ေရြးခ်ယ္စရာ အေမရိကားအလုပ္ဗီဆာ

My Blog List

Friday, March 22, 2019

အေမရိကားက လွည္႔စားတယ္

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ (ေတာင္ၾကီး)

          အမွန္ပါပဲ . . အေမရိကားက လွည္႕စားတယ္။ အေမရိကားကိုေရာက္လာတဲ႕သူမွန္သမွ်အလွည္႕စားခံရတယ္။ လာေရာက္သူတို႕မူလႏုိင္ငံရဲ႕ပညာေရးကုိ သူတို႕ႏုိင္ငံသင္ေနက်အတိုင္းသင္မေပးဘူး . . သူတို႕သင္ခ်င္သလိုသင္တယ္။ ဘယ္စာကုိမွအလြတ္မက်က္ခုိင္းတာ အဲဒါ လွည္႕စားတာ။

          လာေရာက္သူတုိ႕မူလႏုိင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးကို သူတုိ႕ႏုိင္ငံအတိုင္းေပးမလုပ္ဘူး။ သူတုိ႕ထင္ရင္ထင္သလို (၁) နာရီဘယ္ႏွစ္ေဒၚလာဆိုျပီး ေစ်းႏႈန္းပိုေပးပစ္လုိက္တယ္။ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႕စာရင္ သူ႕ဆီကိုလာၾကျပီေပါ႕ . . အစုလိုက္အျပံဳလုိက္ၾကီးေရာက္လာၾကေတာ႕ အလွည္႕စားခံရသူေတြမ်ားသထက္မ်ားျပီေပါ႕။

          ေနာက္ရွိေသးတယ္။ အေမရိကားဟာ လာေရာက္သူတို႕ရဲ႕ကုိးကြယ္ရာဘာသာအတုိင္း မကိုးကြယ္ခိုင္းဘူး။ သူ႕ေျမေပၚလည္းေရာက္ေရာ ကိုးကြယ္ခ်င္တာကိုးကြယ္၊ ဘာယံုၾကည္သလဲ ကိုးကြယ္၊ ဘာမွမကုိးကြယ္လဲရတယ္လို႕ေျပာျပမထားဘူး။ ျပီးေတာ႕ အေမရိကားေရာက္လာတဲ႕သူတိုင္း ဘယ္ဘာသာတရားကိုကုိးကြယ္ရမယ္လို႕မသတ္မွတ္ေပးထားဘူး . . ဒါလွည္႕စားတာမဟုတ္ရင္ ဘာလဲ . .။

          ေျပာရဦးမယ္။ လာေရာက္သူတို႕ႏုိင္ငံက ဘာသတင္းမွေရးမရတာကို အေမရိကားက ေပးေရးတယ္။ ဘာမွေျပာလို႕မရတာကို ေပးေျပာတယ္။ ဘယ္လိုမွလူသိေအာင္လုပ္ခြင္႕မရွိတာကို ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပလို႕ရတယ္ဆုိတာကို ၾကိဳေျပာမထားဘူး။ ဒီေျမေပၚေရာက္မွ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခြင္႕ေပးလိုက္တာ ဒါ လွည္႕စားတာပဲေပါ႕။

Sunday, March 17, 2019

တြန္းသူေမ႕ လဲသူသတိရဆဲ

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ (ေတာင္ၾကီး)
"တြန္းသူေမ႕ လဲသူသတိရဆဲ (၁)"            
          လူမႈကြန္ယက္ေပၚလာတဲ႕ေနာက္ အရင္က ခင္မင္ခဲ႕၊ သိကြ်မ္းခဲ႕၊ ရင္းႏွီးခဲ႕သူေတြကိုျပန္ေတြ႕ရလို႕ေပ်ာ္ေနသူေတြကမၻာမွာအမ်ားၾကီးပါ။ သံုးစြဲေနသူေတြကိုေမးၾကည္႕လိုက္ရင္ ျပန္ဆံုေတြ႕ရလို႕ေပ်ာ္တယ္လို႕ေျပာမယ္႕သူေတြက ခန္႕မွန္းေျခ (၉၁%) ေက်ာ္ပါလိိမ္႕မယ္။ ဒါေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ရည္ညႊန္းတဲ႕လူတစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ က်န္တဲ႕ (၉%) ဘက္ကေနျပီး ကြ်န္ေတာ႕ဘဝမွတ္တိုင္အတြက္ ဒီေဆာင္းပါးကိုဆက္ေရးခ်င္ပါတယ္။

           ကြ်န္ေတာ္လူတစ္ခ်ိဳ႕ကုိမေတြ႕ခ်င္ပါဘူး . . ေတြ႕ဖို႕မလိုလို႕ပါ။ ဒီလိုဆိုေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ကမမွတ္မိဘူးလားဆိုေတာ႕ မဟုတ္ပါ . . မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာေမ႕လို႕မရလို႕ေတြ႕ဖို႕မလိုတာပါ။ တိုက္ဆိုင္မႈရွိလာတုိင္း သူတို႕အေၾကာင္းကိုမစဥ္းစားပဲနဲ႕ေခါင္္းထဲေရာက္ေရာက္လာတတ္တယ္။ မဖိတ္ေခၚပဲ ငယ္ဘဝကနာက်င္ခဲ႕ရတဲ႕ ေခ်ာင္ပိတ္ေနတဲ႕အခန္းငယ္ေလးထဲ ကြ်န္ေတာ႕ကိုမၾကာခဏေခၚသြားတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ဘဝရဲ႕ငရဲခန္းလုိ႕လည္းေျပာလို႕ရပါတယ္။

            အခု အသက္ၾကီးမွအေမရိကားေရာက္လာသူတစ္ေယာက္က ကြ်န္ေတာ႕ကုိငယ္ငယ္တုန္းကစက္ဘီးနဲ႕ေက်ာင္းလိုက္ပို႕ေပးဖူးတယ္လို႕ေျပာပါတယ္။ အေဖ႕ရဲ႕လူလတ္ပိုင္းဘဝတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ။ သူမွတ္မိေနတာက ကြ်န္ေတာ႕ကေလးဘဝကိုကူညီေပးခဲ႕ပံု၊ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကိုမွတ္မိေနတာက သူ႕ေၾကာင္႕ ကေလးဘဝက ကြ်န္ေတာ္စိတ္ဒဏ္ရာရခဲ႕ပံု . . ဒီလိုယူဆပံုမတူတာေၾကာင္႕ ေတြ႕ဖို႕မလိုအပ္သူေတြစာရင္းထဲမွာ သူ႕ကို အႏွစ္ (၄ဝ) ေလာက္ကြ်န္ေတာ္ထားခဲ႕လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။