 |
| ေဆာင္းပါးရွင္ - ကုိညီညိ (ေတာင္ၾကီး) |
သိတဲ႕အတုိင္းလည္း လူေတြက မ်က္စိပြင္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ ႏွလံုးသားနဲ႕စိတ္တံခါးေတြဖြင္႕ထားဖို႕၊ နားပြင္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ ကုိယ္႕ဘဝလမ္းကုိျဖတ္ေမာင္းသြားမယ္႕အေဝးကရထားဥၾသဆြဲသံကိုနားစြင္႕ဖို႕ နဲ႕ ဝင္သက္ထြက္သက္ရွဴေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ ေသကံေရာက္ အသက္ေပ်ာက္ဖို႕ ကံနဲ႕ၾကမၼာက ဖန္တီးလာတဲ႕အခါဘယ္လိုျပင္ဆင္ထားရမလဲဆိုတာကုိ သင္ျပၾကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ေနတဲ႕ႏုိင္ငံက်ေတာ႕ ေျပာင္းျပန္ခင္ဗ်။ သူတို႕က ေသစကားမၾကားခ်င္ဘူး . . ေသတယ္ဆုိတဲ႕အသံုးနဲ႕ဘဝရဲ႕အခ်ိန္ေတြကိုမျဖဳန္းခ်င္ဘူး . . "ျဖစ္ခါမွျဖစ္-ပစ္သြားခါမွပစ္-လက္ရွိမွာဆက္ခ်စ္ၾကမယ္" ဆိုတာမ်ိဳးေတြခ်ည္းေတြ႕ေနရတာပါ။
ဒါေၾကာင္႕ "ဘဝဟာ တုိလြန္းတယ္" . . "လွလွပပေနထုိင္သြားၾကစို႕" ဆုိတဲ႕အမ်ားၾကားေနက်စကားလံုးေတြနဲ႕ေန႕တစ္ေန႕ကိုဖြင္႕လွစ္ၾကတယ္။ မေန႕ကဘာျဖစ္ခဲ႕တယ္ဆိုတဲ႕အနီးဆံုးအတိတ္မွာ ဘယ္ေလာက္အထိေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထုိုင္ခဲ႕သလဲဆုိတာနဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္ၾကတယ္။ "ျပီးခဲ႕တဲ႕ စေန တနဂၤေႏြရံုးပိတ္ရက္မွာဘယ္လုိေပ်ာ္ခဲ႕သလဲ-How is your weekends?" ဆုိတာနဲ႕ တနလၤာေန႕အလုပ္အတက္မွာ အျပံဳးနဲ႕ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကပါတယ္။
ဒီလိုဆုိေတာ႕ အေနာက္ကမၻာကေျပာသလို "မိနစ္တိုင္းမွာေသေနတဲ႕လူေတြထက္အသက္ရွင္ေနတဲ႕လူေတြကပိုမ်ားတယ္" ဆိုတဲ႕ဝိေသသက မွန္ေနျပီး အေရွ႕ကမၻာက "ေသျခင္းကိုျပင္ဆင္ေနတာကမွားေနျပီလား?" ဒီအေျဖကိုေတာ႕ စာဖတ္သူေတြကိုယ္တုိင္သာေျဖလိုက္ၾကပါ။
