လြယ္ေပမယ္႕ခက္ေနရတဲ႕အေၾကာင္းေတြ

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကုိညီညီ ( ေတာင္ၾကီး )

.

၁။ ေန႕စဥ္ဘဝထဲကျဖစ္ရပ္

.

.

အျပန္စာအိတ္ပါတဲ႕အစုိးရရံုးတစ္ခုရဲ႕စာကိုေဖာက္လိုက္တယ္။ အထဲမွာပါတဲ႕ေဖာင္မွာလိုတဲ႕အကြက္ေတြျဖည္႕ျပီး ညေန ( ၅ ) နာရီမထိုးခင္ စာျပန္သြားထည္႕ရမယ္။ အကြက္ေသးေသးေလးထဲမွာ ေဘာပင္ခြ်န္ခြ်န္ေလးနဲ႕ျဖည္႕သြင္းရင္း စာရြက္ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းနားေလးမွာ လက္မွတ္ထိုးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႕ တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ရဦးမယ္။ အျမဲေမ႕တတ္တဲ႕တံဆိပ္ေခါင္းမို႕လုိ႕ အလုပ္သြားတဲ႕ ကားထဲမွာတံဆိပ္ေခါင္းေဆာင္ထားတာ သြားသတိရမိတယ္။

.

အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲကစဥ္းစားမိတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေမာင္းတဲ႕ကားကဘယ္လုိအေျခအေနရွိေနလဲမသိဘူး … စြမ္းကလည္းေက်ာင္းျပန္ဖြင္႕ျပီဆိုေတာ႕ မနက္တိုင္းေက်ာင္းပို႕ရျပီ လို႕ေတြးလိုက္ျပန္တယ္။ ဒါနဲ႕ကားေျပာင္းျပီး အမ်ိဳးသမီးကားနဲ႕စာတိုက္ကိုထြက္လာခဲ႕တယ္။ ကားကေမာင္းလိုက္တယ္ဆုိရင္ပဲ သခင္အၾကိဳက္အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္။ အဆင္မေျပတာက စာတုိက္ေရာက္ေတာ႕မွပါ..။

.

.

စာအိတ္ေလးကိုကိုင္ျပီး ကားေပၚကဆင္းလိုက္တယ္။ အလုပ္ကျပန္လာခါစ ဗုိက္ကလည္းဆာေနတာမုိ႕ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲလွမ္းေနမိတယ္။ စာတုိက္ပံုးရဲ႕အေပၚအံကိုဖြင္႕လုိက္ျပီး စာထည္႕မယ္အလုပ္မွာ လွစ္ကနဲျဖစ္သြားတဲ႕စိတ္ကေလးက စာအိတ္ကိုျပန္စစ္ၾကည္႕ဖို႕ခုိင္းေနသလိုပဲ။ ကိုင္ထားတဲ႕လက္ကိုလွည္႕လုိက္တာမွာ စာကတံဆိပ္ေခါင္းကပ္ဖို႕ေမ႕ေနေသးတာကို သိလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းၾကီးစိတ္တုိသြားျပီး ကားရပ္ထားတဲ႕ေနရာကိုျပန္ေလွ်ာက္လာတယ္။ ကားပါကင္မွာကားကိုအေဝးကလွမ္းျမင္လိုက္ေတာ႕မွ ..  ခုနေလးတင္ ကားေျပာင္းျပီးေမာင္းလာတာကုိ ျပန္သတိရသြားတယ္။ ခက္ျပီ .. ဒါ .. အေမရိကားေလ .. တံဆိပ္ေခါင္းမပါရင္ စာပို႕သမားကစာပို႕ေပးမွာမဟုတ္ဘူးလုိ႕လည္း အသည္းနာေအာင္ေတြးေနမိျပန္တယ္။

.

ဟာ .. သြားျပီ .. ဒီေနရာကေန အိမ္ျပန္ျပီးတံဆိပ္ေခါင္းသြားယူရဦးမယ္ဆိုတာေတြးမိေတာ႕ ဒီတံဆိပ္ေခါင္းပါးပါးေလးတစ္ခုအတြက္ ဓါတ္ဆီကုန္ရဦးမွာပါလားဆုိတာကုိဆက္စဥ္းစားမိရင္း ေတာ္ေတာ္ေလးကိုစိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ငါ႕ႏွယ္ .. ဒီေန႕မွကားေျပာင္းေမာင္းလာတာမိတာကိုး။ အမ်ိဳးသမီးကားေပၚမွာ တံဆိပ္ေခါင္းမွမေဆာင္ထားတာလို႕ေတြးရင္း ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။

.

ဒါနဲ႕စာတိုက္ေရွ႕ကေနလွည္႕ထြက္မယ္အလုပ္မွာ “ ဟာ .. ငါက စာတုိက္ေရာက္ေနတာပဲ။ တံဆိပ္ေခါင္းအသစ္ဝယ္ျပီးထည္႕လိုက္ရမွာကုိ မခက္ခက္ေအာင္ေတြးေနတယ္ ” လို႕ အာေမဋိတ္သံထြက္္ေအာင္ ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ျပီးေတာ႕ တံဆိပ္ေခါင္းဝယ္၊ စာအိတ္ေပၚမွာကပ္၊ စာတုိက္ပံုးထဲကုိထည္႕တဲ႕အလုပ္တစ္ခုျပီးေျမာက္ခဲ႕ပါေတာ႕တယ္။

.

.

.

၂။ အလုပ္ခြင္ထဲကျဖစ္ရပ္

.

.

အလုပ္ထဲကအမ်ားသံုးတဲ႕ ပရင္တာ - Printer က အၾကီးၾကီးပါ။ စြယ္စံုရတာမို႕ ပရင္႕ထုတ္မလား၊ မိတၱဴကူးမလား၊ စာရြက္စကင္ဖတ္ျပီး အီးေမးလ္ထဲတစ္ခါတည္းတြဲပို႕လုိက္ဦးမလား .. အားလံုးသံုးလုိ႕ရတယ္။ ၾကီးသေလာက္လည္းလုပ္ေဖာက္ကိုင္ဘက္ေတြဝိုင္းျပီးပရင္႕ထုတ္ၾကေပမယ္႕ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ဘယ္သူမွမျပင္ၾကဘူး။ ပ်က္တာေတာ႕မဟုတ္ေပမယ္႕ ၾကိဳးမဲ႕ကြန္ယက္ - Network လြတ္ေနတာတုိ႕၊ ေအာင္ကအံဆြဲထဲမွာစာရြက္ကုန္ေနတာတုိ႕၊ ထပ္ျဖည္႕ရမယ္႕စာရြက္မရွိတာတုိ႕ စတဲ႕ အေျခအေနေတြမွာ အျပင္ဘက္ခန္းမွာရွိတဲ႕ပရင္တာကိုလွမ္းျပီးထုတ္ၾကရတယ္။

.

တစ္ခုေျပာစရာရွိတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕သံုးေနက်ကြန္ပ်ဴတာ နဲ႕ အျပင္ကပရင္တာက ခ်ိတ္ေနက်မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ႕ ကိုယ္႕ထုတ္ခ်င္တဲ႕ Pdf File ကို ျပန္ဖြင္႕၊ ပံုေသသံုးပရင္တာေနရာမွာ အျပင္ဘက္ကပရင္တာနာမည္ထည္႕၊ ျပီးရင္ လုပ္ေဖာက္ကိုင္ဘက္ ( ၄ ) ေယာက္ေလာက္ကစုျပီးပရင္႕ထုတ္တာကုိ တစ္ေယာက္ကသြားေစာင္႕ယူရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စက္ထဲကထြက္လာတဲ႕စာရြက္ေတြဟာ လုိခ်င္သလုိမျဖစ္ပဲ အေရွ႕ဘက္ေရာ အေနာက္ဘက္ေရာပံုႏွိပ္ထားတဲ႕ 2 Sided Printed ျဖစ္ေနပါတယ္။

.

.

ဒါနဲ႕ ပရင္႕တဲ႕လူေတြကုိ တစ္ဖက္ခ်င္းပံုထြက္ေအာင္ ကြန္ပ်ဴတာမွာ Setting ေျပာင္းျပီး ျပန္ထုတ္ခိုင္းလုိက္တယ္။ ဒါေပမယ္႕ တစ္ေယာက္ကေတာ႕ မွားျပီးရင္းမွားေနရင္းနဲ႕ ( ၂ ) ဘက္စလံုးရိုက္ႏွိပ္ထားတဲ႕စာရြက္ေတြပဲ ဆက္ထြက္လာေနတယ္။ ရလာတဲ႕စာရြက္ေတြကိုင္ျပီး စိတ္တိုတိုနဲ႕ ျပန္သြားေျပာမယ္အလုပ္မွာ အျပင္ကအခန္းထဲကုိဝင္လာတဲ႕ ေနာက္ထပ္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တစ္ေယာက္ရဲ႕စကားက ကြ်န္ေတာ႕ကုိတရားက်ေစတယ္။

.

ဘာတဲ႕ “ အစ္ကုိ .. မရရင္ ႏွစ္ဘက္ရိုက္ႏွိပ္ျဖစ္ေနတဲ႕စာရြက္ကုိ ( ၁ ) ဘက္စီ မိတၱဴျပန္ကူးသြားလုိက္ေလ ” တဲ႕။ ဟာ … ဟုတ္သားပဲ .. ငါဘာလို႕မေတြးမိတာလဲ .. ဒီေလာက္လြယ္လြယ္ေလးကို။ အခုေတာ႕ ငါ႕မွာ စာရြက္လာယူလုိက္၊ မွားေနလို႕ တစ္ေခါက္ျပန္သြားေျပာလိုက္၊ ျပန္လာလိုက္၊ သူတုိ႕လုပ္တာထပ္မွားေနလို႕ထပ္သြားေျပာလုိက္ နဲ႕ ေခါက္တံု႕ေခါက္ျပန္ျဖစ္ေနတာကုိ သူ႕စကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႕ အေျဖေပၚသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ထပ္အျပစ္တင္မိတယ္ .. ဒီေလာက္လြယ္တာကို ဘာလို႕မစဥ္းစားမိတာလဲ။

.

.

.

၃။ အာကာသထဲကျဖစ္ရပ္

.

.

စစ္ေအးတိုက္ပြဲေခတ္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ နဲ႕ အေမရိကန္တို႕ အာကာသထဲကို ဒုံးပ်ံ နဲ႕ လူလုိက္တဲ႕ျဂိဳဟ္တုေတြအျပိဳင္လႊတ္ေနတဲ႕ ( ၁၉၆ဝ ) ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းကေပါ႕။

.

ကမၻာေျမဆြဲအားမရွိတဲ႕ အာကာသထဲမွာ စာေရးဖို႕ယူသြားတဲ႕ေဘာပင္ေတြဟာ မွင္မထြက္ၾကတဲ႕ျပသနာနဲ႕ရင္ဆိုင္ရတဲ႕အခါ အာကာသယာဥ္မွဴးေတြဟာ သူတို႕မွတ္တမ္းေတြေရးဖို႕ အခက္အခဲနဲ႕ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္။

.

ဒါကုိသိသိခ်င္း အေမရိကန္သိမ္းငွက္ၾကီးဆိုတာ သုေတသနေတြခ်က္ခ်င္းလုပ္၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြေခၚ၊ ဓါတ္ခြဲခန္းေတြမွာစမ္းသပ္၊ အာကာသလုိဆြဲအားမဲ႕တည္ေဆာက္ထားတဲ႕အထူးေလ႕က်င္႕စခန္းေတြမွာ ေဒၚလာသန္းနဲ႕ခ်ီအကုန္အက်ခံျပီး တီထြင္ေနရစ္ၾကတယ္။

.

ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႕မွာ “ ေအာင္ျပီ .. ေအာင္ျပီ .. We Made It ” လို႕ဆိုျပီး သူုတုိ႕သာလွ်င္ “ ကမၻာမွာပထမဦးဆံုးအာကာသထဲမွာစာေရးႏုိင္တဲ႕ အာကာသေဘာပင္ ထြင္ႏိုင္ျပီ ” လုိ႕ အေမရိကန္ေတြေၾကြးေၾကာ္ခဲ႕တယ္။

.

.

ဒီသတင္းကိုၾကားတဲ႕ ရုရွားေကာ္စမုိေနာ႕ေတြက အံ႕အားသင္႕လုိ႕မက အံ႕ၾသရင္း သူတုိ႕လက္ထဲက “ ခဲတံ ” ေလးေတြကုိ ေထာင္ျပၾကတယ္။ ျပီးေတာ႕တစ္ဆက္တည္း “ ငါတို႕ကေတာ႕ ေငြမသံုးဘူး .. ဦးေႏွာက္ပဲသံုးတယ္ ” လို႕ တစ္ခြန္းထဲေျပာလုိက္တဲ႕အခါ သိမ္းငွက္ၾကီးတုိ႕ အီစလံေဝသြားပါေတာ႕တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ .. အာကာသထဲမွာ မွင္မထြက္တဲ႕ေဘာပင္အစား ခဲတံနဲ႕ေရးလုိ႕ရပါလားလို႕ အေမရိကန္ေတြဘာေၾကာင္႕မစဥ္းစားမိတာလဲ။ ဒီေလာက္လြယ္လွတဲ႕ကိစၥကို အဘယ္ေၾကာင္႕ ေက်ာ္ခြသြားရပါသလဲ..။

.

ဒီယံုတမ္းျဖစ္ရပ္ တစ္ကယ္ျဖစ္ခဲ႕မျဖစ္ခဲ႕ဆိုတာ အတည္မျပဳႏုိင္ေပမယ္႕ ခဲတံေသးေသးေလးကေန သင္ခန္းစာအၾကီးၾကီးေပးခဲ႕တာ စကားအမ်ားၾကီးမေျပာရပဲ ရင္ဘတ္ထိတဲ႕သင္ခန္းစာကိုရခဲ႕ပါတယ္။ ဒီထက္တင္ဘယ္ကမလဲ .. ထစ္ကနဲဆို ကိုယ္သိလွျပီ၊ ကိုယ္တတ္လွျပီ ဆိုသူမ်ားကို နာနာနဲ႕တစ္လံုးခ်င္းပစ္သြင္းတဲ႕ လက္သီးလံုးမ်ားလုိပဲ တစိမ္႕စိမ္႕ေတြးေလ တဆစ္ဆစ္နာက်င္ရပါတယ္။

.

.

.

အထက္ပါျဖစ္ရပ္ ( ၃ ) ခုလံုးမွာပါဝင္တဲ႕ဇာတ္ေကာင္၊ ေနရာေဒသ၊ ဇာတ္ကြက္ဇာတ္ကြင္းမတူေပမယ္႕ တူညီတဲ႕ျဖစ္စဥ္တစ္ခုေတာ႕ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႕ “ ခက္ခဲတာမွအလုပ္ထင္ေနၾကလုိ႕ ” ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ကုန္ဆံုးသြားတဲ႕အခ်ိန္နာရီေတြကုိ ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးမေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ပဲ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေနၾကတဲ႕ကြ်န္ေတာ႕လိုလူေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနျပီလဲ? ထစ္ကနဲဆိုထြင္ရမွ၊ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ရမွ ဆုိတဲ႕ အေမရိကန္လိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးကုိ ဘယ္ရွရွားသားမွ အထင္မၾကီးပါဘူး။

.

ထုိ႕အတူ ေအးေျငာင္းသက္သာလုပ္ရွားရမယ္႕ နိစၥဓူဝအလုပ္ကိစၥေတြမွာ စိတ္ဖိစီးလြန္းတာကို ဂုဏ္ယူေနၾကတယ္။ က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္ ဆင္ျခင္ေနထုိင္ရမယ္႕အစား ေစ်းၾကီးတဲ႕ဘယ္ႏုိင္ငံရဲ႕ဘယ္ေဆးရံုကိုတက္ျပီး အေကာင္းစားေဆးကို ေငြဘယ္ေလာက္ေပးျပီးမွီဝဲေနရေၾကာင္း ဂုဏ္ျပိဳင္ေနၾကတယ္။ လူဆိုတာေနာက္ဆံုးေတာ႕ အေသခရီးသြားရမွာပဲ။ ဘာမွအပိုမပါသြားပါဘူး။ မနက္ကေနညမအိပ္ခင္အထိ စိတ္လက္ခ်မ္းသာစြာ ေနသြားတတ္ဖို႕အေရးၾကီးပါတယ္။

.

.

ဒါေၾကာင္႕မုိ႕ ကိစၥအားလံုးကို သတိလည္းမူ ဂူလည္းျမင္ေစခ်င္တယ္။ အမွားေတြကေန တန္းဖိုးၾကီးသင္ခန္းစာေတြထုတ္ႏႈတ္သင္ယူေစခ်င္တယ္။ ကြ်န္ေတာ႕လုိအျဖစ္မ်ိဳး နာလုိခံခက္မျဖစ္ရေအာင္ နည္းလမ္းေကာင္းေလးရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႕ ဘာကိစၥမဆိုၾကိဳတင္ျပင္ဆင္သင္႕တယ္လို႕ ရိုးရိုးေလးျမင္မိတယ္။

.

ပုိထိေရာက္တဲ႕နည္းလမ္းကေတာ႕ “ လြယ္ေအာင္စဥ္းစားပါ ” လို႕ပဲ ေျပာလုိပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင္႕ “ ခက္ခဲတဲ႕အရာနဲ႕ကပ္လ်က္ လြယ္ကူတဲ႕နည္းလမ္းတစ္ခုကအျမဲကပ္လုိက္ပါလာေနတယ္ ” ဆုိရင္ ပိုမွန္ပါလိမ္႕မယ္။ အားလံုးပဲ လြယ္လြယ္ေလးဖတ္ႏုိင္ မွတ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

.

.

ခင္မင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင္႕

.

08-25-2015

.

.

.

Myanmar Unicode Version:

.

.

“ လွယ်ပေမယ့်ခက်နေရတဲ့အကြောင်းတွေ ”

ဆောင်းပါးရှင် - ကိုညီညီ ( တောင်ကြီး )

.

၁။ နေ့စဉ်ဘဝထဲကဖြစ်ရပ်

.

.

အပြန်စာအိတ်ပါတဲ့အစိုးရရုံးတစ်ခုရဲ့စာကိုဖောက်လိုက်တယ်။ အထဲမှာပါတဲ့ဖောင်မှာလိုတဲ့အကွက်တွေဖြည့်ပြီး ညနေ ( ၅ ) နာရီမထိုးခင် စာပြန်သွားထည့်ရမယ်။ အကွက်သေးသေးလေးထဲမှာ ဘောပင်ချွန်ချွန်လေးနဲ့ဖြည့်သွင်းရင်း စာရွက်ရဲ့အောက်ပိုင်းနားလေးမှာ လက်မှတ်ထိုးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တံဆိပ်ခေါင်းကပ်ရဦးမယ်။ အမြဲမေ့တတ်တဲ့တံဆိပ်ခေါင်းမို့လို့ အလုပ်သွားတဲ့ ကားထဲမှာတံဆိပ်ခေါင်းဆောင်ထားတာ သွားသတိရမိတယ်။

.

အဲဒီအချိန်မှာ စိတ်ထဲကစဉ်းစားမိတယ်။ အမျိုးသမီးမောင်းတဲ့ကားကဘယ်လိုအခြေအနေရှိနေလဲမသိဘူး … စွမ်းကလည်းကျောင်းပြန်ဖွင့်ပြီဆိုတော့ မနက်တိုင်းကျောင်းပို့ရပြီ လို့တွေးလိုက်ပြန်တယ်။ ဒါနဲ့ကားပြောင်းပြီး အမျိုးသမီးကားနဲ့စာတိုက်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်။ ကားကမောင်းလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သခင်အကြိုက်အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်။ အဆင်မပြေတာက စာတိုက်ရောက်တော့မှပါ..။

.

.

စာအိတ်လေးကိုကိုင်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တယ်။ အလုပ်ကပြန်လာခါစ ဗိုက်ကလည်းဆာနေတာမို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲလှမ်းနေမိတယ်။ စာတိုက်ပုံးရဲ့အပေါ်အံကိုဖွင့်လိုက်ပြီး စာထည့်မယ်အလုပ်မှာ လှစ်ကနဲဖြစ်သွားတဲ့စိတ်ကလေးက စာအိတ်ကိုပြန်စစ်ကြည့်ဖို့ခိုင်းနေသလိုပဲ။ ကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလှည့်လိုက်တာမှာ စာကတံဆိပ်ခေါင်းကပ်ဖို့မေ့နေသေးတာကို သိလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ ချက်ချင်းကြီးစိတ်တိုသွားပြီး ကားရပ်ထားတဲ့နေရာကိုပြန်လျှောက်လာတယ်။ ကားပါကင်မှာကားကိုအဝေးကလှမ်းမြင်လိုက်တော့မှ ..  ခုနလေးတင် ကားပြောင်းပြီးမောင်းလာတာကို ပြန်သတိရသွားတယ်။ ခက်ပြီ .. ဒါ .. အမေရိကားလေ .. တံဆိပ်ခေါင်းမပါရင် စာပို့သမားကစာပို့ပေးမှာမဟုတ်ဘူးလို့လည်း အသည်းနာအောင်တွေးနေမိပြန်တယ်။

.

ဟာ .. သွားပြီ .. ဒီနေရာကနေ အိမ်ပြန်ပြီးတံဆိပ်ခေါင်းသွားယူရဦးမယ်ဆိုတာတွေးမိတော့ ဒီတံဆိပ်ခေါင်းပါးပါးလေးတစ်ခုအတွက် ဓါတ်ဆီကုန်ရဦးမှာပါလားဆိုတာကိုဆက်စဉ်းစားမိရင်း တော်တော်လေးကိုစိတ်ပျက်သွားတယ်။ ငါ့နှယ် .. ဒီနေ့မှကားပြောင်းမောင်းလာတာမိတာကိုး။ အမျိုးသမီးကားပေါ်မှာ တံဆိပ်ခေါင်းမှမဆောင်ထားတာလို့တွေးရင်း ဘေးကြပ်နံကြပ်ဖြစ်နေတာ တော်တော်ဆိုးတယ်။

.

ဒါနဲ့စာတိုက်ရှေ့ကနေလှည့်ထွက်မယ်အလုပ်မှာ “ ဟာ .. ငါက စာတိုက်ရောက်နေတာပဲ။ တံဆိပ်ခေါင်းအသစ်ဝယ်ပြီးထည့်လိုက်ရမှာကို မခက်ခက်အောင်တွေးနေတယ် ” လို့ အာမေဋိတ်သံထွက်အောင် အော်လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ တံဆိပ်ခေါင်းဝယ်၊ စာအိတ်ပေါ်မှာကပ်၊ စာတိုက်ပုံးထဲကိုထည့်တဲ့အလုပ်တစ်ခုပြီးမြောက်ခဲ့ပါတော့တယ်။

.

.

.

၂။ အလုပ်ခွင်ထဲကဖြစ်ရပ်

.

.

အလုပ်ထဲကအများသုံးတဲ့ ပရင်တာ - Printer က အကြီးကြီးပါ။ စွယ်စုံရတာမို့ ပရင့်ထုတ်မလား၊ မိတ္တူကူးမလား၊ စာရွက်စကင်ဖတ်ပြီး အီးမေးလ်ထဲတစ်ခါတည်းတွဲပို့လိုက်ဦးမလား .. အားလုံးသုံးလို့ရတယ်။ ကြီးသလောက်လည်းလုပ်ဖောက်ကိုင်ဘက်တွေဝိုင်းပြီးပရင့်ထုတ်ကြပေမယ့် တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ဘယ်သူမှမပြင်ကြဘူး။ ပျက်တာတော့မဟုတ်ပေမယ့် ကြိုးမဲ့ကွန်ယက် - Network လွတ်နေတာတို့၊ အောင်ကအံဆွဲထဲမှာစာရွက်ကုန်နေတာတို့၊ ထပ်ဖြည့်ရမယ့်စာရွက်မရှိတာတို့ စတဲ့ အခြေအနေတွေမှာ အပြင်ဘက်ခန်းမှာရှိတဲ့ပရင်တာကိုလှမ်းပြီးထုတ်ကြရတယ်။

.

တစ်ခုပြောစရာရှိတာက ကျွန်တော်တို့သုံးနေကျကွန်ပျူတာ နဲ့ အပြင်ကပရင်တာက ချိတ်နေကျမဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ ကိုယ့်ထုတ်ချင်တဲ့ Pdf File ကို ပြန်ဖွင့်၊ ပုံသေသုံးပရင်တာနေရာမှာ အပြင်ဘက်ကပရင်တာနာမည်ထည့်၊ ပြီးရင် လုပ်ဖောက်ကိုင်ဘက် ( ၄ ) ယောက်လောက်ကစုပြီးပရင့်ထုတ်တာကို တစ်ယောက်ကသွားစောင့်ယူရတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ စက်ထဲကထွက်လာတဲ့စာရွက်တွေဟာ လိုချင်သလိုမဖြစ်ပဲ အရှေ့ဘက်ရော အနောက်ဘက်ရောပုံနှိပ်ထားတဲ့ 2 Sided Printed ဖြစ်နေပါတယ်။

.

.

ဒါနဲ့ ပရင့်တဲ့လူတွေကို တစ်ဖက်ချင်းပုံထွက်အောင် ကွန်ပျူတာမှာ Setting ပြောင်းပြီး ပြန်ထုတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်ကတော့ မှားပြီးရင်းမှားနေရင်းနဲ့ ( ၂ ) ဘက်စလုံးရိုက်နှိပ်ထားတဲ့စာရွက်တွေပဲ ဆက်ထွက်လာနေတယ်။ ရလာတဲ့စာရွက်တွေကိုင်ပြီး စိတ်တိုတိုနဲ့ ပြန်သွားပြောမယ်အလုပ်မှာ အပြင်ကအခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ နောက်ထပ်လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက်တစ်ယောက်ရဲ့စကားက ကျွန်တော့ကိုတရားကျစေတယ်။

.

ဘာတဲ့ “ အစ်ကို .. မရရင် နှစ်ဘက်ရိုက်နှိပ်ဖြစ်နေတဲ့စာရွက်ကို ( ၁ ) ဘက်စီ မိတ္တူပြန်ကူးသွားလိုက်လေ ” တဲ့။ ဟာ … ဟုတ်သားပဲ .. ငါဘာလို့မတွေးမိတာလဲ .. ဒီလောက်လွယ်လွယ်လေးကို။ အခုတော့ ငါ့မှာ စာရွက်လာယူလိုက်၊ မှားနေလို့ တစ်ခေါက်ပြန်သွားပြောလိုက်၊ ပြန်လာလိုက်၊ သူတို့လုပ်တာထပ်မှားနေလို့ထပ်သွားပြောလိုက် နဲ့ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်ဖြစ်နေတာကို သူ့စကားတစ်ခွန်းထဲနဲ့ အဖြေပေါ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်ကျွန်တော်ထပ်အပြစ်တင်မိတယ် .. ဒီလောက်လွယ်တာကို ဘာလို့မစဉ်းစားမိတာလဲ။

.

.

.

၃။ အာကာသထဲကဖြစ်ရပ်

.

.

စစ်အေးတိုက်ပွဲခေတ် ဆိုဗီယက်ယူနီယံ နဲ့ အမေရိကန်တို့ အာကာသထဲကို ဒုံးပျံ နဲ့ လူလိုက်တဲ့ဂြိုဟ်တုတွေအပြိုင်လွှတ်နေတဲ့ ( ၁၉၆ဝ ) ခုနှစ်လောက်တုန်းကပေါ့။

.

ကမ္ဘာမြေဆွဲအားမရှိတဲ့ အာကာသထဲမှာ စာရေးဖို့ယူသွားတဲ့ဘောပင်တွေဟာ မှင်မထွက်ကြတဲ့ပြသနာနဲ့ရင်ဆိုင်ရတဲ့အခါ အာကာသယာဉ်မှူးတွေဟာ သူတို့မှတ်တမ်းတွေရေးဖို့ အခက်အခဲနဲ့ရင်ဆိုင်ကြရတယ်။

.

ဒါကိုသိသိချင်း အမေရိကန်သိမ်းငှက်ကြီးဆိုတာ သုတေသနတွေချက်ချင်းလုပ်၊ အင်ဂျင်နီယာတွေခေါ်၊ ဓါတ်ခွဲခန်းတွေမှာစမ်းသပ်၊ အာကာသလိုဆွဲအားမဲ့တည်ဆောက်ထားတဲ့အထူးလေ့ကျင့်စခန်းတွေမှာ ဒေါ်လာသန်းနဲ့ချီအကုန်အကျခံပြီး တီထွင်နေရစ်ကြတယ်။

.

နောက်ဆုံးတစ်နေ့မှာ “ အောင်ပြီ .. အောင်ပြီ .. We Made It ” လို့ဆိုပြီး သုတို့သာလျှင် “ ကမ္ဘာမှာပထမဦးဆုံးအာကာသထဲမှာစာရေးနိုင်တဲ့ အာကာသဘောပင် ထွင်နိုင်ပြီ ” လို့ အမေရိကန်တွေကြွေးကြော်ခဲ့တယ်။

.

.

ဒီသတင်းကိုကြားတဲ့ ရုရှားကော်စမိုနော့တွေက အံ့အားသင့်လို့မက အံ့ဩရင်း သူတို့လက်ထဲက “ ခဲတံ ” လေးတွေကို ထောင်ပြကြတယ်။ ပြီးတော့တစ်ဆက်တည်း “ ငါတို့ကတော့ ငွေမသုံးဘူး .. ဦးနှောက်ပဲသုံးတယ် ” လို့ တစ်ခွန်းထဲပြောလိုက်တဲ့အခါ သိမ်းငှက်ကြီးတို့ အီစလံဝေသွားပါတော့တယ်။ ဟုတ်ပါတယ် .. အာကာသထဲမှာ မှင်မထွက်တဲ့ဘောပင်အစား ခဲတံနဲ့ရေးလို့ရပါလားလို့ အမေရိကန်တွေဘာကြောင့်မစဉ်းစားမိတာလဲ။ ဒီလောက်လွယ်လှတဲ့ကိစ္စကို အဘယ်ကြောင့် ကျော်ခွသွားရပါသလဲ..။

.

ဒီယုံတမ်းဖြစ်ရပ် တစ်ကယ်ဖြစ်ခဲ့မဖြစ်ခဲ့ဆိုတာ အတည်မပြုနိုင်ပေမယ့် ခဲတံသေးသေးလေးကနေ သင်ခန်းစာအကြီးကြီးပေးခဲ့တာ စကားအများကြီးမပြောရပဲ ရင်ဘတ်ထိတဲ့သင်ခန်းစာကိုရခဲ့ပါတယ်။ ဒီထက်တင်ဘယ်ကမလဲ .. ထစ်ကနဲဆို ကိုယ်သိလှပြီ၊ ကိုယ်တတ်လှပြီ ဆိုသူများကို နာနာနဲ့တစ်လုံးချင်းပစ်သွင်းတဲ့ လက်သီးလုံးများလိုပဲ တစိမ့်စိမ့်တွေးလေ တဆစ်ဆစ်နာကျင်ရပါတယ်။

.

.

.

အထက်ပါဖြစ်ရပ် ( ၃ ) ခုလုံးမှာပါဝင်တဲ့ဇာတ်ကောင်၊ နေရာဒေသ၊ ဇာတ်ကွက်ဇာတ်ကွင်းမတူပေမယ့် တူညီတဲ့ဖြစ်စဉ်တစ်ခုတော့ရှိပါတယ်။ အဲဒါကတော့ “ ခက်ခဲတာမှအလုပ်ထင်နေကြလို့ ” ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် တစ်နေ့တစ်နေ့ ကုန်ဆုံးသွားတဲ့အချိန်နာရီတွေကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးမကျော်ဖြတ်နိုင်ပဲ ဒရွတ်တိုက်ဆွဲနေကြတဲ့ကျွန်တော့လိုလူတွေ ဘယ်လောက်တောင် များနေပြီလဲ? ထစ်ကနဲဆိုထွင်ရမှ၊ ရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်ရမှ ဆိုတဲ့ အမေရိကန်လိုစိတ်ဓါတ်မျိုးကို ဘယ်ရှရှားသားမှ အထင်မကြီးပါဘူး။

.

ထို့အတူ အေးငြောင်းသက်သာလုပ်ရှားရမယ့် နိစ္စဓူဝအလုပ်ကိစ္စတွေမှာ စိတ်ဖိစီးလွန်းတာကို ဂုဏ်ယူနေကြတယ်။ ကျန်းမာရေးကောင်းအောင် ဆင်ခြင်နေထိုင်ရမယ့်အစား ဈေးကြီးတဲ့ဘယ်နိုင်ငံရဲ့ဘယ်ဆေးရုံကိုတက်ပြီး အကောင်းစားဆေးကို ငွေဘယ်လောက်ပေးပြီးမှီဝဲနေရကြောင်း ဂုဏ်ပြိုင်နေကြတယ်။ လူဆိုတာနောက်ဆုံးတော့ အသေခရီးသွားရမှာပဲ။ ဘာမှအပိုမပါသွားပါဘူး။ မနက်ကနေညမအိပ်ခင်အထိ စိတ်လက်ချမ်းသာစွာ နေသွားတတ်ဖို့အရေးကြီးပါတယ်။

.

.

ဒါကြောင့်မို့ ကိစ္စအားလုံးကို သတိလည်းမူ ဂူလည်းမြင်စေချင်တယ်။ အမှားတွေကနေ တန်းဖိုးကြီးသင်ခန်းစာတွေထုတ်နှုတ်သင်ယူစေချင်တယ်။ ကျွန်တော့လိုအဖြစ်မျိုး နာလိုခံခက်မဖြစ်ရအောင် နည်းလမ်းကောင်းလေးရှိပါတယ်။ အဲဒါကတော့ ဘာကိစ္စမဆိုကြိုတင်ပြင်ဆင်သင့်တယ်လို့ ရိုးရိုးလေးမြင်မိတယ်။

.

ပိုထိရောက်တဲ့နည်းလမ်းကတော့ “ လွယ်အောင်စဉ်းစားပါ ” လို့ပဲ ပြောလိုပါတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့် “ ခက်ခဲတဲ့အရာနဲ့ကပ်လျက် လွယ်ကူတဲ့နည်းလမ်းတစ်ခုကအမြဲကပ်လိုက်ပါလာနေတယ် ” ဆိုရင် ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ အားလုံးပဲ လွယ်လွယ်လေးဖတ်နိုင် မှတ်နိုင်ကြပါစေ။

.

.

ခင်မင်ခြင်းများစွာဖြင့်

.

08-25-2015
.
“ လြယ္ေပမယ္႕ ခက္ေနရတဲ႕ အေၾကာင္းေတြ ” စာမူသည္ ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ( ၆ ) ရက္ေန႕၊ စေနေန႕ထုတ္ NetGuide နည္းပညာဂ်ာနယ္ အတြဲ ( ၄ ) ၊ အမွတ္ ( ၄၆ ) ၊ စာမ်က္ႏွာ ( ၃၇ ) တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။