အသင္းအဖြဲ႕ႏွင္႕ေနတတ္ေသာ “ လူ ” ႏွင္႕ “ ႏိုင္ငံ ”

နိဒါန္း

      တစ္ကိုယ္ေရကိစၥမ်ားေျမာင္လွတဲ႕ လူသတၱဝါ ဟာ တစ္ကိုယ္တည္းေနတတ္တဲ႕ သက္ရွိတစ္မ်ိဳးမဟုတ္ပါ ၊ ဒါေပမယ္႕ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ သို႕မဟုတ္ တစ္ကိုယ္ေတာ္ က်င္လည္ရတဲ႕ အေနအထားေတြ စီးပြားေရး ၊ လူမႈေရး ၊ အိမ္ေထာင္ေရး သာမက ႏို္င္ငံေရးေတြမွာ ျပစရာ သက္ေသသာဓကေတြရွိပါတယ္ ၊ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းမွာ အင္မတန္ထူးခြ်န္တဲ႕ လူခ်မ္းသာမ်ားဟာ သူတို႕အရြယ္ သူတို႕အင္အားနဲ႕ တစ္ကိုယ္ေရသီးသန္႕ကြ်မ္းက်င္မႈတစ္ခုခုရွိလို႕သာ အခုလက္ရွိအေနအထားကို ေရာက္ေနၾကတာပါ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕အေနအထားက်ျပန္ေတာ႕ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းအရမ္းေတာ္ေပမယ္႕ ပတ္ဝန္းက်င္အေထာက္အပံ႕မပါရင္ စင္းလံုးေခ်ာမေအာင္ျမင္ႏုိင္ျပန္ပါဘူး ၊ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ “ ေငြ ” အသိုက္အဝန္းဝိုင္းရံမႈ က လည္း မပါမျဖစ္ ထည္႕သြင္းစဥ္းစားရမယ္႕ အေရးအၾကီးအခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္ ။

စီးပြားေရး

          တုိးတက္ျပီးအေမရိကန္ ၊  ျဗိတိန္တို႕နဲ႕ ဥပမာျပရရင္ အေမရိကန္မွာ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ဖို႕ လြယ္ကူျပီး လုပ္ငန္းၾကာရွည္ရပ္တည္ဖို႕ခက္ပါတယ္ ၊ လုပ္ငန္းစဖို႕အေရးအၾကီးဆံုးက လုပ္ငန္းအစီအမံရွိတဲ႕ လူပုဂိၢဳလ္-Personnel ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ဒီေတာ႕ ဘယ္က စလိုက္တာလဲ ၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က စပါတယ္ ၊ တစ္ကိုယ္ေရအေတြးအေခၚ-Idea နဲ႕ စပါတယ္ ၊ တစ္ကုိယ္ေရအစီအမံ-Plan နဲ႕ စတင္ပါတယ္ ၊ တစ္ဆက္တည္းမွာ အဲဒီလူဟာ အထီးက်န္ပတ္ဝန္းက်င္-Isolated Community မွာရွိမေနမွျဖစ္ပါမယ္ ၊ ရွိေနရင္လည္း စီးပြားေရးမွာေအာင္ျမင္ဖုိ႕မေသခ်ာေပမယ္႕ အႏုပညာနယ္ပယ္မွာ ထူးခြ်န္ျပီး လူမႈဆက္ဆံရခက္တဲ႕ စာေရးဆရာ ၊ ျပဇာတ္ဆရာ ၊ ပန္းခ်ီဆရာ တုိ႕ ေအာင္ျမင္တာမ်ိဳးကေတာ႕ ခြ်င္းခ်က္ပါ ။

          အလုပ္ျဖစ္ဖို႕ အလုပ္ကို “ စ ”  ဖို႕လိုပါတယ္ ၊ မည္သို႕ပင္ ကိုယ္ေရာင္ေတာက္ပ ကိုယ္စြမ္းကုိယ္စရွိေနေစကာမူ အၾကံသာရွိျပီး မဖန္တည္းႏိုင္သူဟာ အေဟာသာရွိျပီး လက္ေတြ႕လုပ္မျပႏိုင္တဲ႕ အေျပာသမားသက္သက္သာျဖစ္သြားပါလိမ္႕မယ္ ၊ ကုိယ္နဲ႕လက္တြဲလုပ္ႏိုင္မယ္႕သူရွိျပီးရင္ လုပ္ငန္းစတင္ဖုိ႕ ေငြေၾကး ၊ အရင္းအႏီွး ၊ အေဆာက္အဦး ၊ တည္ေနရာ ၊ သင္းဖြဲ႕စည္းမ်ဥ္း ၊ ဝန္ထမ္းခန္႕ထားေရး နဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ခြဲေဝေရး တို႕ကို မဦးမဆြ တုိင္ပင္အတည္ျပဳ နားလည္မႈရယူရပါမယ္ ၊ ဒီ႕ေနာက္မွာ ေငြျဖည္႕-Fund Raising ဖို႕အတြက္ ေခ်းေငြ-Loan ကိစၥကို အတုိးႏႈန္းသက္သာျပီး ဝန္ေဆာင္မႈစိတ္ခ်ရတဲ႕ ဘဏ္နဲ႕ခ်ိတ္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္ ၊ လူနည္းစုရဲ႕အိုင္ဒီယာကို လူမ်ားစုအပ္ထားတဲ႕ေငြကို အတိုးဆိုတဲ႕ဝန္ေဆာင္မႈၾကားခံျပီး ဝုိင္းၾကီးပတ္ပတ္ဒူေဝေဝ မွ်ေဝသံုးစြဲၾကတယ္ေပါ႕ဗ်ာ ၊ ဘဏ္က လိုအပ္တဲ႕ျမတ္ေငြ သံုးေငြ စာရင္းရွင္းတမ္း နဲ႕ အနာဂါတ္စီးပြားေရးစီမံကိန္းၾကိဳတင္တြက္ခ်က္မႈ-Future Plan မရွိရင္ ေငြဘယ္္ေခ်းပါ႕မလဲ ၊ ဒီမွာတင္ စာရင္းကိုင္ နဲ႕ စီမံစီးပြားကြ်မ္းက်င္သူေတြ ပါဝင္လာပါျပီ ၊ အဲဒီေတာ႕ လုပ္ငန္းစဖို႕စဥ္းစားမိတဲ႕လူတစ္ေယာက္ဟာ လုပ္ငန္းအမွန္တကယ္စဖို႕ အဆင္သင္႕ျဖစ္ခ်ိန္မွာ လူအုပ္စုခြဲေလးေတြ စုေပါင္းထားတဲ႕ လူအုပ္စုၾကီးထဲကို ပူးေပါင္း-Merge လုပ္ရတာ သက္ေသျပလိုက္ပါျပီ ။

လူမႈေရး

          တစ္ေယာက္တည္းေနဖို႕ၾကိဳးစားတဲ႕ လူေတြဆိုတာ ရာဇဝင္မွာရွိခဲ႕ပါတယ္ ၊ ရလည္းရခဲ႕ပါတယ္ ၊ ေနလည္းေနခဲ႕ပါတယ္ ၊ ေနာက္ေတာ႕ လူဟာ မိမိကုိယ္ပိုင္အက်ိဳးကေန မိမိအနားရွိလူေတြရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးကိုလုပ္ဖို႕လုိအပ္လာတယ္ဆိုတာ သိရွိလာျပီး အတူတကြေနထိုင္လာရင္း လူမႈေရး “ စံ “ စံနစ္ျဖစ္ေပၚလာတယ္လို႕ မွတ္သားဖူးပါတယ္ ၊ ကုိယ္တစ္ဦးတည္းေကာင္းဖို႕ အတၱ လုပ္ရာကေန ပရဟိတ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးလုပ္ရင္း ေအာင္ျမင္မႈခရီးလမ္းကို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းစြာရုန္းကန္သြားၾကရတဲ႕ သာဓကေပါင္းမ်ားစြာ လူသမိုင္းမွာ ရွာေဖြေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္ ၊ မိမိရပိုင္ခြင္႕ထက္ေက်ာ္ျပီး လိုတေလာဘၾကီးတဲ႕လူေတြ လူမႈေရးအလုပ္ကိုမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး ၊ လုပ္ရင္လည္း သူ႕အက်ိဳး သူရဖို႕ကုိသာသိတဲ႕အတြက္ လူအမ်ားစုနဲ႕ သဟဇာတမျဖစ္ျပန္ပါဘူး ၊ စိတ္ကုိမျပင္ႏိုင္သ၍ အႏွီပုဂၢိဳလ္ဟာ လူ႕အသိုင္းအဝိုင္းအျပင္ဘက္ကို သူ႕အလိုလိုေရာက္ျခင္းမလွေရာက္လာပါတယ္ ၊ အဲဒီအေျခအေနေရာက္မွ သူဟာ လူေတြၾကားထဲမွာမွ ရရွိတဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၊ စည္းလံုးမႈ ၊ ပုူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ နဲ႕ အရပ္ေဆြမ်ိဳးစကားနဲ႕ေျပာရရင္ လူစုျပီး အစားအေသာက္အတူစားခ်င္တဲ႕စိတ္ေတြျဖစ္လာပါေတာ႕တယ္ ။

 အဲဒီေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ကိုယ္က်ိဳးၾကည္႕မႈကုိစမ္းျပီးစြန္႕လႊတ္ၾကည္႕ရာကေန အမ်ားအက်ိဳးကုိ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ေနရင္းမွန္းမသိျဖစ္ကာ သူဟာ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႕ ပရဟိတ ေဆာင္ရြက္သူအျဖစ္ကို ေရာက္ရွိလာပါေတာ႕တယ္ ၊ ဒီၾကိဳးစ ကုိဆြဲျပီး ေပးကမ္းစြန္႕ၾကဲျခင္း ၊ အလွဴဒါနလုပ္ျခင္း စတဲ႕ ျမင္႕ျမတ္တဲ႕ လူမႈကိစၥရပ္ေတြကို လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက သင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ၊ အိုစာ နာစာ ခ်န္ျပီး ေနာင္လာေနာက္သားမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းဖုိ႕ လက္ဆင္႕ကမ္းပရဟိတ ကို ထုိလူသားဆက္လက္ေဆာင္ရြက္လာတဲ႕အခိ်န္မွာ လူ႕ေလာကဟာ ေအးခ်မ္းလွပ အဓိပၸာယ္ရွိလာပါေတာ႕တယ္ ။

ႏိုင္ငံေရး

          တစ္ဦးတည္းကေန တစ္သင္းတစ္ဖြဲ႕ တစ္ႏိုင္ငံျဖစ္လာတဲ႕ေနာက္မွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း- Co-operation ရဲ႕ အေရးပါမႈဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ လည္ပတ္မႈမ႑ိဳင္ျဖစ္လာပါတယ္ ၊ လူဟာ ငယ္စဥ္သူငယ္ခ်င္းေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ကစ ထိပ္ပိုင္းႏိုင္ငံအုပ္ခ်ပ္ေရးအထိ မိမိရဲ႕လြတ္လပ္ခြင္႕ကိုတန္ဖိုးထားၾကပါတယ္ ၊ ကုိယ္႕သေဘာထားကို သူတစ္ပါးနားလည္ေအာင္ေျပာဆိုရင္း မိမိနဲ႕တစ္သေဘာတည္းရွိေအာင္ ရွင္းျပတတ္ပါတယ္ ၊ ဒီလုိနဲ႕ အသိုင္းအဝိုင္းထဲကိုဝင္ဆန္႕တဲ႕ အမ်ားအက်ိဳးေရွ႕ရႈလုပ္ကုိင္သူေတြေပၚေပါက္လာပါတယ္ ၊ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ လူ႕အသုိက္အျမံဳရဲ႕ ယ်ဥ္ေက်းမႈကိုဆန္႕က်င္တဲ႕ က်င္႕ဝတ္ပ်က္လူရမ္းကားေတြ ၊ လူေပၚလူခ်င္း အျမတ္ထုတ္ လိမ္လည္သူေတြ နဲ႕ အာဏာလက္ဝယ္ရွိသူနဲ႕ ေပါင္းစားျပီး အားနည္းသူကို ဖိႏွိပ္စီးပြားရွာသူ လူတန္းစားေတြ ၊ လူအညြန္႕တက္ ဂုတ္ခြစီးေတြရွိလာၾကပါတယ္ ။

ေလာကပါလ တရားကိုဆန္႕က်င္ျပီးလုပ္သူေတြ လူ႕အသိုင္းအဝိုင္းမွာေပၚလာခ်ိန္မွာ လူ႕အရင္းအျမစ္သံုးစြဲမႈ ၊ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးထက္ျမက္မႈေတြ က်ဆင္းလာပါတယ္ ၊ ဒီအခါမွာ အက်ိဳးနည္းလူနည္းစုထိခိုက္သမွ်ကို ကာကြယ္ဖို႕လူစုျပီးေဆြးေႏြးတိုင္ပင္တဲ႕အခါ အမ်ားသေဘာတူတဲ႕ က်ဴးလြန္သူကိုအျပစ္ေပးျပီး နစ္နာသူကို ကာကြယ္ဖို႕ ဒဏ္ေပးဘံုနားလည္မႈ စည္းကမ္းေတြကို အတူတူလုပ္ေဆာင္ဖို႕ သေဘာတူတဲ႕ ယခုေခတ္အဆို-ဥပေဒ ကို စတင္သံုးစြဲၾကပါတယ္ ၊ ဒီပံုဒီနည္းနဲ႕ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို အမ်ားသေဘာတူတင္ေျမွာက္ျခင္းခံရတဲ႕ အဖြဲ႕ငယ္ က စီမံကိုင္တြယ္ခြင္႕ ရသြားပါတယ္ ၊ အဆိုပါအဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္တဲ႕ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က သူ႕ကိုတင္ေျမွာက္တဲ႕ လူထုအတြက္ျပန္လည္ဆံုးျဖတ္ေပးရင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူလူအစုအေဝးၾကီးတစ္ခု ေပၚထြန္းလာတယ္ ။

 ဒါေၾကာင္႕ တစ္ဦးတည္းမေနႏိုင္တဲ႕လူဟာ စုေဝးေနထိုင္ရင္း ျပသနာေတြေပၚလာတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ႕ တသီးပုဂၢလစြမ္းေဆာင္ရည္ေၾကာင္႕ သူ႕ျပသနာေတြေျပလည္ရတယ္ ၊ အမ်ားလက္ခံတဲ႕ ကြန္စတီက်ဴးရွင္း လို႕ေခၚတဲ႕ သင္းဖြဲ႕စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း လူနည္းစု လူမ်ားစု တစ္ေျပးညီလုိက္နာၾကတယ္ ၊ အေပၚဆံုးက ဦးေဆာင္သူ ( တစ္ဦးတည္း ) က ေအာက္ေျခက အမ်ားစုအက်ိဳးကို ေဖာ္ေဆာင္ရင္း သာယာတဲ႕ လူ႕ေလာက ျဖစ္လာရပါတယ္ ၊ အထီးက်န္မေနျခင္းရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးအေနနဲ႕ လူ႕က်င္႕ဝတ္ေတြ “ စံ “ အျဖစ္ ရရွိခဲ႕သလို က်င္႕ဝတ္မလိုက္နာသူမ်ားကိုအေရးယူဖုိ႕ ဆိုးက်ိဳးေမြခံထုိက္ေစအေနနဲ႕ ျပစ္ဒဏ္ နဲ႕ ဥပေဒတို႕ေပၚေပါက္လာပါတယ္ ။

နိဂုံး

          အိမ္ေထာင္ျပဳတာဟာ ယ်ဥ္ေက်းမႈျဖစ္သလုိ ဒီဘက္ပြင္႕လင္းလူ႕အဖြဲ႕အစည္းေခတ္မွာ အိမ္ေထာင္ေရးဟာ လူသား ( ၂ ) ဦးေပါင္းဖက္တာေလာက္တင္မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ႕အထိ အဓိပၸာယ္ဖြင္႕လာၾကပါတယ္ ၊ ဒါတင္မကေသးပါဘူး ေအာက္ေျခက တစ္ဦးခ်င္းေသာလူသားေတြရဲ႕အက်ိဳးကုိ အေပၚက စီမံခန္႕ခြဲေပးတဲ႕ ဦးေဆာင္သူ တစ္ဦး တစ္ဖြဲ႕က ကိုယ္ခ်င္းစာ ျဗဟၼစုိရ္တရား နဲ႕ အက်ိဳးလိုလား ေျဖရွင္းေပးရင္း လူထုတိုင္းျပည္-People’s Country ဆုိတဲ႕ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ရွင္သန္ေအာင္ျမင္ခဲ႕ပါျပီ ၊ သူ႕ထက္ေကာင္းတဲ႕စံနစ္လည္း အခုထိမေပၚေသးပါဘူး ၊ လူကိုလူလိုသိတဲ႕ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ႕ “ ပိ်ဳတုိင္းၾကိဳက္တဲ႕ ႏွင္းဆီခိုင္ ” ကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတဲ႕ “ အထိမခံ ေရႊပန္းကန္ ” နဲ႕ က်က်နန မေၾကြသြားေအာင္ ကာလဒါနျပဳ ပိ်ဳးေထာင္ရမွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္း ေရႊႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕တာဝန္ပါ ။

 ဒါေၾကာင္႕ “ ဒီအေျခအေနအထိေရာက္ေအာင္ ငါ တစ္ေယာက္ထဲလုပ္လာတာကြ ” လို႕ေျပာတဲ႕သူေတြကိုေျပာလုိက္ခ်င္ပါတယ္ ၊ တကယ္တမ္း တစ္ေယာက္တည္းလုပ္လို႕ရတာ ႏွစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္ ၊ “ အိပ္ျခင္း ” နဲ႕ “ ေသျခင္း ” ေတြပါပဲ ၊ ျပည္သူကိုၾကည္႕တဲ႕ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ဦးေဆာင္ခိုင္းရင္ ျပည္သူ႕တုိင္းျပည္ဟာ  “ ႏိုးၾကား “  ျပီး ျပည္သူေတြ “ အသက္ရွင္ “  ပါမယ္ ၊ မိမိနဲ႕ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ကိုဘဲၾကည္႕တတ္တဲ႕သူကို ႏိုင္ငံအပ္ရင္ တုိင္းျပည္ဟာ “  အိပ္ေပ်ာ္ “ ေနျပီးေတာ႕ ျပည္သူေတြ “ ရွင္လ်က္နဲ႕ေသ “ ရပါလိမ္႕မယ္ ။

ကုိညီၤညီ ( ေတာင္ၾကီး )