 |
| ေဆာင္းပါးရွင္ - ကေလာင္ေစတနာ |
ရာသီဥတုက ခပ္ေအးေအး ေလက တဟူးဟူးနဲ႕တုိက္ေနတာ က်မ ရင္ကို မေအးေစႏုိင္ပါဘူးရွင္ ။
က်မ က ဒီႏိုင္ငံေရာက္တာလည္းမၾကာေသးဘူး ၊ ကား က လည္း မေမာင္းတတ္ ေမာင္းတတ္ နဲ႕
ေရာက္ခါစ ျမိဳ႕ Daly City မွာ အမ်ိဳးသားဖက္က အမ်ိဳးေတြ ကူညီလို႕ ေတာ္ပါေသးတယ္ ။
ေဆးရံုလည္းေရာက္ေရာ ဆရာဝန္ နဲ႕ မေတြ႕ရေသးဘူး ၊ ေကာင္တာ - Front Desk က ဝန္ထမ္းက
ဘာက်န္းမာေရးအာမခံ - Health Insurance လဲ ေမးတာနဲ႕ ေဖါင္ျဖည္ၤ႕ရတာေတြ အၾကာၾကီး ။
ဒီမွာ ကေလးက သတိလစ္ေနတာေလ ၊ ေျပာသာ ေျပာရတာ သိပ္ေတာ႕မေစာင္႕လိုက္ရပါဘူး ၊
အေရးေပၚ႒ာန က က်မ သားေလး ဘာျဖစ္လဲဆိုတာ ေရာဂါရွာေဖြဖို႕ ေသြး စေဖာက္တယ္ ။
အခိ်န္သာကုန္သြားတယ္ သူတို႕ေရာဂါ မေတြ႕ပါ ။ ဒါနဲ႕ ကေလး ကို သူတို႕တတ္ႏို္င္တာေလးေတြ
ျပဳစုေပးလိုက္ျပီး က်မ နဲ႕ အမ်ိဳးသားတို႕ အိမ္ျပန္ခဲ႕ၾကတယ္ ။
ေနာက္ ( ၂ ) နာရီၾကာေတာ႕ ကေလး က သတိလစ္သြားျပန္ေရာ ။ အမေလး ေျပးရျပန္ျပီ ။ ဒီတခါေတာ႕ ကပ္လ်က္ျမိဳ႕ ဆန္ဖရန္စစၥကို က ေဆးရံုၾကီးကို သြားခဲ႕တယ္ ။ အဲဒီမွာလည္း ထိုနည္းႏွင္ႏွင္ ပဲ ၊ ေရာဂါရွာမေတြ႕ျပန္ဘူး ။ အသက္ က ( ၁၂ ) ႏွစ္ဆိုေတာ႕ သတိေတာ္ေတာ္ရွိပါေသးတယ္ ။ ဟုိလူလာ ေသြးေဖာက္လိုက္ ဒီလူလာေသြးေဖာက္လိုက္ နဲ႕ ဘာရာထူးေတြလဲေတာ႕မသိဘူး လာတဲ႕ အပ္ကိုင္ထားသူေတြက အမ်ားၾကီးပဲ ၊ ဆရာဝန္ေတြ ေရာ သူနာျပဳေတြေရာ စံုလွပါတယ္ ။ ကေလးရဲ႕စိတ္ က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ျဖစ္သြားသလဲဆိုရင္ အမိႈက္သိ္မ္းတဲ႕ အလုပ္သမား - Janitor လာျပီး အမိႈက္သိမ္း သန္႕ရွင္းေရးလုပ္တာကို ေသြးေဖာက္ဖို႕ထင္ျပီး သူ႕လက္ကေလးကို ဆန္႕ထုတ္ေပးပါသတဲ႕ေလ ။ ခက္ေတာ႕ ေနပါျပီ ၊ ဒီ " လူခဲ " ေတြလဲ ကေလးေရာဂါရွာမေတြ႕ျပန္ဘူး ။ ဒုကၡေတာ႕ေရာက္ျပီထင္တယ္ ။ က်မ ေတာင္ေပၚသူပါ ၊ ဓႏု သံ နဲ႕ ေျပာတာ နားလည္ပါတယ္ေနာ္ ။
