မျက်နှာသစ်ဆပ်ပြာရည်၊ (၄) မိနစ် နဲ့ ဝင်ပေါက် စီ-၂၆

ဆောင်းပါးရှင် - ကိုညီညီ (တောင်ကြီး)

          . မမှတ်တာ . . ကျွန်တော်ကိုက မှတ်ကိုမမှတ်တာ။ ဒီလိုထည့်လိုက်ရင် ဒီလိုအစစ်ခံရမယ်မှန်းသိရဲ့သားနဲ့ လျှမ်းပြီးတော့ကို ဖြစ်တာ။ ဒီတစ်ခါတော့ တစ်ကယ်ကွိုင်ပြီ။ ပစ္စည်းတစ်ခြား လူတစ်ခြားဖြစ်ပြီ။ တော်သေးတာပေါ့ . . “ စွမ်း ” ပြောသလို အဖေ နဲ့ အမေ လေယာဉ်ပေါ်တက်တဲ့ဂိတ်ပေါက်ကိုအရင်သွားမိလိုက်လို့ကတော့ ကလေးတစ်ယောက်တည်း လေဆိပ်မှာ၊ ကျွန်တော်တို့လူကြီး (၂) ယောက်က ဝေဟင်မှာ . . တစ်ကယ်ခက်နေလောက်ပြီ။
.
. ကိုယ်က မနေ့တစ်နေ့ကရောက်တဲ့သူဆိုရင်လည်း ထားလိုက်တော့ . . ဒီအမှားမျိုးက အပြစ်မဆိုသာဘူး။ တရုတ်လေကြောင်း - China Airlines စီးပြီး မြန်မာပြည်ကိုပြန်နေတာလည်း အနည်းဆုံး (၁) နှစ် (၂) ကြိမ်လောက်။ အခုလောက် ဘဝပျက်တာ တစ်ခါမှမကြုံခဲ့ရဘူး။ အခုတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှအပြစ်မမြင်ပါဘူးလို့ပြောပေမယ့် အပြစ်ရှိသူက ကျွန်တော်ပါ။
.
.
. ဘော်စတန်လေယာဉ်ကွင်းကိုသွားဖို့ မိသားစုတစ်တွေ ပြင်ကြဆင်ကြလုပ်နေတဲ့ ညနေပိုင်းလေးတစ်ခုမှာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်ရေချိုးကြရင်း ပစ္စည်းတွေသိမ်းဖို့က နောက်ဆုံးရေချိုးတဲ့ ကျွန်တော့တာဝန်ဖြစ်လာခဲ့တာက စခဲ့တာပါ။
.
. ရေချိုးပြီးတာနဲ့ ဟိုဟာသိမ်း၊ ဒီဟာသိမ်း နဲ့ လေယာဉ်ပေါ်အပ်မယ့်ပေါင် (၅ဝ) အိတ်အကြီးထဲထည့်မယ့်ရေချိုးပြီးတဲ့သဘက်ကိုအာရုံစိုက်နေရင်း နောက်ဆုံးမှထည့်ရမယ့် ရေချိုးခန်းသုံးအလှပြင်ပစ္စည်းတွေကို Ziplock အိပ်ထဲကိုထည့်ပြီး လက်ဆွဲကယ်ရီအိတ်ပေါ်မှာတင်ထားလိုက်မိတယ်။ အချိန်နီးကပ်လာတာနဲ့အမျှ သိမ်းသမျှက မပြီး၊ စိတ်က လော၊ အမြန်ထုတ်၊ အမြန်ပိတ်၊ ကားငှားတာမှီအောင် ဘာမဆိုအမြန်လုပ်ရင်း အဆိုပါ တစ်ကိုယ်ရေသုံးအလှကုန်ပစ္စည်းပလပ်စတစ်အထုတ်ကလေးဟာ လုံခြုံရေးစက်ကိုလူနဲ့အတူဖြတ်မယ့် လက်ဆွဲထဲပါလာတာကို ကျွန်တော်သတိမထားမိခဲ့ဘူး။

.
. လေဆိပ်ရောက်တော့ လိုက်ပို့တဲ့သမီး နဲ့ အလွမ်းသယ်၊ စားစရာတွေဝယ်၊ လေဆိပ်ကိုပတ်ကြည့်၊ အိမ်သာကိုလည်လည်သွား နဲ့ လေယာဉ်ကလည်း မိနစ် (၂ဝ) လောက် နောက်ကျမှတက်မယ်ဆိုတော့ အားလုံး အေးအေးဆေးဆေးပဲပေါ့။ အမှတ်တရဓါတ်ပုံရိုက်ရင်း မခွဲခွာခင်လွမ်းနေရတဲ့မိသားစုအခိုက်အတန့်လေးမှာ သမီးကိုနှုတ်ဆက်ရင်း သိပ်မကြာဘူး . . လုံခြုံရေးကိုဖြတ်ကျော်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ (၃) ယောက် တန်းစစီတယ်။

. လူတွေကများသလောက် ပစ္စည်းတွေဆွဲထားတာလေးရတဲ့အပြင် ကျောပိုးအိတ်ထဲက လက်တော့က သီးသန့်ဗန်းထဲထုတ်ပြရသေး၊ ခါးပတ် နဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကအသုံးအဆောင်ကိရိယာ - Device တွေကို အကုန်ဗန်းထဲထည့်ပြရသေး၊ အမေရိကန်လေဆိပ်ရောက်တိုင်း စီးထားတဲ့ရှူးဖိနပ်ကိုချွတ်ပြရင်း ရောင်ခြည်နဲ့လက်နက်ရှာတဲ့စက်တွေကိုဖြတ်သန်းရင်း အေးအေးဆေးဆေးထိုင်ရပြီလို့ထင်တဲ့အချိန်မှာ “ စွမ်း ” က . . “ သားတို့အထုတ်တစ်ထုတ်ကို လုံခြုံရေးကဖောက်စစ်မယ် ” လို့ ပြောသံကြားလိုက်တော့ ကျွန်တော်အမောဆို့သွားတယ်။

.
.
. စွမ်းအရှေ့က လူ (၂) ယောက်လောက်ကိုစောင့်ရင်း အချိန်က တစ်ဖြည်းဖြည်းကြာလာတယ်။ နောက် ကျွန်တော့အထုတ်ကိုဖောက်တော့ ရေချိုးခန်းသုံးပစ္စည်းအထုတ်ကို ကွန်ပြူတာမျက်နှာပြင်မှာတွေ့ထားတဲ့ လေဆိပ်လုံခြုံရေးရဲက အာရုံစိုက်ရှာနေပါတယ်။ အထုတ်ကိုတွေ့တော့ အသားချောအောင်လိမ်းတဲ့ Lotion ၊ မျက်နှာသစ်တဲ့ Face Wash နဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ဆပ်ပြာခဲတွေကို တစ်ခုချင်း-အသေးစိတ်-စလိုုးမိုးရှင်း စစ်ပြန်တယ်။
.
. အဲဒီ ရဲ ဟာ ဗူးကိုခေါက်ကြည့်တယ်။ ဗူးထဲမှာ Lotion ဘယ်လောက်ကျန်သေးလဲ တိုင်းကြည့်တယ်။ သူတို့သယ်ခွင့်ပြုတဲ့ပမာဏထက်နည်းတော့ Lotion ဗူးကို ဘေးချထားတယ်။ ပြီးတော့ ဆပ်ပြာခဲထုတ် . .။ ဒါလည်း ဘယ်ဘက်လက်နဲ့မြှောက်ကြည့်လိုက်၊ ညာဘက်လက်နဲ့ညှစ်ကြည့်လိုက် နဲ့ ပြီးသွားပြန်ရော . . ဟင်း . . ။

. ခက်တာက မျက်နှာသစ်ဆပ်ပြာဗူးက အထဲမှာ တစ်ဝက်ကျော်ကျန်နေသေးတယ်။ အဲဒီမှာ ပိုကြာသွားတာ . .။ ရဲ က မျက်နှာသစ်ဆပ်ပြာဗူးကို လက်နဲ့ညှစ်ကြည့်တယ်။ နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ တစ်ဝက်ကိုတိုင်းကြည့်ပြန်တယ်။ နောက်တော့ စွမ်း ကို ပြောတယ် “ ဒါကို လက်ဆွဲထဲယူခွင့်မပြုနိုင်ဘူး လွှင့်ပစ်နိုင်မလား? ” တဲ့။ ကျွန်တော်တို့ သားအဖ (၃) ယောက်ကလည်း လေယာဉ်ချိန်နောက်ကျနေပြီမို့ မြန်မြန်လွှင့်ပစ်ခိုင်းလိုက်ပြီး စစ်ဆေးရေးဂိတ်ကလွတ်ပြီးလည်းဆိုရော အထုတ်တွေကိုဆွဲပြီး C-26 ဂိတ်ကို သုတ်ခြေတင်သွားတာ ရောက်လည်းရောက်ရော လေယာဉ်တံခါးပိတ်သွားပြီ။
.
. လေယာဉ်ကောင်တာကဝန်ထမ်းကိုဘယ်လိုနားလည်အောင်ပြောပြော၊ ဘယ်လိုနားဝင်အောင်ရှင်းပြ ရှင်းပြ “ သူဘာမှလုပ်လို့မရတော့ဘူး . . လှမ်းကြည့်လိုက်ပါ . . လေယာဉ်တံခါးပိတ်သွားပြီ ” လို့ လက်ညှိုးထိုးပြတယ်။ တစ်ဆက်တည်း JetBlue Airlines ရဲ့ တာဝန်ခံကောင်တာကိုအမြန်သွားပြီး ဘယ်လိုဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာကိုစုံစမ်းပါ ဆိုပြီး အဝေးကြီးကိုလျှောက်ခိုင်းပြန်တယ်။
.
.
. အရေးထဲ JetBlue Airlines ကောင်တာမှာ ကိုယ့်ထက်အရှေ့ကတန်းစီနေသူတွေကိုကြည့်ပြီး လက်ရှိလေယာဉ်ချိန်ကိုလုံးဝမမှီတော့ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ “ နောက်ကျမိလေခြင်း ” ဆိုပြီး နောင်တတွေတစ်ဗြုံကြီးရလိုက်တယ်။ တစ်ဆက်တည်း ခေါင်းထဲဝင်လာတာက . “ မျက်နှာသစ်ဆပ်ပြာရည်ရယ်၊ ဝင်ပေါက် စီ-၂၆ ရယ်၊ နောက်ကျသွားတဲ့ (၄) မိနစ်ဆိုတဲ့အချိန်ကာလလေးရယ် ” ။ ဘာမှပြန်လုပ်လို့မရတော့ရင်တော့ နောကျလယောဉျနဲ့လိုကျဖို့ လယောဉျလကျမှတျဝယျရငျဝယျ၊ ဘောျစတနျမွို့ထဲပွနျသှားအိပ်ပြီး နောက်နေ့မှ လေယာဉ်ထပ်စီး၊ ကားငှား၊ အထုတ်တွေပြန်သယ်၊ သမီးအဆောင်ပြန်၊ နောက်နေ့အိပ်ယာပြန်ထ၊ ပြန်လာ . . အိုး . . စုံလို့ပါပဲ။

. ကျွန်တော်နေတဲ့မြို့က ကယ်လီဖိုးနီးယားပြည်နယ်မှာ နာမယ်ကြီး ဆီလီကွန်လွင်ပြင်မြို့တော်ဆန်ဟိုးဆေး - San Jose မြို့နဲ့ ကမ္ဘာကျော် ဆန်ဖရန်စစ္စကိုမြို့ကြား အလယ်လောက်မှာရှိတာပါ။ လက်ရှိလက်မှတ်က ဆန်ဟိုဆေးလေဆိပ် - SJC ကို စီးသွားရမှာ။ အိမ်နဲ့နီးတဲ့ အုတ်ကလန်မြို့က OAK လေဆိပ်ဆိုတာကလည်း ရှိသေးတယ်။ အခု လူ (၃) ယောက်က လေဆိပ်မှာ သောင်တင်။ ကျွန်တော် နဲ့ စွမ်း တို့ရဲ့နာမယ်တပ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားထုတ် - Checked Bag (၂) ထုတ်က SJC ကို ခရီးနှင် . . ကောင်း . . သိပ်ကောင်း . . တော်လိုက်တဲ့ကိုညီညီ . . မှတ်ပြီလား . .။
.
.
. “ အဆိုးကြုံရင် ပြင်ဆင်လိုက်ပါ။ ရင်ဆိုင်လိုက်ပါ။ အဖြေရရင် ကောင်းရာမွန်ရာကိစ္စကိုလုပ်ဆောင်နိုင်ပါလိမ့်မယ် ” လို့ သတိမေ့လျော့ပြီး အရည်ပါတဲ့ဗူးတွေကို လက်ဆွဲကယ်ရီထဲထည့်မိလို့ လုံခြုံရေးဂိတ်မှာအစစ်ဆေးခံရင်း လေယာဉ်ထွက်ချိန်မမှီခဲ့တဲ့ ကျွန်တော် . . ကိုယ့်ဟာကိုယ် သတိပေး အားသွင်းနေတာပါ။ မကြာခင် ကောင်တာ တာဝန်ခံက မနက်ဖြန်မနက်လေယာဉ်နဲ့ OAK ကို လိုက်မလားလို့မေးတယ်။ ဒါနဲ့လိုက်ရင် မြို့ထဲပြန်သွားအိပ်နေရမယ် . . မလိုက်ဘူးလို့ပြောပြီး တစ်ခြားလေယာဉ်ရှိသေးလား လို့ စွမ်း က မေးတယ်။
.
. ဒါဆိုရင် ဆန်ဖရန်စစ္စကိုလေဆိပ် - SFO ကို နောက် (၁) နာရီခွဲကြာရင်ထွက်မယ် . . လိုက်မလား? တဲ့။ ကျွန်တော်တို့အားလုံး တစ်သံတည်းထွက်သွားတဲ့စကားက “ လိုက်မယ်။ ကျေးဇူးပဲဗျာ - We’ll go with this flight. Thank you ” ဆိုတာ ကြိုသိနေလောက်ပါပြီ။ အင်း . . တစ်ယောက်ကို ဒေါ်လာ (၂ဝဝ) ကျော်၊ (၃) ယောက်စာဆိုတော့ ဒေါ်လာ (ရဝဝ) လောက် ပြုတ်ပြန်ပြီ။ တွေ့တဲ့အတိုင်းပဲလေ . . သတိတစ်ခုရဲ့တန်ဖိုးဟာ မြန်မာငွေ (၁ဝ) သိန်းကျပ် လောက်တန်တယ်ဆိုတာ သိခဲ့ရပြီ။ သို့ပါသော်လည်း . . . 

. ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်ပျံ့လွင့်နေတဲ့စိတ်ဟာ စွမ်း က ကောင်တာကိုမေးတဲ့ “ Will you compensate us for that flight? ” ဆိုတဲ့စကားတစ်ခွန်းကြောင့် ကျွန်တော့နားထဲပြန်ရောက်လာတယ်။ နောက်လေယာဉ်မှာ (အခုလောလောဆယ်) နေရာလွတ်ရှိတယ်။ လူကြီးမင်းတို့ အခမဲ့လိုက်သွားလို့ရပါတယ်။ SFO ကို စီးသွားရမှာပါ။ ပါသွားတဲ့အထုတ် (၂) ထုတ်ကို အရင်လေယာဉ်ဆိုက်သွားတဲ့ SJC မှာ သွားထုတ်ပါဆိုမှ အိမ်သူဖက်လှည့်ပြီး ပြုံးနိုင်ပါတော့တယ်။
.
. အဲဒါနဲ့ သူတို့ပေးတဲ့ အဝေးကြီးက ဂိတ်နံပါတ် (၈) - C 8 ဆီရောက်ဖို့ အပြေးအလွှား သွား၊ ရှေ့ဆုံးတန်းထိုင်ခုံမှာ ထိုင်စောင့်၊ ကောင်တာကခေါ်တာနဲ့ထိပ်ဆုံးက တန်းစီ၊ လေယာဉ်ပေါ်ရောက်ပြီဆိုတော့မှ အသက်ဝဝရှူရတယ် ထင်မိတော့တယ်။ အဲဒီကျမှ မိသားစု (၃) ယောက်လည်း ထိုင်ခုံမှာတကယ်ထိုင်ရတော့တယ်။ ဒါတောင် လေဆိပ်ပြောင်းဆင်းရတဲ့ SFO ရောက်ရင် ညသန်းခေါင်ရောက်နေပြီ။ ဟိုဘက် SJC လေဆိပ်မှာကြိုရောက်နေတဲ့ ဒီညတော့ ပိုင်ရှင်မဲ့နေတဲ့ အထုတ် (၂) ထုတ်အကြောင်းတွေးနေမိရင်း လက်ကိုင်ဖုန်းမှာ အင်တာနက်လိုင်းကို ရှာဖွေနေမိပါတော့တယ်။
.
. ခင်လျက်
.
. ကိုညီညီ (တောင်ကြီး)
. 06-08-2017


<Zawgyi>

. “ မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာရည္၊ (၄) မိနစ္ နဲ႔ ဝင္ေပါက္ စီ-၂၆ ”
. မမွတ္တာ . . ကၽြန္ေတာ္ကိုက မွတ္ကိုမမွတ္တာ။ ဒီလိုထည့္လိုက္ရင္ ဒီလိုအစစ္ခံရမယ္မွန္းသိရဲ့သားနဲ႔ လၽွမ္းၿပီးေတာ့ကို ျဖစ္တာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ တစ္ကယ္ကြိဳင္ၿပီ။ ပစၥည္းတစ္ျခား လူတစ္ျခားျဖစ္ၿပီ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ . . “ စြမ္း ” ေျပာသလို အေဖ နဲ႔ အေမ ေလယာဥ္ေပၚတက္တဲ့ဂိတ္ေပါက္ကိုအရင္သြားမိလိုက္လို႔ကေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္တည္း ေလဆိပ္မွာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူႀကီး (၂) ေယာက္က ေဝဟင္မွာ . . တစ္ကယ္ခက္ေနေလာက္ၿပီ။
.
. ကိုယ္က မေန႔တစ္ေန႔ကေရာက္တဲ့သူဆိုရင္လည္း ထားလိုက္ေတာ့ . . ဒီအမွားမ်ိဳးက အျပစ္မဆိုသာဘူး။ တ႐ုတ္ေလေၾကာင္း - China Airlines စီးၿပီး ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ေနတာလည္း အနည္းဆုံး (၁) ႏွစ္ (၂) ႀကိမ္ေလာက္။ အခုေလာက္ ဘဝပ်က္တာ တစ္ခါမွမၾကဳံခဲ့ရဘူး။ အခုေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွအျပစ္မျမင္ပါဘူးလို႔ေျပာေပမယ့္ အျပစ္ရွိသူက ကၽြန္ေတာ္ပါ။
.
.
. ေဘာ္စတန္ေလယာဥ္ကြင္းကိုသြားဖို႔ မိသားစုတစ္ေတြ ျပင္ၾကဆင္ၾကလုပ္ေနတဲ့ ညေနပိုင္းေလးတစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ေရခ်ိဳးၾကရင္း ပစၥည္းေတြသိမ္းဖို႔က ေနာက္ဆုံးေရခ်ိဳးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့တာဝန္ျဖစ္လာခဲ့တာက စခဲ့တာပါ။
.
. ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ ဟိုဟာသိမ္း၊ ဒီဟာသိမ္း နဲ႔ ေလယာဥ္ေပၚအပ္မယ့္ေပါင္ (၅ဝ) အိတ္အႀကီးထဲထည့္မယ့္ေရခ်ိဳးၿပီးတဲ့သဘက္ကိုအာ႐ုံစိုက္ေနရင္း ေနာက္ဆုံးမွထည့္ရမယ့္ ေရခ်ိဳးခန္းသုံးအလွျပင္ပစၥည္းေတြကို Ziplock အိပ္ထဲကိုထည့္ၿပီး လက္ဆြဲကယ္ရီအိတ္ေပၚမွာတင္ထားလိုက္မိတယ္။ အခ်ိန္နီးကပ္လာတာနဲ႔အမၽွ သိမ္းသမၽွက မၿပီး၊ စိတ္က ေလာ၊ အျမန္ထုတ္၊ အျမန္ပိတ္၊ ကားငွားတာမွီေအာင္ ဘာမဆိုအျမန္လုပ္ရင္း အဆိုပါ တစ္ကိုယ္ေရသုံးအလွကုန္ပစၥည္းပလပ္စတစ္အထုတ္ကေလးဟာ လုံျခဳံေရးစက္ကိုလူနဲ႔အတူျဖတ္မယ့္ လက္ဆြဲထဲပါလာတာကို ကၽြန္ေတာ္သတိမထားမိခဲ့ဘူး။
.
.
. ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ လိုက္ပို႔တဲ့သမီး နဲ႔ အလြမ္းသယ္၊ စားစရာေတြဝယ္၊ ေလဆိပ္ကိုပတ္ၾကည့္၊ အိမ္သာကိုလည္လည္သြား နဲ႔ ေလယာဥ္ကလည္း မိနစ္ (၂ဝ) ေလာက္ ေနာက္က်မွတက္မယ္ဆိုေတာ့ အားလုံး ေအးေအးေဆးေဆးပဲေပါ့။ အမွတ္တရဓါတ္ပုံရိုက္ရင္း မခြဲခြာခင္လြမ္းေနရတဲ့မိသားစုအခိုက္အတန႔္ေလးမွာ သမီးကိုႏႈတ္ဆက္ရင္း သိပ္မၾကာဘူး . . လုံျခဳံေရးကိုျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ (၃) ေယာက္ တန္းစစီတယ္။
.
. လူေတြကမ်ားသေလာက္ ပစၥည္းေတြဆြဲထားတာေလးရတဲ့အျပင္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက လက္ေတာ့က သီးသန႔္ဗန္းထဲထုတ္ျပရေသး၊ ခါးပတ္ နဲ႔ ကိုယ္ေပၚကအသုံးအေဆာင္ကိရိယာ - Device ေတြကို အကုန္ဗန္းထဲထည့္ျပရေသး၊ အေမရိကန္ေလဆိပ္ေရာက္တိုင္း စီးထားတဲ့ရႉးဖိနပ္ကိုခၽြတ္ျပရင္း ေရာင္ျခည္နဲ႔လက္နက္ရွာတဲ့စက္ေတြကိုျဖတ္သန္းရင္း ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ရၿပီလို႔ထင္တဲ့အခ်ိန္မွာ “ စြမ္း ” က . . “ သားတို႔အထုတ္တစ္ထုတ္ကို လုံျခဳံေရးကေဖာက္စစ္မယ္ ” လို႔ ေျပာသံၾကားလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အေမာဆို႔သြားတယ္။
.
.
. စြမ္းအေရွ႕က လူ (၂) ေယာက္ေလာက္ကိုေစာင့္ရင္း အခ်ိန္က တစ္ျဖည္းျဖည္းၾကာလာတယ္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့အထုတ္ကိုေဖာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းသုံးပစၥည္းအထုတ္ကို ကြန္ျပဴတာမ်က္ႏွာျပင္မွာေတြ႕ထားတဲ့ ေလဆိပ္လုံျခဳံေရးရဲက အာ႐ုံစိုက္ရွာေနပါတယ္။ အထုတ္ကိုေတြ႕ေတာ့ အသားေခ်ာေအာင္လိမ္းတဲ့ Lotion ၊ မ်က္ႏွာသစ္တဲ့ Face Wash နဲ႔ စိုစြတ္ေနတဲ့ဆပ္ျပာခဲေတြကို တစ္ခုခ်င္း-အေသးစိတ္-စလိုုးမိုးရွင္း စစ္ျပန္တယ္။
.
. အဲဒီ ရဲ ဟာ ဗူးကိုေခါက္ၾကည့္တယ္။ ဗူးထဲမွာ Lotion ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ တိုင္းၾကည့္တယ္။ သူတို႔သယ္ခြင့္ျပဳတဲ့ပမာဏထက္နည္းေတာ့ Lotion ဗူးကို ေဘးခ်ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆပ္ျပာခဲထုတ္ . .။ ဒါလည္း ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ေျမႇာက္ၾကည့္လိုက္၊ ညာဘက္လက္နဲ႔ညႇစ္ၾကည့္လိုက္ နဲ႔ ၿပီးသြားျပန္ေရာ . . ဟင္း . . ။
.
.
. ခက္တာက မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာဗူးက အထဲမွာ တစ္ဝက္ေက်ာ္က်န္ေနေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ပိုၾကာသြားတာ . .။ ရဲ က မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာဗူးကို လက္နဲ႔ညႇစ္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဝက္ကိုတိုင္းၾကည့္ျပန္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ စြမ္း ကို ေျပာတယ္ “ ဒါကို လက္ဆြဲထဲယူခြင့္မျပဳနိုင္ဘူး လႊင့္ပစ္နိုင္မလား? ” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအဖ (၃) ေယာက္ကလည္း ေလယာဥ္ခ်ိန္ေနာက္က်ေနၿပီမို႔ ျမန္ျမန္လႊင့္ပစ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး စစ္ေဆးေရးဂိတ္ကလြတ္ၿပီးလည္းဆိုေရာ အထုတ္ေတြကိုဆြဲၿပီး C-26 ဂိတ္ကို သုတ္ေျခတင္သြားတာ ေရာက္လည္းေရာက္ေရာ ေလယာဥ္တံခါးပိတ္သြားၿပီ။
.
. ေလယာဥ္ေကာင္တာကဝန္ထမ္းကိုဘယ္လိုနားလည္ေအာင္ေျပာေျပာ၊ ဘယ္လိုနားဝင္ေအာင္ရွင္းၿပ ရွင္းၿပ “ သူဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး . . လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါ . . ေလယာဥ္တံခါးပိတ္သြားၿပီ ” လို႔ လက္ညႇိုးထိုးျပတယ္။ တစ္ဆက္တည္း JetBlue Airlines ရဲ့ တာဝန္ခံေကာင္တာကိုအျမန္သြားၿပီး ဘယ္လိုဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုစုံစမ္းပါ ဆိုၿပီး အေဝးႀကီးကိုေလၽွာက္ခိုင္းျပန္တယ္။
.
.
. အေရးထဲ JetBlue Airlines ေကာင္တာမွာ ကိုယ့္ထက္အေရွ႕ကတန္းစီေနသူေတြကိုၾကည့္ၿပီး လက္ရွိေလယာဥ္ခ်ိန္ကိုလုံးဝမမွီေတာ့ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ “ ေနာက္က်မိေလျခင္း ” ဆိုၿပီး ေနာင္တေတြတစ္ျဗဳံႀကီးရလိုက္တယ္။ တစ္ဆက္တည္း ေခါင္းထဲဝင္လာတာက . “ မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာရည္ရယ္၊ ဝင္ေပါက္ စီ-၂၆ ရယ္၊ ေနာက္က်သြားတဲ့ (၄) မိနစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလေလးရယ္ ” ။ ဘာမွျပန္လုပ္လို႔မရေတာ့ရင္ေတာ့ ေနာက်လေယာဉ်နဲ႔လိုက်ဖို႔ လေယာဉ်လက်မွတ်ဝယ်ရင်ဝယ်၊ ေဘာ်စတန်မြိဳ႕ထဲပြန်သွားအိပ္ၿပီး ေနာက္ေန႔မွ ေလယာဥ္ထပ္စီး၊ ကားငွား၊ အထုတ္ေတြျပန္သယ္၊ သမီးအေဆာင္ျပန္၊ ေနာက္ေန႔အိပ္ယာျပန္ထ၊ ျပန္လာ . . အိုး . . စုံလို႔ပါပဲ။
.
. ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕က ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္မွာ နာမယ္ႀကီး ဆီလီကြန္လြင္ျပင္ၿမိဳ႕ေတာ္ဆန္ဟိုးေဆး - San Jose ၿမိဳ႕နဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ႕ၾကား အလယ္ေလာက္မွာရွိတာပါ။ လက္ရွိလက္မွတ္က ဆန္ဟိုေဆးေလဆိပ္ - SJC ကို စီးသြားရမွာ။ အိမ္နဲ႔နီးတဲ့ အုတ္ကလန္ၿမိဳ႕က OAK ေလဆိပ္ဆိုတာကလည္း ရွိေသးတယ္။ အခု လူ (၃) ေယာက္က ေလဆိပ္မွာ ေသာင္တင္။ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ စြမ္း တို႔ရဲ့နာမယ္တပ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားထုတ္ - Checked Bag (၂) ထုတ္က SJC ကို ခရီးႏွင္ . . ေကာင္း . . သိပ္ေကာင္း . . ေတာ္လိုက္တဲ့ကိုညီညီ . . မွတ္ၿပီလား . .။
.
.
. “ အဆိုးၾကဳံရင္ ျပင္ဆင္လိုက္ပါ။ ရင္ဆိုင္လိုက္ပါ။ အေျဖရရင္ ေကာင္းရာမြန္ရာကိစၥကိုလုပ္ေဆာင္နိုင္ပါလိမ့္မယ္ ” လို႔ သတိေမ့ေလ်ာ့ၿပီး အရည္ပါတဲ့ဗူးေတြကို လက္ဆြဲကယ္ရီထဲထည့္မိလို႔ လုံျခဳံေရးဂိတ္မွာအစစ္ေဆးခံရင္း ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္မမွီခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ . . ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတိေပး အားသြင္းေနတာပါ။ မၾကာခင္ ေကာင္တာ တာဝန္ခံက မနက္ျဖန္မနက္ေလယာဥ္နဲ႔ OAK ကို လိုက္မလားလို႔ေမးတယ္။ ဒါနဲ႔လိုက္ရင္ ၿမိဳ႕ထဲျပန္သြားအိပ္ေနရမယ္ . . မလိုက္ဘူးလို႔ေျပာၿပီး တစ္ျခားေလယာဥ္ရွိေသးလား လို႔ စြမ္း က ေမးတယ္။
.
. ဒါဆိုရင္ ဆန္ဖရန္စစၥကိုေလဆိပ္ - SFO ကို ေနာက္ (၁) နာရီခြဲၾကာရင္ထြက္မယ္ . . လိုက္မလား? တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး တစ္သံတည္းထြက္သြားတဲ့စကားက “ လိုက္မယ္။ ေက်းဇူးပဲဗ်ာ - We’ll go with this flight. Thank you ” ဆိုတာ ႀကိဳသိေနေလာက္ပါၿပီ။ အင္း . . တစ္ေယာက္ကို ေဒၚလာ (၂ဝဝ) ေက်ာ္၊ (၃) ေယာက္စာဆိုေတာ့ ေဒၚလာ (ရဝဝ) ေလာက္ ျပဳတ္ျပန္ၿပီ။ ေတြ႕တဲ့အတိုင္းပဲေလ . . သတိတစ္ခုရဲ့တန္ဖိုးဟာ ျမန္မာေငြ (၁ဝ) သိန္းက်ပ္ ေလာက္တန္တယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရၿပီ။ သို႔ပါေသာ္လည္း . .
.
.
. ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ပ်ံ႕လြင့္ေနတဲ့စိတ္ဟာ စြမ္း က ေကာင္တာကိုေမးတဲ့ “ Will you compensate us for that flight? ” ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့နားထဲျပန္ေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ေလယာဥ္မွာ (အခုေလာေလာဆယ္) ေနရာလြတ္ရွိတယ္။ လူႀကီးမင္းတို႔ အခမဲ့လိုက္သြားလို႔ရပါတယ္။ SFO ကို စီးသြားရမွာပါ။ ပါသြားတဲ့အထုတ္ (၂) ထုတ္ကို အရင္ေလယာဥ္ဆိုက္သြားတဲ့ SJC မွာ သြားထုတ္ပါဆိုမွ အိမ္သူဖက္လွည့္ၿပီး ျပဳံးနိုင္ပါေတာ့တယ္။
.
. အဲဒါနဲ႔ သူတို႔ေပးတဲ့ အေဝးႀကီးက ဂိတ္နံပါတ္ (၈) - C 8 ဆီေရာက္ဖို႔ အေျပးအလႊား သြား၊ ေရွ႕ဆုံးတန္းထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ေစာင့္၊ ေကာင္တာကေခၚတာနဲ႔ထိပ္ဆုံးက တန္းစီ၊ ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ၿပီဆိုေတာ့မွ အသက္ဝဝရႉရတယ္ ထင္မိေတာ့တယ္။ အဲဒီက်မွ မိသားစု (၃) ေယာက္လည္း ထိုင္ခုံမွာတကယ္ထိုင္ရေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္ ေလဆိပ္ေျပာင္းဆင္းရတဲ့ SFO ေရာက္ရင္ ညသန္းေခါင္ေရာက္ေနၿပီ။ ဟိုဘက္ SJC ေလဆိပ္မွာႀကိဳေရာက္ေနတဲ့ ဒီညေတာ့ ပိုင္ရွင္မဲ့ေနတဲ့ အထုတ္ (၂) ထုတ္အေၾကာင္းေတြးေနမိရင္း လက္ကိုင္ဖုန္းမွာ အင္တာနက္လိုင္းကို ရွာေဖြေနမိပါေတာ့တယ္။
.
. ခင္လ်က္
.
. ကိုညီညီ (ေတာင္ႀကီး)

. 06-08-2017