင္းရွာတယ္။ သူ႕ဟာသူ အေဆာင္ရွာတယ္။ သြားရတယ္ .. လာရတယ္ .. သူကြ်မ္းက်င္လာတယ္။ သူေက်ာင္းသြားတက္လိုက္ကတည္းက အေရွ႕တစ္ႏွစ္မွာတစ္ေခါက္သာ မိသားစုလူစံု ျပန္ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ ကြ်န္ေတာ႕စိတ္မွာ ေဘာ္စတြန္ျမိဳ႕ နဲ႕ အနီးတစ္ဝုိက္ကို ေလ႕လာလိုစိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာတယ္။

.

တစ္ဆက္တည္းစဥ္းစားမိတာက သားက ဒီႏွစ္ ( ၁၁ ) တန္းေျဖျပီးသြားျပီ .. ေနာက္ႏွစ္က်ရင္ တက္ရမယ္႕တကၠသုိလ္ကို မျဖစ္မေနေရြးရေတာ႕မယ္။ ဒီအခါမွာ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္သားမို႕လုိ႕ ဒီဘက္က တကၠသိုလ္ေက်ာင္းတစ္ခုခုကိုပဲတက္မလား? သူ႕အစ္မလို အေရွ႕ဘက္ျခမ္းကိုသြားတက္မလား? မမွန္းတတ္ေသးဘူး။ ေမးၾကည္႕ေတာ႕ သူကိုယ္တုိင္အပါအဝင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မေရြးရေသးတဲ႕သူေတြ ရွိေနၾကတယ္။

.

.

တစ္ကယ္လို႕ ဒီဘက္မွာဆို အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး .. တစ္ျခားခပ္ေဝးေဝးျမိဳ႕မွာဆို အသက္ ( ၁၆ ) ႏွစ္ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဝန္ေတြ သိပ္ပုိေနမလား? .. ကြ်န္ေတာ္ဆက္စဥ္းစားမိတယ္။ ျပီးေတာ႕ အေဖကုိယ္တိုင္ကလည္း အ,တတ နဲ႕မို႕ သူ႕အလွည္႕က်မွ အခက္မေတြ႕ေစခ်င္ဘူး .. သူ႕ကုိသင္ေပးရမယ္။  ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးကိုေရာက္မွ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ႕လို အူတူတူမျဖစ္ေစလိုဘူး။

.

 ဒီေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ .. သမီးဆီကို ကြ်န္ေတာ္သြားလည္မယ္႕အစား အေမရိကားအေရွ႕ဘက္ျခမ္း - East Coast ကို “ စြမ္း ” ကို  တစ္ေယာက္တည္းလႊတ္လိုက္ေတာ႕မယ္။

.

( ၅ )

.

ကြ်န္ေတာ္ အြန္လုိင္းမွာ ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္ လိုက္ဝယ္တယ္။ အသြားအျပန္ နဲ႕ အသြားတစ္ေၾကာ / အျပန္တစ္ေၾကာ ဘယ္ဟာက ရက္ပိုေနရမယ္ဆုိတာကို ေသေသခ်ာခ်ာတြက္ၾကည္႕တယ္။ သူ သူ႕အစ္မဆီေရာက္ျပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္နား .. လည္စရာရွိ လည္ .. နာမည္ၾကီးေက်ာင္းေတြေလ႕လာျပီး “ တုိး - Tour ” ခရီးစဥ္တစ္ခု ကြ်န္ေတာ္ထပ္ဝယ္ေပးလိုက္တယ္။

.

ခရီးစဥ္အရ ေဘာ႕စတြန္ကေနထြက္တဲ႕ေန႕မွာ ေဝါ႕ရွင္တန္ဒီစီ - Washington D.C ကိုသြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဘယ္တီမိုး၊ ဖိလက္ဒဲဖီးယား တုိ႕ကေနတစ္ဆင္႕ နယူးဂ်ာစီကို လမ္းမွာျဖတ္မယ္။ အဲဒီမွာ U.S Capitol အေဆာက္အဦ တုိ႕၊ အိမ္ျဖဴေတာ္ တုိ႕၊ ေသာမတ္ဂ်က္ဖာဆန္ေအာက္ေမ႕ဘြယ္ တုိ႕ ေရာက္မယ္။ ညစာစားျပီး ခရီးစဥ္ကေပးတဲ႕ ဟိုတယ္မွာ ညအိပ္ျပီး မနက္ေစာေစာက်ရင္ ေနာက္တစ္ေက်ာ႕ျပန္ထြက္မယ္။

.

.

ေနာက္တစ္ရက္မနက္ ( ၇ ) နာရီေက်ာ္ မွာ သေဘာၤၾကီးစီးျပီး ပင္တဂြန္စစ္႒ာနခ်ဳပ္ကိုလွမ္းျမင္ႏုိင္တဲ႕ေနရာကေန ျဖတ္မယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေခါင္းေလာင္း - Liberty Bell ေရာက္မယ္။ လြတ္လပ္ေရးခန္းမ - Independence Hall ေရာက္မယ္။ ေနာက္က်ေတာ႕ အမ်ိဳးသားေလေၾကာင္းႏွင္႕အာကာသျပတုိက္ - National Air and Space museum စတာေတြ ေရာက္မယ္။

.

တတိယရက္က်မွာ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ကို စတင္ထြက္ခြာျပီ။ အဲဒီမွာနာမယ္ၾကီးတဲ႕ အင္ပါယာစတိတ္အေဆာက္အဦ၊ ကုလသမဂၢ၊ မဒမ္တူးေဆာ႕ဖေယာင္းျပတုိက္၊ တိုင္းရင္ျပင္ - Times Square နဲ႕ လစ္ဘာတီရုပ္တု ကူး သေဘာၤခရီးစဥ္ေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ ဒါေတြက တိုးခရီးစဥ္ရဲ႕လမ္းေၾကာင္းအရ ျပန္ေရးျပတာပါ။

.

( ၆ )

.

ဒီစီ - နယူးေယာက္ ( ၃ ) ရက္ခရီးစဥ္ျပီးလို႕ ေဘာ႕စတြန္ သမီးေနတဲ႕အေဆာင္ျပန္ေရာက္ျပီးရင္ မိဘအိမ္မျပန္ခင္ အခ်ိန္ ( ၃ ) ရက္ေလာက္အတြင္းမွာ အေရွ႕ပိုင္းကလည္ျပီးခဲ႕တဲ႕ Northeastern University နဲ႕ ဟားဗတ္တကၠသိုလ္ - Harvard University တုိ႕အျပင္ ေနာက္ထပ္မေရာက္ေသးတဲ႕ေနရာေတြကို သြားခုိင္းထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဒီလိုစီစဥ္ရတဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က ရိုးရုိးစင္းစင္းေလးပါပဲ။

.

၁.. အစ္မ နဲ႕ ခြဲခြါေနရတဲ႕ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ေႏြးေထြးမႈေမတၱာ နဲ႕ ခ်စ္ခ်င္ခင္ခင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ႏုိင္ဖို႕

.

၂.. ေက်ာင္းကေန အိမ္၊ အိမ္ကေန ေက်ာင္း .. လုပ္အားေပး .. အားကစားလုပ္ .. စာက်က္ .. ဘဝကေန အျပင္ေလာကၾကီးကုိ ရွာေဖြေတြ႕ရွိဖို႕

.

၃.. သူကုိယ္တုိင္ တစ္ေယာက္တည္းခရီးသြားဖူးျပီး ၾကံဳေတြ႕ရမယ္႕အခက္အခဲအားလံုးကို ငယ္ရြယ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေျဖရွင္းတတ္ဖို႕

.

၄.. လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းဝင္ျမိဳ႕ တစ္ျဖစ္လဲ ေက်ာင္းသား နဲ႕ တကၠသိုလ္ျမိဳ႕ေတာ္ ေဘာ႕စတြန္ျမိဳ႕ ရဲ႕ အထင္ကရေနရာမ်ား နဲ႕ အေကာင္းစားေက်ာင္းၾကီးေတြကို ေလ႕လာခဲ႕ဖို႕

.

၅.. အေမရိကန္အစုိးရရံုးစိုက္ရာ နဲ႕ ဝန္ထမ္းယႏၱရားကုိ ေဝါ႕ရွင္တန္ဒီစီျမိဳ႕တစ္ဝိုက္မွာ ေလ႕လာခဲ႕ဖို႕

.

၆.. ဖက္ရွင္ေလာက၊ နည္းပညာေလာကထိပ္သီး၊ တစ္ေရးမွမအိပ္တဲ႕ ကမၻာ႕ထိပ္တန္း နယူးေယာက္ျမိဳ႕မွာ ဘာအရာေတြ ဘယ္လုိရွိတယ္ဆုိတာကို မ်က္စိတစ္ဆံုး ၾကည္႕ခဲ႕ဖို႕ … စသျဖင္႕ မွာလိုက္ပါတယ္။

.

( ၇ )

.

ဒါေၾကာင္႕ “ စြမ္း ” အခု တစ္ေယာက္တည္း ေလယာဥ္စီးဖူးျပီ။ ေလဆိပ္မွာ ကိုယ္တိုင္ Check In ဝင္ဖူးျပီ။ လံုျခံဳေရးစစ္တဲ႕ေနရာမွာ လြယ္အိပ္ထဲကေရဗူးထဲ မသိပဲေရထည္႕သြားမိလို႕ ျပန္လွည္႕လာရျပီး ေရျပန္သြန္ရ .. အစကေန ျပန္တန္းစီရတာကို သူသိျပီ။ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္လိုခ်င္တာ..။ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ္ ဒါေတြ သင္ေပးခ်င္တာ..။

.

သမီး ဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းပိတ္လို႕ နားေနရတုန္း သူ႕ေမာင္ေလး လာလည္လို႕ ေပ်ာ္ေနလိုက္တာ..။ ကိုယ္တုိင္ ထမင္း ဟင္း ခ်က္ေကြ်း၊ ကိုယ္တိုင္ ေစ်းဝယ္ေပး၊ ေက်ာင္းေတြ လုိက္ပို႕ေပး၊ အဝတ္ ေလွ်ာ္ေပး၊ ေဘာ႕စတြန္တရုတ္တန္း လိုက္ပို႕ေပး၊ ကိုးရီးယားစားေသာက္ဆုိင္ လုိက္ေကြ်း  .. နဲ႕ သူတို႕ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ခင္ၾကည္သာေနၾကတာကိုၾကည္႕ျပီး မိဘေတြအေနနဲ႕ မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲမိတယ္။

.

.

သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္က ေရွ႕တန္းမွာ ဘဝအတြက္ ခရီးသြား .. မိဘႏွစ္ပါးက ေနာက္တန္းမွာ ဝမ္းစာအတြက္ အလုပ္သြား .. သူတုိ႕ကုိ အားလပ္ခ်ိန္ Break Time ေတြမွာ လက္ကိုင္ဖုန္း နဲ႕ စာေတြရုိက္ .. Facebook Messenger က Group Chat ထဲမွာ သူတို႕ပို႕လာတဲ႕ဓါတ္ပံုေတြကို လည္ပင္းရွည္ျပီးေမွ်ာ္ .. ဘယ္ေလာက္သာယာလွတဲ႕ေလာကၾကီးပါလဲ?

.

ကြ်န္ေတာ္ အ, သလို ကြ်န္ေတာ႕သမီး မအ, ေစရဘူး။ ေတာသားလို႕အေျပာခံခဲ႕ရတဲ႕ကြ်န္ေတာ႕လုိ ကြ်န္ေတာ႕သား အေျပာမခံေစရဘူး။ သူတို႕ေရာက္တဲ႕ေနရာတုိင္း၊ ေနတဲ႕ျမိဳ႕တုိင္း၊ တက္တဲ႕ေက်ာင္းတုိင္း အကြ်မ္းဝင္ေနေစရမယ္။

.

.

“ ေရအိုင္ထဲကဖားသူငယ္ေလး ” လို သူတို႕က်င္လည္ရာေလာကကို မိုးကုတ္စက္ဝုိင္းၾကီးတစ္မွ် ထင္ေနသူေတြလို အေတြးမတိမ္ေစရဘူး။

.

ဒါေၾကာင္႕ ခရီးထြက္ျပီး သူတုိ႕ကို ေျခေထာက္နဲ႕စာဖတ္ခုိင္းလိုက္တယ္။

.

.

အခု ခရီးထြက္တယ္ဆုိတာ သူတုိ႕ဘဝရဲ႕ ပိုးသားနဲ႕ေရးထားတဲ႕ လူ႕ေလာက ႏွလံုးသားဖတ္စာကုိ တစ္ရြက္ခ်င္းလွန္ေလာဖတ္ရႈေနတာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။

.

သူတို႕ေလးေတြ ပညာတတ္ဖို႕၊ အသိပညာၾကြယ္ဖို႕၊ ေလာကအေၾကာင္းသိဖို႕ အခုအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဘာလုပ္ရ လုပ္ရ တန္ပါတယ္..။

.

ခင္လ်က္

.

06-17-2016

.

.

.

Myanmar Unicode Version:

.

.

“ ဒေသန္တရခရီးသွားပြီး ခြေထောက်နဲ့စာဖတ်နေတဲ့မောင်နှမနှစ်ယောက် ”

ဆောင်းပါးရှင် - ကိုညီညီ ( တောင်ကြီး )

( ၁ )

.

ကျွန်တော်ကျောင်းသားအရွယ်က ထိပ်ဆုံးခရီးသွားဖူးတာကို သတိရမိတယ်။ တော်တော်လေးငယ်တုန်းက အဖေ နဲ့ ရန်ကုန်သွားတာ၊ အစ်ကို့ကားနဲ့ မန္တလေးလိုက်သွားတဲ့အခါတိုင်း ခရီးပန်းရတာက ခပ်များများ။ ဘယ်နေရာကိုသွားချင်တယ်၊ ဘာကိုစားပြီး ဘယ်နားတော့ရောက်အောင်သွားလိုက်ချင်တယ်ဆိုတဲ့ “ ဆန္ဒ ” တစ်ခုမှ ထားခွင့်မရှိခဲ့ဘူး။

.

အဖေဆို ပူလွန်းတဲ့ရန်ကုန်တိုက်ခန်းတွေကြားထဲမှာ သူ့အသိမိတ်ဆွေတွေနဲ့ တရုတ်လိုစကားဖောင်ဖွဲ့တာ တစ်နာရီ၊ နှစ်နာရီမဟုတ်ဘူး .. တစ်ချို့ရက်တွေဆို နေ့တစ်ဝက်ကုန်တယ်။ တစ်ခါတစ်လေဆို ညမှောင်မှပြန်ရတယ်။

.

အစ်ကိုနဲ့ခရီးလိုက်သွားတဲ့အခါ ကားပေါ်ပါလာသူထဲမှာ ကျွန်တော်ကအငယ်ဆုံး..။ ဒတ်ဆန်း ၁၅ဝဝ ပစ်ကပ်ကားနောက်ခန်းမှာ မေ့လောက်အောင် ကားထိုင်စောင့်ရတဲ့အခါတွေ ရှိခဲ့တယ်။ အစ်ကိုတို့တစ်ဖွဲ့လုံး ထမင်းဆိုင်သွားတဲ့အခါ တစ်ခါမှမစားဖူးတဲ့ ကြက်တောင်ပံချိုချဉ်ကြော် တို့၊ ဝက်သားတောက်တောက်ကြော် တို့၊ ဒေါ်လှကြည်ဟင်းတို့စားရတဲ့အခါ ကလေးသဘာဝ အင်မတန်ပျော်ရတယ်။ အခုလို တခုတ်တရပြန်ရေးဖြစ်နေတာကိုပဲ ကြည့်လေ..။

.

( ၂ )

.

ဆိုလိုတာက ကျွန်တော့ကလေးဘဝမှာ မနက်စော အိမ်အလုပ်ကူ၊ ကျောင်းတက်၊ ကျူရှင်သွား၊ အိမ်စာလုပ် ဆိုတာတွေနဲ့ ပတ်ချာလည်ဝိုင်းနေခဲ့တယ်။ နွေရာသီကျောင်းပိတ်လို့ သူငယ်ချင်းနဲ့လည်ရမယ်၊ ပတ်ရမယ်လို့တော့မထင်နဲ့ .. ဒီနေ့အတန်းတင်စာမေးပွဲနေ့ .. နောက်တစ်နေ့ ခဏနား .. နောက်ရက်တွေမှာ ဈေးထဲကဆိုင်လိုက်ထွက် .. ဒါပဲ။ ဒီလို သင်တန်းတက်ခဲ့ရတာ ဆယ်တန်းအထိပဲ။

.

ဒီလိုနဲ့ ဆယ်တန်းပြီးလို့ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာတက်ဖို့သွားရတော့ သူငယ်ချင်း ( ၂ ) ယောက်နဲ့ ကမ္ဘောဇ BM ကားကြီးကို နာရီ ( ၂ဝ ) လောက်စီးပြီး ရန်ကုန်မောင်ထော်လေးလမ်း ဂိတ်ဆုံးအထိ စွန့်စားပြီး သွားရတယ်။ အဲဒီအခါကျမှ မြို့ပြဆိုတာကို နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ ရောက်ဖူးတာပါ။

.

.

အဲဒီမှာ ဘာဖြစ်လာသလဲဆိုတော့ “ မမြင်ဖူး မူး မြစ်ထင် ” ဆိုသလို ခံစားရသလို “ တောသားမြို့ရောက် ဖာလူဒါသောက် ” လို့လည်း အငေါ့ခံရတယ်။ ဘားလမ်းမှာ အင်္ဂလိပ်လက်ရွေးစင်သီချင်းခွေသွားဝယ်တဲ့အခါ ရောင်းတဲ့သူ လူလည်ရန်ကုန်သား က ဗောက်ချာမှာနာမယ်ဘယ်လိုရေးမလဲ? “ မောင်စိုင်း -- -- -- ” လို့ အမေးခံရတယ်။

.

လူကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့ မြို့ပြနဲ့အနေနီးသူတွေက ကျွန်တော့ကို လူသားတွေနဲ့အရောဝင်လို့မရတဲ့၊ ဘာမှမသိ ဘာမှနားမလည်တဲ့ မြို့မှားပြီးရောက်လာတဲ့ ရှမ်းရိုးမပန်းကန်ပြားပျံပေါ်ကနေ ခြေချော်ကျလာတဲ့ ရှမ်းဘောင်းဘီဝတ်ထားတဲ့ဂြိုဟ်သား လို့ ထင်ကြတယ်လေ..။

.

( ၃ )

.

အခု ဒီဘက်အမေရိကားရောက်တော့ ကျွန်တော်ငယ်ငယ်ကတက်ချင်တဲ့ အလယ်တန်း၊ အထက်တန်းကျောင်းကို ကျွန်တော့သား တက်ရတယ်။ ကျွန်တော်တက္ကသိုလ်တုန်းက အရမ်းတက်ချင်တဲ့ ကောလိပ် နဲ့ အဆင့်မြင့်တက္ကသိုလ် ကို ကျွန်တော့သမီးတက်ခွင့်ရတယ်။ ဒါတွေက ကျွန်တော်မစားလိုက်ရပေမယ့် တော်တော်အရသာရရှိလိုက်တဲ့ ခံစားမှုတစ်မျိုးဆိုတာ ချစ်စာဖတ်မိတ်ဆွေတွေကို ပြောပြချင်မိတယ်။

.

ပင်လယ်အော်ဒေသဘက်မှာနေတာ နှစ်အနည်းငယ်ရှိလာတော့ ဘယ်နေရာမှာ ဘာရှိတယ်၊ အဝယ်အခြမ်းကိုဘယ်လိုလုပ်ရတယ်ဆိုတာ နဲ့ လူမှုဆက်ဆံရေးတွေဟာ နောက်ပိုင်းမှာ အဆင်ပြေလာတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့မိသားစုနေဖူးတာက ကယ်လီဖိုးနီးယား ဆန်ဖရန်စစ္စကိုမြို့ ကနေ နည်းပညာတောင်ကြား ဆီလီကွန်တောင်ကြားအထိ သွားသာ လာသာ လက်လှမ်းမှီပါတယ်။

.

.

“ ကျောင်း ” ဆိုရင် ဆန်ဖရန်စစ္စကိုမြို့တော်ကောလိပ် ရှိတယ်။ ဘားကလေမြို့မှာ နာမည်ကြီးဘားကလေတက္ကသိုလ် ရှိတယ်။ နည်းပညာမြို့ဘက်မှာ ဆန်ဟိုဆေးတက္ကသိုလ် ရှိတယ်။ အဲဒီတစ်ဝိုက်ရဲ့အသည်းနှလုံးမှာတော့ Apple ၊ Facebook ၊ Google တို့နဲ့အတူ ကျောင်းသားတိုင်းတက်ချင်တဲ့ စတင်းဖို့ဒ်တက္ကသိုလ် - Stanford University ရှိပါတယ်။

.

ကျောင်းတွေ၊ နည်းပညာကုမ္ပဏီတွေသိရုံနဲ့ မပြီးသေးဘူး .. အမေရိကားရဲ့အရှေ့ဘက်ကမ်းခြေကိုကျတော့ ရောက်လည်းမရောက်ဖူးသလို ဘာမှလည်းမသိပြန်ဘူး။ တစ်နည်းအားဖြင့်တော့ အမေရိကားမှာ တောသားထပ်ဖြစ်မှာ ကြောက်နေမိတယ်။

.

( ၄ )

.

ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်ခွဲလောက်က သမီးက အဲဒီဘက်မှာကျောင်းတက်မယ်ဆိုလို့ ကျွန်တော်က လွှတ်လိုက်တယ်။ သူ့ဟာသူ ကျောင်းရှာတယ်။ သူ့ဟာသူ အဆောင်ရှာတယ်။ သွားရတယ် .. လာရတယ် .. သူကျွမ်းကျင်လာတယ်။ သူကျောင်းသွားတက်လိုက်ကတည်းက အရှေ့တစ်နှစ်မှာတစ်ခေါက်သာ မိသားစုလူစုံ ပြန်တွေ့ရတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့စိတ်မှာ ဘော်စတွန်မြို့ နဲ့ အနီးတစ်ဝိုက်ကို လေ့လာလိုစိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာတယ်။

.

တစ်ဆက်တည်းစဉ်းစားမိတာက သားက ဒီနှစ် ( ၁၁ ) တန်းဖြေပြီးသွားပြီ .. နောက်နှစ်ကျရင် တက်ရမယ့်တက္ကသိုလ်ကို မဖြစ်မနေရွေးရတော့မယ်။ ဒီအခါမှာ ကယ်လီဖိုးနီးယားပြည်နယ်သားမို့လို့ ဒီဘက်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းတစ်ခုခုကိုပဲတက်မလား? သူ့အစ်မလို အရှေ့ဘက်ခြမ်းကိုသွားတက်မလား? မမှန်းတတ်သေးဘူး။ မေးကြည့်တော့ သူကိုယ်တိုင်အပါအဝင် သူ့သူငယ်ချင်းတွေလည်း မရွေးရသေးတဲ့သူတွေ ရှိနေကြတယ်။

.

.

တစ်ကယ်လို့ ဒီဘက်မှာဆို အကြောင်းမဟုတ်ဘူး .. တစ်ခြားခပ်ဝေးဝေးမြို့မှာဆို အသက် ( ၁၆ ) နှစ်ကလေးတစ်ယောက်အတွက် ဝန်တွေ သိပ်ပိုနေမလား? .. ကျွန်တော်ဆက်စဉ်းစားမိတယ်။ ပြီးတော့ အဖေကိုယ်တိုင်ကလည်း အ,တတ နဲ့မို့ သူ့အလှည့်ကျမှ အခက်မတွေ့စေချင်ဘူး .. သူ့ကိုသင်ပေးရမယ်။  မြို့ကြီးပြကြီးကိုရောက်မှ သူ့ကို ကျွန်တော့လို အူတူတူမဖြစ်စေလိုဘူး။

.

 ဒီတော့ ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် .. သမီးဆီကို ကျွန်တော်သွားလည်မယ့်အစား အမေရိကားအရှေ့ဘက်ခြမ်း - East Coast ကို “ စွမ်း ” ကို  တစ်ယောက်တည်းလွှတ်လိုက်တော့မယ်။

.

( ၅ )

.

ကျွန်တော် အွန်လိုင်းမှာ လေယာဉ်ပျံလက်မှတ် လိုက်ဝယ်တယ်။ အသွားအပြန် နဲ့ အသွားတစ်ကြော / အပြန်တစ်ကြော ဘယ်ဟာက ရက်ပိုနေရမယ်ဆိုတာကို သေသေချာချာတွက်ကြည့်တယ်။ သူ သူ့အစ်မဆီရောက်ပြီး နှစ်ရက်လောက်နား .. လည်စရာရှိ လည် .. နာမည်ကြီးကျောင်းတွေလေ့လာပြီး “ တိုး - Tour ” ခရီးစဉ်တစ်ခု ကျွန်တော်ထပ်ဝယ်ပေးလိုက်တယ်။

.

ခရီးစဉ်အရ ဘော့စတွန်ကနေထွက်တဲ့နေ့မှာ ဝေါ့ရှင်တန်ဒီစီ - Washington D.C ကိုသွားရာလမ်းတစ်လျှောက်မှာ ဘယ်တီမိုး၊ ဖိလက်ဒဲဖီးယား တို့ကနေတစ်ဆင့် နယူးဂျာစီကို လမ်းမှာဖြတ်မယ်။ အဲဒီမှာ U.S Capitol အဆောက်အဦ တို့၊ အိမ်ဖြူတော် တို့၊ သောမတ်ဂျက်ဖာဆန်အောက်မေ့ဘွယ် တို့ ရောက်မယ်။ ညစာစားပြီး ခရီးစဉ်ကပေးတဲ့ ဟိုတယ်မှာ ညအိပ်ပြီး မနက်စောစောကျရင် နောက်တစ်ကျော့ပြန်ထွက်မယ်။

.

.

နောက်တစ်ရက်မနက် ( ၇ ) နာရီကျော် မှာ သဘောၤကြီးစီးပြီး ပင်တဂွန်စစ်ဋ္ဌာနချုပ်ကိုလှမ်းမြင်နိုင်တဲ့နေရာကနေ ဖြတ်မယ်။ ငြိမ်းချမ်းရေးခေါင်းလောင်း - Liberty Bell ရောက်မယ်။ လွတ်လပ်ရေးခန်းမ - Independence Hall ရောက်မယ်။ နောက်ကျတော့ အမျိုးသားလေကြောင်းနှင့်အာကာသပြတိုက် - National Air and Space museum စတာတွေ ရောက်မယ်။

.

တတိယရက်ကျမှာ နယူးယောက်မြို့ကို စတင်ထွက်ခွာပြီ။ အဲဒီမှာနာမယ်ကြီးတဲ့ အင်ပါယာစတိတ်အဆောက်အဦ၊ ကုလသမဂ္ဂ၊ မဒမ်တူးဆော့ဖယောင်းပြတိုက်၊ တိုင်းရင်ပြင် - Times Square နဲ့ လစ်ဘာတီရုပ်တု ကူး သဘောၤခရီးစဉ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဒါတွေက တိုးခရီးစဉ်ရဲ့လမ်းကြောင်းအရ ပြန်ရေးပြတာပါ။

.

( ၆ )

.

ဒီစီ - နယူးယောက် ( ၃ ) ရက်ခရီးစဉ်ပြီးလို့ ဘော့စတွန် သမီးနေတဲ့အဆောင်ပြန်ရောက်ပြီးရင် မိဘအိမ်မပြန်ခင် အချိန် ( ၃ ) ရက်လောက်အတွင်းမှာ အရှေ့ပိုင်းကလည်ပြီးခဲ့တဲ့ Northeastern University နဲ့ ဟားဗတ်တက္ကသိုလ် - Harvard University တို့အပြင် နောက်ထပ်မရောက်သေးတဲ့နေရာတွေကို သွားခိုင်းထားတယ်။ ကျွန်တော်ဒီလိုစီစဉ်ရတဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ရိုးရိုးစင်းစင်းလေးပါပဲ။

.

၁.. အစ်မ နဲ့ ခွဲခွါနေရတဲ့မောင်လေးတစ်ယောက်အတွက် မောင်နှမနှစ်ယောက် နွေးထွေးမှုမေတ္တာ နဲ့ ချစ်ချင်ခင်ခင်ပြန်လည်ဆုံတွေ့နိုင်ဖို့

.

၂.. ကျောင်းကနေ အိမ်၊ အိမ်ကနေ ကျောင်း .. လုပ်အားပေး .. အားကစားလုပ် .. စာကျက် .. ဘဝကနေ အပြင်လောကကြီးကို ရှာဖွေတွေ့ရှိဖို့

.

၃.. သူကိုယ်တိုင် တစ်ယောက်တည်းခရီးသွားဖူးပြီး ကြုံတွေ့ရမယ့်အခက်အခဲအားလုံးကို ငယ်ရွယ်သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဖြေရှင်းတတ်ဖို့

.

၄.. လွတ်လပ်ရေးသမိုင်းဝင်မြို့ တစ်ဖြစ်လဲ ကျောင်းသား နဲ့ တက္ကသိုလ်မြို့တော် ဘော့စတွန်မြို့ ရဲ့ အထင်ကရနေရာများ နဲ့ အကောင်းစားကျောင်းကြီးတွေကို လေ့လာခဲ့ဖို့

.

၅.. အမေရိကန်အစိုးရရုံးစိုက်ရာ နဲ့ ဝန်ထမ်းယန္တရားကို ဝေါ့ရှင်တန်ဒီစီမြို့တစ်ဝိုက်မှာ လေ့လာခဲ့ဖို့

.

၆.. ဖက်ရှင်လောက၊ နည်းပညာလောကထိပ်သီး၊ တစ်ရေးမှမအိပ်တဲ့ ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်း နယူးယောက်မြို့မှာ ဘာအရာတွေ ဘယ်လိုရှိတယ်ဆိုတာကို မျက်စိတစ်ဆုံး ကြည့်ခဲ့ဖို့ … စသဖြင့် မှာလိုက်ပါတယ်။

.

( ၇ )

.

ဒါကြောင့် “ စွမ်း ” အခု တစ်ယောက်တည်း လေယာဉ်စီးဖူးပြီ။ လေဆိပ်မှာ ကိုယ်တိုင် Check In ဝင်ဖူးပြီ။ လုံခြုံရေးစစ်တဲ့နေရာမှာ လွယ်အိပ်ထဲကရေဗူးထဲ မသိပဲရေထည့်သွားမိလို့ ပြန်လှည့်လာရပြီး ရေပြန်သွန်ရ .. အစကနေ ပြန်တန်းစီရတာကို သူသိပြီ။ ဒါတွေကို ကျွန်တော်လိုချင်တာ..။ သူ့ကို ကျွန်တော် ဒါတွေ သင်ပေးချင်တာ..။

.

သမီး ဆိုရင်လည်း ကျောင်းပိတ်လို့ နားနေရတုန်း သူ့မောင်လေး လာလည်လို့ ပျော်နေလိုက်တာ..။ ကိုယ်တိုင် ထမင်း ဟင္း ချက်ကျွေး၊ ကိုယ်တိုင် ဈေးဝယ်ပေး၊ ကျောင်းတွေ လိုက်ပို့ပေး၊ အဝတ် လျှော်ပေး၊ ဘော့စတွန်တရုတ်တန်း လိုက်ပို့ပေး၊ ကိုးရီးယားစားသောက်ဆိုင် လိုက်ကျွေး  .. နဲ့ သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ချစ်ခင်ကြည်သာနေကြတာကိုကြည့်ပြီး မိဘတွေအနေနဲ့ မျက်ရည်တောင်ဝဲမိတယ်။

.

.

သူတို့နှစ်ယောက်က ရှေ့တန်းမှာ ဘဝအတြက္ ခရီးသွား .. မိဘနှစ်ပါးက နောက်တန်းမှာ ဝမ္းစာအတြက္ အလုပ်သွား .. သူတို့ကို အားလပ်ချိန် Break Time တွေမှာ လက်ကိုင်ဖုန်း နဲ့ စာတွေရိုက် .. Facebook Messenger က Group Chat ထဲမှာ သူတို့ပို့လာတဲ့ဓါတ်ပုံတွေကို လည်ပင်းရှည်ပြီးမျှော် .. ဘယ်လောက်သာယာလှတဲ့လောကကြီးပါလဲ?

.

ကျွန်တော် အ, သလို ကျွန်တော့သမီး မအ, စေရဘူး။ တောသားလို့အပြောခံခဲ့ရတဲ့ကျွန်တော့လို ကျွန်တော့သား အပြောမခံစေရဘူး။ သူတို့ရောက်တဲ့နေရာတိုင်း၊ နေတဲ့မြို့တိုင်း၊ တက်တဲ့ကျောင်းတိုင်း အကျွမ်းဝင်နေစေရမယ်။

.

.

“ ရေအိုင်ထဲကဖားသူငယ်လေး ” လို သူတို့ကျင်လည်ရာလောကကို မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းကြီးတစ်မျှ ထင်နေသူတွေလို အတွေးမတိမ်စေရဘူး။

.

ဒါကြောင့် ခရီးထွက်ပြီး သူတို့ကို ခြေထောက်နဲ့စာဖတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

.

.

အခု ခရီးထွက်တယ်ဆိုတာ သူတို့ဘဝရဲ့ ပိုးသားနဲ့ရေးထားတဲ့ လူ့လောက နှလုံးသားဖတ်စာကို တစ်ရွက်ချင်းလှန်လောဖတ်ရှုနေတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။

.

သူတို့လေးတွေ ပညာတတ်ဖို့၊ အသိပညာကြွယ်ဖို့၊ လောကအကြောင်းသိဖို့ အခုအချိန်မှာ ကျွန်တော်ဘာလုပ်ရ လုပ်ရ တန်ပါတယ်..။

.

ခင်လျက်

.

06-17-2016