အလုပ္ရွဳတ္ျခင္းနဲ႔ရန္ကုန္ရဲ႕ဝိေရာဓိတစ္မနက္

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ (ေတာင္ၾကီး)

.

. ႀကိဳဆိုျခင္းနဲ႔ႏႈတ္ဆက္ျခင္းကို မၾကာခဏလုပ္တတ္တာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပါပဲ။ ေမြးရပ္ေျမရွမ္းရိုးမက ဒီေလာက္ဥာဏ္မမ်ားဘူး၊ ဟန္မထြားဘူး၊ သြားမယ္ဆိုရင္ သြားမယ္၊ လာမယ္ဆိုရင္ လာမယ္ ႀကိဳေျပာသလိုလုပ္ လုပ္မယ့္အတိုင္း အစီအစဥ္ဆြဲေနက်၊ အစီအစဥ္ဆြဲတဲ့အတိုင္းလည္း အၿမဲျဖစ္ေျမာက္ေနက်။
.
. တစ္ခ်ိဳ႕က ရန္ကုန္ဟာ မာယာမ်ားတယ္ ဘာ ညာ နဲ႔ ေျပာတဲ႕သူေတြကသာေျပာေနတာ . . သူ႔ၿမိဳ႕ နဲ႔ သူ႔လူထုက က်ပ္သိပ္ေနလို႔ တစ္ျခားဘာမွလုပ္ႏုိင္တဲ႕ျမိဳ႕မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။ တစ္ေန႕တစ္ျခား ျမိဳ႕ျပကုိတက္လာျပီး ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြကုိအေရာင္ေသြးတဲ႕ နယ္အသီးသီးက လူထုဟာ ပိတ္သတ္က်ပ္ညွပ္ေနတဲ႕ဘတ္စ္ကားနဲ႕တကၠဆီေတြၾကား အေတြးနယ္ထဲ Facebooking Journey ခရီးသြားေနၾကတာ အခုဆိုရင္ အစုိးရ (၂) ဆက္ရွိခဲ႕ျပီေလ။
.
.
. ခရီးကေနျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အလြမ္းသယ္ေနတဲ့ရန္ကုန္ကို သနားမိတယ္။ မိုးထဲေလထဲမွာ တိမ္ညိဳတိမ္တိုက္အထုတ္မည္းမည္းၾကီးကို ႀကိဳးစားပမ္းစားထမ္းေနရတဲ့ ရန္ကုန္ကိုၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းလွပါတယ္။ တက္လာတဲ့ဒီေရ နဲ႔ ထြက္ေျပးေနတဲ့ကမ္းနားလမ္းမွာ ဓါးစာခံျဖစ္သြားတဲ့ ပေဟဠိေျမြေလွခါးညေဈးတန္းခမ်ာမွာ ကန္႔လန္႔ႀကီးလည္စင္းခံလို႔ အသက္ငင္ေနတယ္။
.
. ကားလမ္းပိတ္ရင္တရားခံ၊ ယာဥ္တုိက္မႈျဖစ္ရင္တရားခံ၊ ဆက္ဆံေရးမေခ်မငံျဖစ္လို႕ရန္ပြဲစရင္တရားခံ လူထုရဲ႕ေမတၱာကုိမရခဲ႕တဲ႕ ဘတ္စ္ကားေတြဟာ လူသူမဲ႕ကုန္းေက်ာ္တံတားေအာက္မွာ ငါးရွဥ္႕ေျခာက္စပ္ဟင္းတစ္ပြဲလို အားျပိဳင္ေနဆဲ၊ လမ္းလုေနဆဲ၊ ခရီးသည္လုေနဆဲ၊ ဘယ္ဘက္လမ္းေၾကာကေန တက္ေမာင္းေနဆဲ။

လိမ္ညာတဲ႕သားသမီး နဲ႕ အမွန္မေျပာတဲ႕မိဘ

.
. "စားခ်ိန္မွာ ဝင္စားမယ္ . 🍼🍼🥣🥣. အိပ္ခ်င္မွာ ဝင္အိပ္မယ္ . 💤💤🧖🧖 . အပူအပင္ကင္းတဲ႕ကေလးေလးဘဝသာ . 👨‍👩‍👧‍👦👨‍👩‍👧‍👦🤸🤸💏💏 . တစ္ခါျပန္ျပီးရခ်င္ေသးတယ္" ဆိုတဲ႕ ဆရာစုိင္းခမ္းလိတ္စကားက ကေလးငယ္ဘဝရဲ႕ဘယ္အရာကိုျပန္တမ္းတျပီး ေရးဖြဲ႕ထားမွန္းမသိေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ႕အေနနဲ႕ေတာ႕ မလိမ္ မညာတတ္တဲ႕ကေလးဘဝကိုျပန္ရခ်င္မိသေလာက္ အခုခ်က္္ခ်င္းျပန္ေရာက္ခ်င္မိပါတယ္။
.
. ျဖဴျဖဴစင္စင္ကေလးေတြကို ေလာဘၾကီးတတ္ေအာင္၊ ေဒါသျဖစ္ေအာင္၊ အလိုမက်တဲ႕စိတ္ခံစားရေလေအာင္သင္ေပးခဲ႕တာ လူၾကီးေတြပါ။ မယံုမရွိၾကပါနဲ႕။ မိတ္ေဆြတို႕ငယ္ငယ္တုန္းက လက္ထဲကပစၥည္းကိုလုယူသြားျပီး ျပန္လိုခ်င္ရင္ ပါးကိုနမ္းခုိင္းတာ လူၾကီးပါ။ အစားျမန္ျမန္စား . . မစားရင္ လူဆိုးၾကီးလာလိမ္႕မယ္ဆိုျပီး ေၾကာက္စိတ္ကိုေမြးေပးတာ လူၾုကီးပါ။ မင္းကုိ ဟုိအိမ္က စာေတာ္တဲ႕ေကာင္ေလးရဲ႕ ေ- ်းေကြ်းမယ္လို႕ ေျပာျပီး စိတ္ဓါတ္မက်က်ေအာင္ ေျပာခဲ႕တာ လူၾကီးပါ။ အဲဒီထဲမွာမပါတဲ႕ မလိမ္လိမ္တတ္ေအာင္သင္ေပးတဲဲ႕ လူၾကီးမ်ိဳးကို မိတ္ေဆြငယ္ငယ္တုန္းကမေတြ႕ခဲ႕ဘူးဆိုရင္ သိပ္ကံထူးခဲ႕တယ္လို႕ ဆိုရေတာ႕မွာပါပဲ။
.
.
. အျပစ္ေပးရင္ ေၾကာက္တယ္။ ေၾကာက္ေတာ႕ အမွန္မေျပာရဲဘူး။ အမွန္ကိုဖံုးကြယ္ျပီးေျပာလုိက္ေတာ႕ လူၾကီးက အျပစ္ကုိ အျပစ္လို႕မျမင္ေတာ႕ဘူး။ ဒါကို ျပသနာေရွာင္လြဲနည္းလို႕ျမင္သြားတဲ႕ကေလးငယ္ဟာ ေနာက္ဆိုရင္ ျပဳလုပ္မိတဲ႕အျပစ္ကို လူၾကီးမသိေစဖို႕ လိမ္ညာတတ္လာတယ္။
.
. တစ္ၾကိမ္ကေန ႏွစ္ၾကိမ္၊ ႏွစ္ၾကိမ္ကေန သံုးၾကိမ္ ဒီလိုနဲ႕ ဆယ္ႏွစ္၊ အႏွစ္ (၂ဝ)၊ အႏွစ္ (၃ဝ) ၾကီးေကာင္ၾကီးမားဘဝေရာက္လာတဲ႕အထိ လိမ္တတ္လာတယ္။ လိမ္ေကာင္းရင္းနဲ႕ဆက္လိမ္တယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလိမ္လာတဲ႕သူဟာေနာက္ေတာ႕ သူလုပ္သမွ်မွန္တယ္ဆုိတဲ႕အေနအထားနဲ႕ေလာကၾကီးကိုထပ္လိမ္ဖို႕ၾကိဳးစားၾကတာ ဆန္းၾကယ္တဲ႕သံသရာေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး။