"ငါ႕အတြက္" မွ "အမ်ားအတြက္" သုိ႕

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ (ေတာင္ၾကီး)

.
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမကစဥ္းစားမိဖူးတယ္ . . "ကုိယ္႕ဘဝရဲ႕ျဖစ္ခ်င္တဲ႕ဆႏၵေတြကုိစေတးခံျပီးလဲယူမယ္႕အရာဟာ ကိုယ္႕ဘဝအတြက္လား?" ဆုိတဲ႕ေမးခြန္းပါ။ ဒီေမးခြန္းဟာ ဘယ္အဂၤလိပ္စာအုပ္ထဲကမွ ကုိးကားျပီးကူးယူေဖာ္ျပထားတာမဟုတ္သလို ျမန္မာစာၾကီးေပၾကီးေတြထဲက အလြတ္က်က္ထားတဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အစစအရာရာကိုစြန္႕လႊတ္ျပီး ေနရာသစ္ကို အေျခအျမစ္ရွာမိတဲ႕ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အျဖစ္အပ်က္ကေနရတဲ႕ အေတြးေလးတစ္လို႕ ေျပာရင္ ပိုမွန္ပါလိမ္႕မယ္။
.
.
ကုိယ္႕ရဲ႕ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြကိုမစဥ္းစားခင္ ကိုယ္႕အေရွ႕က၊ ကိုယ္႕ကုိလမ္းျပေပးခဲ႕တဲ႕မ်ိဳးဆက္ၾကီးကိုအရင္ေတြးၾကည္႕ရေအာင္။ မိနဲ႕ဘ က ပညာမတတ္၊ စာဆိုရင္ ေရးတတ္ဖတ္တတ္ရံု၊ ေငြရွိမွေနရာဝင္မယ္႕ေလာကၾကီးမွာ ရွာလို႕ေကာင္းရင္းဆက္ရင္းရွာ၊ ဒီၾကားထဲမွာ သားသမီးကို ရံုးေတြမွာေဖာင္ျဖည္႕တတ္ရံု၊ ေစ်းေရာင္းရင္စာရင္းေပါင္းတတ္ရံု၊ လူလံုးလွလို႕ အပ်ိဳ လူပ်ိဳရုပ္ၾကြလာတဲ႕အထိ ေကြ်းေမြးမိလာခဲ႕ရင္း ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြဆက္ပြားမ်ားဖို႕ အိမ္ေထာင္ျပဳခုိင္းတဲ႕ေခတ္ကို ကြ်န္ေတာ္ျဖတ္သန္းခဲ႕တယ္။
.
.
.
ကုိယ္႕ေခတ္ေရာက္ေတာ႕ ေက်ာင္းတန္းလန္း၊ ေခတ္တန္းလန္း၊ ပညာေရးတန္းလန္း နဲ႕ လူငယ္တန္းလန္းဟာ အိမ္ေထာင္ေရးတန္းလန္း နဲ႕ ဒီမိုကေရစီတန္းလန္းမွာ ႏုိင္ငံျခားကုိ ေလယာဥ္တန္းလန္း နဲ႕ ခရီးတန္းလန္းထြက္လာခဲ႕ရတယ္။ ဒီလို ဟုိမေရာက္ ဒီမေရာက္ကမ္းမွာ စမ္းတဝါးဝါးလွမ္းကပ္ရင္းဆက္ေတြးမိတာက ကိုယ္႕လိုမျဖစ္ေစဖို႕ လမ္းမွန္ လမ္းေျဖာင္႕၊ လူမွန္ လူေျဖာင္႕ နဲ႕ ႏိုင္ငံတကာပညာေတြကုိ ေျဖာင္႕ေျဖာင္႕တန္းတန္းသင္ယူႏုိင္ေစဖို႕ ကြ်န္ေတာ႕ရဲ႕ "သားသမီးအေပၚထားတဲ႕စိတ္နဲ႕သူတို႕အတြက္ရပ္တည္မႈ" ဟာ ခိုင္မာေတာင္႕တင္းရမယ္ဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

.
.
ကြ်န္ေတာ္ေပးထားတဲ႕ေမးခြန္းကုိကုိယ္တုိင္ပဲျပန္ေျဖရရင္ "တန္ပါတယ္" လို႕ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေငြဘယ္ေလာက္ရွိရွိ သားသမီးေတြကို ႏုိင္ငံျခားပို႕ျပီး ေက်ာင္းတက္ခုိင္းေနၾကတဲ႕ေခတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕က ႏိုင္ငံျခားမွာ သားသမီးကို ကိုယ္တိုင္ကုိယ္က် ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္ေပးခြင္႕ရခဲ႕တယ္။ တစ္ဆက္တည္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဆုိရင္က်ဴရွင္တက္ရင္ကုန္မယ္႕အခ်ိန္ေတြကုိ "သူတုိ႕ေလးေတြဘာလုပ္ခ်င္သလဲဆိုတာစဥ္းစားဖို႕" အသံုးျပဳခိုင္းႏုိင္ခဲ႕တယ္။
.
.
.
ပုိျပီးတရားက်ဖို႕ေကာင္းတာက ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ဖို႕သြားရတဲ႕ခရီး နဲ႕ ကိုယ္လုပ္သင္႕တာသြားလုပ္ဖို႕သြားရတဲ႕ခရီးတုိ႕က ထြက္လာတဲ႕အေျဖခ်င္းဘယ္တူပါ႕မလဲ? ဒီအေျဖကုိရဖို႕ေစာင္႕ခဲ႕ရတဲ႕ရက္ေတြဟာ အရင္ကလို ဟုိတန္းလန္း ဒီတန္းလန္းစိတ္နဲ႕မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။ တည္ၾကည္ျပတ္သားျပီး အေျဖထြက္သြားတဲ႕ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းနံရံမွာကပ္တဲ႕အရသာမ်ိဳးဆိုတာၾကံဳဖူးမွပိုသိလာခဲ႕တယ္။
.
.
ဆရာေအာင္သင္းရဲ႕စကားငွားသံုးရရင္ "ကုိယ္မလုပ္ခဲ႕ႏုိင္တဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ေနာက္မ်ိဳးဆက္အတြက္ ပုခံုးေျပာင္းတာဝန္ေပးျခင္း" ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးလို႕ ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္ႏုိင္လာျပီ။ ကုိယ္႕လူငယ္ဘဝမွာရင္းခဲ႕သမွ် မိဘအရြယ္ေရာက္တဲ႕အခါ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိတာထက္ ျဖစ္သင္႕တာကိုလုပ္ရတဲ႕ေနာက္ သားသမီးေတြကို အမွန္ကုိအမွန္အတုိင္းအျမင္ရွိဖို႕ နဲ႕ မွန္ကန္ေသာအလုပ္ကုိလုပ္တတ္ေစဖုိ႕ မွန္တဲ႕လမ္းကုိျပေပးႏုိင္တာ ကြ်န္ေတာ႕ဘဝမွာ ဂုဏ္အရွိဆံုးျပယုဒ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ႕တယ္။
.
.
ဒါေၾကာင္႕ ရွည္ေသာဇာတ္လမ္းကိုအတုိဆံုးေျပာရရင္ "ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ႕ကိုယ္႕ဘဝ" နဲ႕ "ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ႕သားသမီးေတြရဲ႕ဘဝ" ကို ကြဲကြဲျပားျပားသိရွိေစဖို႕ အတင္းအၾကပ္ထိန္းေက်ာင္းတတ္ၾကတဲ႕ မိဘေတြကို ေျခတစ္လွမ္းေနာက္ဆုတျ္ပီး မိမိလုပ္ရပ္ကိုမိမိျပန္သံုးသပ္ၾကဖို႕ သတိေပးခ်င္တယ္။
.
.
ထုိ႕အတူပဲ ကုိယ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတဲ႕လူငယ္ေတြအေနနဲ႕ မိဘနဲ႕သားသမီးဆက္ဆံေရးပိုမုိေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ လိမ္ညာျခင္း၊ ကြယ္ဝွက္ထားျခင္း၊ ေနာက္ကြယ္မွာမေကာင္းမႈကုိခိုးေၾကာင္ခုိးဝွက္လုပ္ျခင္း ေတြမပါတဲ႕ ရင္ထဲအသည္းထဲက မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းပါရွိတဲ႕ အရင္းခံခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းေျပာဆုိရင္း ပိုမိုတတ္ကြ်မ္းသူေတြနားက အၾကံဥာဏ္ရယူသင္႕ပါတယ္။
.
.
အဆိုးဆံုးကုိတြက္ခ်က္ထားျပီး အေကာင္းဆံုးကိုလုပ္တတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီကမၻာေလာကၾကီးမွာ တူညီေသာအမွားေတြနည္းလာမွာပါ။ ဒီလိုပါပဲ ရည္ရြယ္ခ်က္တူတဲ႕ပန္းတုိင္ကုိ ကူသူကကူ၊ ေလွာ္သူကေလွာ္၊ ကူးသူကကူး၊ ခတ္သူကခတ္၊ တက္နဲ႕လက္နဲ႕ညီညီညာညာလုပ္ေဆာင္ၾကတဲ႕အခါ "ငါ႕အတြက္" ဆုိတဲ႕လူသားေတြနည္းသထက္နည္းလာျပီး "အမ်ားအတြက္" ဆုိတဲ႕ အသိစိတ္ေတြပြားမ်ားသထက္ပြားမ်ားလာမွာ အမွန္ဧကန္ျဖစ္ပါတယ္ဆုိတဲ႕အေၾကာင္း ေရးသားလုိက္ပါရေစ။
.
.
ခင္လ်က္
.
ကိုညီညီ (ေတာင္ၾကီး)
10-24-2018
.
.
Unicode Version:
.
.
"ငါ့အတွက်" မှ "အများအတွက်" သို့
.
တစ်ကြိမ်တစ်ခါမကစဉ်းစားမိဖူးတယ် . . "ကိုယ့်ဘဝရဲ့ဖြစ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေကိုစတေးခံပြီးလဲယူမယ့်အရာဟာ ကိုယ့်ဘဝအတွက်လား?" ဆိုတဲ့မေးခွန်းပါ။ ဒီမေးခွန်းဟာ ဘယ်အင်္ဂလိပ်စာအုပ်ထဲကမှ ကိုးကားပြီးကူးယူဖော်ပြထားတာမဟုတ်သလို မြန်မာစာကြီးပေကြီးတွေထဲက အလွတ်ကျက်ထားတဲ့ ဆောင်ပုဒ်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ အစစအရာရာကိုစွန့်လွှတ်ပြီး နေရာသစ်ကို အခြေအမြစ်ရှာမိတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့အဖြစ်အပျက်ကနေရတဲ့ အတွေးလေးတစ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။
.
.
ကိုယ့်ရဲ့နောက်မျိုးဆက်တွေကိုမစဉ်းစားခင် ကိုယ့်အရှေ့က၊ ကိုယ့်ကိုလမ်းပြပေးခဲ့တဲ့မျိုးဆက်ကြီးကိုအရင်တွေးကြည့်ရအောင်။ မိနဲ့ဘ က ပညာမတတ်၊ စာဆိုရင် ရေးတတ်ဖတ်တတ်ရုံ၊ ငွေရှိမှနေရာဝင်မယ့်လောကကြီးမှာ ရှာလို့ကောင်းရင်းဆက်ရင်းရှာ၊ ဒီကြားထဲမှာ သားသမီးကို ရုံးတွေမှာဖောင်ဖြည့်တတ်ရုံ၊ ဈေးရောင်းရင်စာရင်းပေါင်းတတ်ရုံ၊ လူလုံးလှလို့ အပျို လူပျိုရုပ်ကြွလာတဲ့အထိ ကျွေးမွေးမိလာခဲ့ရင်း နောက်မျိုးဆက်တွေဆက်ပွားများဖို့ အိမ်ထောင်ပြုခိုင်းတဲ့ခေတ်ကို ကျွန်တော်ဖြတ်သန်းခဲ့တယ်။
.
.
.
ကိုယ့်ခေတ်ရောက်တော့ ကျောင်းတန်းလန်း၊ ခေတ်တန်းလန်း၊ ပညာရေးတန်းလန်း နဲ့ လူငယ်တန်းလန်းဟာ အိမ်ထောင်ရေးတန်းလန်း နဲ့ ဒီမိုကရေစီတန်းလန်းမှာ နိုင်ငံခြားကို လေယာဉ်တန်းလန်း နဲ့ ခရီးတန်းလန်းထွက်လာခဲ့ရတယ်။ ဒီလို ဟိုမရောက် ဒီမရောက်ကမ်းမှာ စမ်းတဝါးဝါးလှမ်းကပ်ရင်းဆက်တွေးမိတာက ကိုယ့်လိုမဖြစ်စေဖို့ လမ်းမှန် လမ်းဖြောင့်၊ လူမှန် လူဖြောင့် နဲ့ နိုင်ငံတကာပညာတွေကို ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းသင်ယူနိုင်စေဖို့ ကျွန်တော့ရဲ့ "သားသမီးအပေါ်ထားတဲ့စိတ်နဲ့သူတို့အတွက်ရပ်တည်မှု" ဟာ ခိုင်မာတောင့်တင်းရမယ်ဆိုတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
.
.
ကျွန်တော်ပေးထားတဲ့မေးခွန်းကိုကိုယ်တိုင်ပဲပြန်ဖြေရရင် "တန်ပါတယ်" လို့ ဆိုချင်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ငွေဘယ်လောက်ရှိရှိ သားသမီးတွေကို နိုင်ငံခြားပို့ပြီး ကျောင်းတက်ခိုင်းနေကြတဲ့ခေတ်မှာ ကျွန်တော်တို့က နိုင်ငံခြားမှာ သားသမီးကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကိုယ်ဖိရင်ဖိ ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးခွင့်ရခဲ့တယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာ မြန်မာနိုင်ငံမှာဆိုရင်ကျူရှင်တက်ရင်ကုန်မယ့်အချိန်တွေကို "သူတို့လေးတွေဘာလုပ်ချင်သလဲဆိုတာစဉ်းစားဖို့" အသုံးပြုခိုင်းနိုင်ခဲ့တယ်။
.
.
.
ပိုပြီးတရားကျဖို့ကောင်းတာက ကိုယ်လုပ်ချင်တာလုပ်ဖို့သွားရတဲ့ခရီး နဲ့ ကိုယ်လုပ်သင့်တာသွားလုပ်ဖို့သွားရတဲ့ခရီးတို့က ထွက်လာတဲ့အဖြေချင်းဘယ်တူပါ့မလဲ? ဒီအဖြေကိုရဖို့စောင့်ခဲ့ရတဲ့ရက်တွေဟာ အရင်ကလို ဟိုတန်းလန်း ဒီတန်းလန်းစိတ်နဲ့မဟုတ်တော့ဘူး။ တည်ကြည်ပြတ်သားပြီး အဖြေထွက်သွားတဲ့ ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းနံရံမှာကပ်တဲ့အရသာမျိုးဆိုတာကြုံဖူးမှပိုသိလာခဲ့တယ်။
.
.
ဆရာအောင်သင်းရဲ့စကားငှားသုံးရရင် "ကိုယ်မလုပ်ခဲ့နိုင်တဲ့ရည်မှန်းချက်ကို နောက်မျိုးဆက်အတွက် ပုခုံးပြောင်းတာဝန်ပေးခြင်း" ဆိုတာ ဒါမျိုးလို့ ကျွန်တော်ယုံကြည်နိုင်လာပြီ။ ကိုယ့်လူငယ်ဘဝမှာရင်းခဲ့သမျှ မိဘအရွယ်ရောက်တဲ့အခါ ဖြစ်ချင်တယ်ဆိုတာထက် ဖြစ်သင့်တာကိုလုပ်ရတဲ့နောက် သားသမီးတွေကို အမှန်ကိုအမှန်အတိုင်းအမြင်ရှိဖို့ နဲ့ မှန်ကန်သောအလုပ်ကိုလုပ်တတ်စေဖို့ မှန်တဲ့လမ်းကိုပြပေးနိုင်တာ ကျွန်တော့ဘဝမှာ ဂုဏ်အရှိဆုံးပြယုဒ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ်။
.
.
ဒါကြောင့် ရှည်သောဇာတ်လမ်းကိုအတိုဆုံးပြောရရင် "ကိုယ်ဖြစ်ချင်တဲ့ကိုယ့်ဘဝ" နဲ့ "ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့သားသမီးတွေရဲ့ဘဝ" ကို ကွဲကွဲပြားပြားသိရှိစေဖို့ အတင်းအကြပ်ထိန်းကျောင်းတတ်ကြတဲ့ မိဘတွေကို ခြေတစ်လှမ်းနောက်ဆုြတ်ပီး မိမိလုပ်ရပ်ကိုမိမိပြန်သုံးသပ်ကြဖို့ သတိပေးချင်တယ်။
.
.
ထို့အတူပဲ ကိုယ်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့လူငယ်တွေအနေနဲ့ မိဘနဲ့သားသမီးဆက်ဆံရေးပိုမိုကောင်းမွန်ရေးအတွက် လိမ်ညာခြင်း၊ ကွယ်ဝှက်ထားခြင်း၊ နောက်ကွယ်မှာမကောင်းမှုကိုခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လုပ်ခြင်း တွေမပါတဲ့ ရင်ထဲအသည်းထဲက မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပါရှိတဲ့ အရင်းခံချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုရင်း ပိုမိုတတ်ကျွမ်းသူတွေနားက အကြံဉာဏ်ရယူသင့်ပါတယ်။
.
.
အဆိုးဆုံးကိုတွက်ချက်ထားပြီး အကောင်းဆုံးကိုလုပ်တတ်ကြမယ်ဆိုရင် ဒီကမ္ဘာလောကကြီးမှာ တူညီသောအမှားတွေနည်းလာမှာပါ။ ဒီလိုပါပဲ ရည်ရွယ်ချက်တူတဲ့ပန်းတိုင်ကို ကူသူကကူ၊ လှော်သူကလှော်၊ ကူးသူကကူး၊ ခတ်သူကခတ်၊ တက်နဲ့လက်နဲ့ညီညီညာညာလုပ်ဆောင်ကြတဲ့အခါ "ငါ့အတွက်" ဆိုတဲ့လူသားတွေနည်းသထက်နည်းလာပြီး "အများအတွက်" ဆိုတဲ့ အသိစိတ်တွေပွားများသထက်ပွားများလာမှာ အမှန်ဧကန်ဖြစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ရေးသားလိုက်ပါရစေ။
.
.
ခင်လျက်
.
ကိုညီညီ (တောင်ကြီး)
10-24-2018