 |
| ဆောင်းပါးရှင် - ကိုညီညီ (တောင်ကြီး) |
ဆန်ဖရန်စစ္စကိုပင်လယ်အော်ဒေသ-Bay Area မှာ နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနဲ့ရောက်ရှိလာတဲ့ မြန်မာလူဦးရေဟာ တစထက်တစ တိုးပွားလာပါတယ်။ ဒီအထဲမှာ အသစ်ပြောင်းရွှေ့လာသူ ပါတယ်။ ကျောင်းသားဗီဆာနဲ့ရောက်လာသူ ပါတယ်။ အလည်ဗီဆာနဲ့ရောက်လာသူ ပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကုမ္ပဏီကပေးတဲ့ အလုပ်ခန့်စာနဲ့ရောက်လာသူတွေ ပါဝင်ကြပါတယ်။ ဒါဟာ ဘာကောင်းသလဲဆိုရင် အမေရိကားမှာ "မြန်မာအစားအသောက်ရှာဖွေစားသောက်ဖို့ခက်ခဲခြင်း" ဆိုတဲ့ ပြည်လွမ်းစိတ်ကို သက်သာစေတာက မင်္ဂလာတစ်ပါးဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ပတ်ကို ပုံမှန် (၅) ရက်လုပ်၊ တစ်ချို့တွေဆိုရင် စနေနေ့ အချိန်ပိုထပ်ဆင်း၊ ညနေခင်း မိးဖိုချောင်ဆေးကျောသန့်စင်ပြီး နောက်တစ်မနက် ကိုယ်ပိုင်တနင်္ဂနွေလေးဖြစ်ဖို့ တွက်ချက်ဖြတ်သန်းကြရတဲ့သီတင်းပတ်တွေဟာ ရှည်လျားလွန်းလှတယ်။
တစ်ခြားဘာသာကိုးကွယ်သူတွေက သောကြာနေ့ဆို သောကြာနေ့၊ တနင်္ဂနွေနေ့ဆိုရင် တနင်္ဂနွေနေ့ ဘာသာရေးဆိုင်ရာဝတ်ပြုမှုတွေ သီးသန့်လုပ်ဆောင်ကြတာနဲ့အညီ မြန်မာလူအုပ်စုကြီးဟာ အလှုအတန်း၊ ပွဲတော်ရက်မြတ် နဲ့ အစားအသောက်ရံပုံငွေပွဲတွေအပါအဝင် ရံဖန်ရံခါလုပ်ဆောင်တတ်ကြတဲ့ တေးဂီတပွဲ၊ ရုပ်ရှင်ပြပွဲ၊ စာပေဟောပြောပွဲနဲ့ အလွှာအသီးသီးကလူထုတွေ့ဆုံပွဲတွေကို ဒီဘက်ပင်လယ်အော်ဒေသမှာတော့ သီတင်းပတ်တိုင်းလိုလို မလွတ်တမ်းလုပ်ဆောင်လာကြတာ တစ်ဖွဲ့နဲ့တစ်ဖွဲ့ ရက်တူ၊ အချိန်တူတွေဖြစ်ကုန်ပြီး ကြပ်တည်းတဲ့အချိန်ဇယားတွေကြားမှာ ပြေးလွှားပါဝင်လာကြတာ အားရစရာပါ။
ပိုကောင်းလာတဲ့အချက်က "လူတစ်ဦးရှိရင် အတင်းပြောတယ်။ နှစ်ဦးရှိရင် ရန်ဖြစ်တယ်။ သုံးဦးရှိရင် ဂိုဏ်းဂဏကွဲတယ်" လို့အနောက်ပြောင်ခံ ဆိုရိုးစကားရှိကြတဲ့ ပြည်ပရောက်မြန်မာတွေဟာ အရင်လိုမဟုတ်ပဲ ပိုမိုစည်းလုံးလာကြတာကိုမြင်လာရတယ်။ ပွဲလုပ်ဖို့ရှိရင် အစည်းအဝေးကိုအကုန်လာကြတယ်။ ချက်မယ် ပြုတ်မယ်ဆိုရင် ဘုန်းကြီးကျောင်းတွေမှာ ညအိပ် ညနေ လုပ်ကူကြတယ်။ ဒီကြားထဲမှာ နေရာထိုင်ခင်းပြင်တဲ့လူတွေကအစ နောက်ဆုံး အမှိုက်သိမ်းတဲ့အထိ အလုပ်သမားမငှားပဲ "မြန်မာတွေအတွက်ဆိုရင် ဘာလုပ်လုပ်ကုသိုလ်ရတယ်" ဆိုတဲ့ဖြူစင်တဲ့စိတ်ဓါတ်တွေကို အမေရိကားရောက်မြန်မာတွေရဲ့မျက်နှာမှာမြင်လာရတယ်။
ဒီကြားထဲ တရားပွဲကျင်းပဖို့ရှိလာရင် သံဃာတော်တွေကိုပင့်ဆောင်သူတွေ နဲ့ တရားစခန်းဖွင့်လှစ်ဖို့ပြင်ဆင်ပေးကြရင်းကုသိုလ်ယူလိုသူတွေဟာ ကြီးမားတဲ့ပီတိဖြစ်လာရလောက်ေအောင် များပြားလာတယ်။ ဒီလို အတိတ်ကံရဲ့ဆောင်မမှုကြောင့်သာလျှင် မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ပြင်ပရောက်နေပေမယ့် ဘာသာရေးတွဲလက်တွေမြဲ၊ အလှူဒါနကုသိုလ်ကမ်းလက်ကိုကိုင်ဆွဲ၊ ပင်ပန်းတယ်မညည်းပဲ စွဲစွဲမြဲမြဲလုပ်ဆောင်ကြတဲ့အပတ်စဉ် လုပ်အားပေးမှုတွေကို ဒီ (၂ဝ၁၉) ခုနှစ်မှာ ကျွန်တော်မှတ်တမ်းတင်ချင်ပါတယ်။
ကုသိုလ်လည်းရ ဝမ်းလည်းဝ တဲ့ အမေရိကားရောက် ပြည်ချစ်သား/ပြည်ချစ်သမီးတွေရဲ့ဘဝကို အစွဲမပါ ကုသိုလ်အလွှာ အမြဲမကွာ ကူညီလာကြတဲ့အရေး ဆွေးနွေးပေးလိုက်ပါတယ်။ အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
ခင်လျက်
ကိုညီညီ (တောင်ကြီး)
10-20-2019
<Zawgyi>
"မြန်မာလူဦးရေများလာတဲ့ပင်လယ်အော်ဒေသ" ဆန်ဖရန်စစ္စကိုပင်လယ်အော်ဒေသ-Bay Area မှာ နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနဲ့ရောက်ရှိလာတဲ့ မြန်မာလူဦးရေဟာ တစထက်တစ တိုးပွားလာပါတယ်။ ဒီအထဲမှာ အသစ်ပြောင်းရွှေ့လာသူ ပါတယ်။ ကျောင်းသားဗီဆာနဲ့ရောက်လာသူ ပါတယ်။ အလည်ဗီဆာနဲ့ရောက်လာသူ ပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကုမ္ပဏီကပေးတဲ့ အလုပ်ခန့်စာနဲ့ရောက်လာသူတွေ ပါဝင်ကြပါတယ်။
ဒါဟာ ဘာကောင်းသလဲဆိုရင် အမေရိကားမှာ "မြန်မာအစားအသောက်ရှာဖွေစားသောက်ဖို့ခက်ခဲခြင်း" ဆိုတဲ့ ပြည်လွမ်းစိတ်ကို သက်သာစေတာက မင်္ဂလာတစ်ပါးဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ပတ်ကို ပုံမှန် (၅) ရက်လုပ်၊ တစ်ချို့တွေဆိုရင် စနေနေ့ အချိန်ပိုထပ်ဆင်း၊ ညနေခင်း မိးဖိုချောင်ဆေးကျောသန့်စင်ပြီး နောက်တစ်မနက် ကိုယ်ပိုင်တနင်္ဂနွေလေးဖြစ်ဖို့ တွက်ချက်ဖြတ်သန်းကြရတဲ့သီတင်းပတ်တွေဟာ ရှည်လျားလွန်းလှတယ်။
တစ်ခြားဘာသာကိုးကွယ်သူတွေက သောကြာနေ့ဆို သောကြာနေ့၊ တနင်္ဂနွေနေ့ဆိုရင် တနင်္ဂနွေနေ့ ဘာသာရေးဆိုင်ရာဝတ်ပြုမှုတွေ သီးသန့်လုပ်ဆောင်ကြတာနဲ့အညီ မြန်မာလူအုပ်စုကြီးဟာ အလှုအတန်း၊ ပွဲတော်ရက်မြတ် နဲ့ အစားအသောက်ရံပုံငွေပွဲတွေအပါအဝင် ရံဖန်ရံခါလုပ်ဆောင်တတ်ကြတဲ့ တေးဂီတပွဲ၊ ရုပ်ရှင်ပြပွဲ၊ စာပေဟောပြောပွဲနဲ့ အလွှာအသီးသီးကလူထုတွေ့ဆုံပွဲတွေကို ဒီဘက်ပင်လယ်အော်ဒေသမှာတော့ သီတင်းပတ်တိုင်းလိုလို မလွတ်တမ်းလုပ်ဆောင်လာကြတာ တစ်ဖွဲ့နဲ့တစ်ဖွဲ့ ရက်တူ၊ အချိန်တူတွေဖြစ်ကုန်ပြီး ကြပ်တည်းတဲ့အချိန်ဇယားတွေကြားမွာ ေျပးလႊားပါဝင္လာၾကတာ အားရစရာပါ။
ပိုကောင်းလာတဲ့အချက်က "လူတစ်ဦးရှိရင် အတင်းပြောတယ်။ နှစ်ဦးရှိရင် ရန်ဖြစ်တယ်။ သုံးဦးရှိရင် ဂိုဏ်းဂဏကွဲတယ်" လို့အနောက်ပြောင်ခံ ဆိုရိုးစကားရှိကြတဲ့ ပြည်ပရောက်မြန်မာတွေဟာ အရင်လိုမဟုတ်ပဲ ပိုမိုစည်းလုံးလာကြတာကိုမြင်လာရတယ်။ ပွဲလုပ်ဖို့ရှိရင် အစည်းအဝေးကိုအကုန်လာကြတယ်။ ချက်မယ် ပြုတ်မယ်ဆိုရင် ဘုန်းကြီးကျောင်းတွေမှာ ညအိပ် ညနေ လုပ်ကူကြတယ်။ ဒီကြားထဲမှာ နေရာထိုင်ခင်းပြင်တဲ့လူတွေကအစ နောက်ဆုံး အမှိုက်သိမ်းတဲ့အထိ အလုပ်သမားမငှားပဲ "မြန်မာတွေအတွက်ဆိုရင် ဘာလုပ်လုပ်ကုသိုလ်ရတယ်" ဆိုတဲ့ဖြူစင်တဲ့စိတ်ဓါတ်တွေကို အမေရိကားရောက်မြန်မာတွေရဲ့မျက်နှာမှာမြင်လာရတယ်။
ဒီကြားထဲ တရားပွဲကျင်းပဖို့ရှိလာရင် သံဃာတော်တွေကိုပင့်ဆောင်သူေတွ နဲ့ တရားစခန်းဖွင့်လှစ်ဖို့ပြင်ဆင်ပေးကြရင်းကုသိုလ်ယူလိုသူတွေဟာ ကြီးမားတဲ့ပီတိဖြစ်လာရလောက်ေအောင် များပြားလာတယ်။ ဒီလို အတိတ်ကံရဲ့ဆောင်မမှုကြောင့်သာလျှင် မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ပြင်ပရောက်နေပေမယ့် ဘာသာရေးတွဲလက်တွေမြဲ၊ အလှူဒါနကုသိုလ်ကမ်းလက်ကိုကိုင်ဆွဲ၊ ပင်ပန်းတယ်မညည်းပဲ စွဲစွဲမြဲမြဲလုပ်ဆောင်ကြတဲ့အပတ်စဉ် လုပ်အားပေးမှုတွေကို ဒီ (၂ဝ၁၉) ခုနှစ်မှာ ကျွန်တော်မှတ်တမ်းတင်ချင်ပါတယ်။
ကုသိုလ်လည်းရ ဝမ်းလည်းဝ တဲ့ အမေရိကားရောက် ပြည်ချစ်သား/ပြည်ချစ်သမီးတွေရဲ့ဘဝကို အစွဲမပါ ကုသိုလ်အလွှာ အမြဲမကွာ ကူညီလာကြတဲ့အရေး ဆွေးနွေးပေးလိုက်ပါတယ်။ အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
ခင်လျက်
ကိုညီညီ (တောင်ကြီး)
10-20-2019
No comments:
Post a Comment