ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပမယ္႕ Pop Danthology

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ ( ေတာင္ၾကီး )

.

.

ကြ်န္ေတာ္က ေပါင္းစပ္ေရးသမားခင္ဗ်။ ေပါင္းစပ္ေရးဆိုလုိ႕ အလုပ္မျဖစ္တဲ႕ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈၾကီးလို၊ မဟုတ္ကိုအဟုတ္လုပ္တဲ႕ေဟာလီဝုဒ္လို ဟိုေပါင္းဒီေပါင္းမလုပ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ေပါင္းလိုက္တာကို လူၾကိဳက္ရမယ္  .. နားဝင္ခ်ိဳရမယ္ .. မ်က္စိပသာဒက် လွပရမယ္။ ျပီးသြားရင္ ႏွလံုးသားထဲမွာ စြဲျငိသြားရမယ္ .. ေကာင္မေလးေတြေရာ ေကာင္ေလးေတြေရာ အားလံုးေပါ႕..။ ျပီးေတာ႕ တစ္ႏွစ္ကုန္လို႕ ႏွစ္သစ္ကူးျပီဆိုတာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ႕ရဲ႕ျပန္ေပါင္းထုတ္ဆိုလို ကို ေစာင္႕ေနသူေတြ ေစာင္႕ရၾကိဳးႏွပ္ေစရမယ္။ ျဖစ္ရမယ္ေလ .. ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ႕ႏွလံုးသားထဲကလာတာပဲ။ Heart ထိတဲ႕သီခ်င္းေလးေတြေတာ႕ျဖစ္ရမွာေပါ႕။

.

Pop Danthology တစ္ခုျဖစ္လာဖုိ႕ ကြ်န္ေတာ္ နာရီ ( ၁၈ဝ ) ေက်ာ္ အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။ သီခ်င္းစစုဖုိ႕ဆုိ ဇႏၷဝါရီလမွာ လုပ္ရျပီ။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေရာက္ေရာက္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေကာင္းတာၾကားျပီဆုိ စာအုပ္ထုတ္ျပီးမွတ္ရျပီ .. လိုက္နားေထာင္ရျပီ။ ပန္းကန္ေဆးေနရင္း၊ ကားေမာင္းေနရင္း၊ တစ္ခုခုလုပ္ေနရင္း လက္ကိုင္ဖုန္းထုတ္ျပီး အသံသြင္းထားရျပီ။ တစ္ခါမ်ားကဆို ကြ်န္ေတာ႕ခ်စ္သူကိုနမ္းေနတုန္း ေဘ႕စ္ေကာင္းေကာင္းေလးသီခ်င္းေလးၾကားေတာ႕ “ အခ်စ္ေရ .. ဒီနားမွာခဏေစာင္႕ ” ဆုိျပီး သီခ်င္းသံကို ဖုန္းနဲ႕အသံသြားသြင္းလိုက္တာ ေကာင္မေလးက မုိးရြာထဲမွာ က်န္ခဲ႕လို႕ဗ်ာ .. ဒုကၡေရာက္ေတာ႕မလို႕။ ဒါအဆင္႕ကေတာ႕ သီခ်င္းရွာတယ္ေပါ႕ဗ်ာ။

.

.

ဒုတိယအဆင္႕မွာေတာ႕ သီခ်င္းစု - Gathering လုပ္တဲ႕အလုပ္ကိုလုပ္ရတယ္။ စက္တင္ဘာလေရာက္ျပီဆုိရင္ ရွာထားတဲ႕သီခ်င္းအားလံုးကို စာရင္းလုပ္ျပီး ေဒါင္းေလာ႕ဒ္လုပ္ဖုိ႕ရွာရတယ္။ အဲဒီမွာ ေျခဆင္းသီဆိုမႈ ( တီးလံုးမပါဆိုသံခ်ည္း ) – Acapella နဲ႕ တူရိယာသံ - Instrumentals ေတြဆုိျပီး ခြဲရွာရတယ္။ ဒီကိစၥေတြျပီးေျမာက္ဖို႕ နာရီ ( ၃ဝ ) ထုိင္လုပ္ရတယ္။ ဒီအဆင္႕ကို ကြ်န္ေတာ္မၾကိဳက္ဆံုးပဲ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲသိလား .. ေျပာျပီးျပီေလ .. ကြ်န္ေတာ္ကြ်မ္းက်င္တာက ေပါင္းစပ္တာလုိ႕ .. အခုဟာက သီခ်င္းသံ၊ အဆုိသံ၊ Chorus အပိုဒ္ဆိုသံေတြ အရည္အေသြးမေကာင္းမခ်င္း ကြ်န္ေတာ႕ရဲ႕ ဝါသနာက ဆဲြယူခြင္႕မျပဳဘူးေလ။

.

အဲ .. ကြ်န္ေတာ္လိုခ်င္တဲ႕ Quality ရျပီဆိုရင္ေတာ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြကုိ ျပန္စုစည္း - Organizing လုပ္ဖို႕အခ်ိန္က်ျပီ။ Tempo ၊ PPM နဲ႕ခြဲျပီး မတူညီတဲ႕သီခ်င္းေတြကုိ စည္းသံဝါးခ်က္မပ်က္ေပါင္းစပ္လို႕ရမယ္႕သီခ်င္းေတြကုိ စာရင္းလုပ္ပါတယ္။ Pop Danthology တစ္ခုျဖစ္လာဖို႕ စည္း-ဝါး သာမက အသံေနအသံထားဟာမုိနီ - Harmony ပါ ကိုက္ေအာင္ ရွာရျပန္တယ္။ တစ္ကယ္လို႕ဗ်ာ .. သီခ်င္း ( ၂ ) ပုဒ္က ကီး - Key မတူပဲေရာလိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္နားကေလာမယ္႕ကိစၥပဲေလ။

အီးေမးလ္ဖတ္ျပီး အဂၤလိပ္စာသင္ၾကရေအာင္

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကုိညီညီ ( ေတာင္ၾကီး )

.

.

ေခတ္သစ္လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ လူခ်င္းေတြ႕ျပီးစကားေျပာတဲ႕အခါေျပာ၊ တယ္လီဖုန္းဆက္ျပီးဆုိတဲ႕အခါကဆုိ စကားမေျပာတဲ႕အခ်ိန္ေတြက်ရင္ ဘယ္လုိဆက္ဆံၾကပါသလဲ ေတြးမိၾကဖူးပါသလား? လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ၊ ရံုးကႏၷားေတြမွာ၊ ကုမၸဏီအဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ လုပ္ငန္းအဆင္႕ဆင္႕ကိုေတာ႕ တယ္လီဖုန္းအျပင္ အီးေမးလ္နဲ႕ေျပာၾကပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ စာတစ္တန္ ေပတစ္တန္ပို႕ျပီး ခုိင္းေစေဆာင္ရြက္ေစျခင္းေတြ ျပဳလုပ္ရပါတယ္။ ျမန္မာလုိပုိ႕တဲ႕အီးေမးလ္ကို အထင္မေသးေစခ်င္ပါဘူး။ သံုးတဲ႕ကြန္ပ်ဴတာ၊ တက္ဘလက္၊ လက္ကိုင္ဖုန္းေတြမွာ ျမန္မာေဖာင္႕ရွိရသလို ေဇာ္ဂ်ီလက္ကြက္ နဲ႕ ယူနီကုဒ္ ဘာသာစံုရဖုိ႕လည္းလိုပါေသးတယ္။

.

အဲဒီအခက္အခဲေတြကေနေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႕ကေတာ႕ အဂၤလိပ္လုိဖတ္ႏုိင္ျပီး အဂၤလိပ္လိုျပန္ေရးႏုိင္ရင္ ဘာလက္ကြက္၊ ဘာေဖာင္႕မွာ အထူးသြင္းေနစရာမလိုသလုိ သံုးစြဲသမွ် ကိရိယာ - Device အားလံုးနဲ႕လည္း ေန႕နံသင္႕အဆင္ေျပပါတယ္။ ဆက္ေျပာမယ္႕အေၾကာင္းအရာထဲမွာေတာ႕ ျမန္မာမက်ဘုိမက်ဘာသာစကား - Myanglish မပါတာေတာ႕ ၾကိဳတင္သတိေပးထားရပါလိမ္႕မယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျပင္းအားအစဥ္လိုက္ေျပာၾကစတမ္းဆို ျမန္မာကို ကမၻာသို႕ဝင္ဆန္႕ဖုိ႕ဆုိရင္ အဂၤလိပ္လို ေျပာတတ္၊ ဖတ္တတ္၊ နားေထာင္တတ္၊ ေရးတတ္ဖို႕လိုပါတယ္။

.

အေမရိကားမွာ အဂၤလိပ္စကားတတ္ျပီး အဂၤလိပ္စာမေရးတတ္သူေတြရွိတယ္ဆိုလို႕ မအံ႕ၾသသြားၾကပါနဲ႕။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ရံုးသံုးေရးစာ မကြ်မ္းက်င္တာနဲ႕ ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးရာထူးမရသူႏိူင္သူေတြရွိတယ္။ အီးေမးလ္ပို႕ မကြ်မ္းက်င္တာနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ရာထူးကအခ်ခံရသူေတြရွိတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကုိယ္က်ဖတ္တတ္ျပီး အမ်ားေရွ႕မွာ အဂၤလိပ္စကားေျပာမရတာေၾကာင္႕ လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ရာထူးကေန ဆင္ေပးရသူေတြဆုိတာ ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ အဂၤလိပ္စကားဆိုရင္ ဘယ္လုိေနရာကေနေန က်ဘမ္းလမ္းညႊန္လုပ္ႏုိင္မွ အေမရိကန္မွာ ရပ္တည္ေနႏိုင္ဖုိ႕ အဆင္ေျပပါလိမ္႕မယ္။

မစ္ရွင္ေတာင္တက္ဒသန

ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုညီညီ ( ေတာင္ၾကီး )

( ၁ )

အျဖစ္က မႏွစ္ကနဲ႕မတူတာအမွန္ပါပဲ။ ေတာင္ေပၚကဆင္းလာျပီလုိ႕ ရုိက္လာတဲ႕ “ စြမ္း ” ရဲ႕ မက္ေဆ႕ရတာနဲ႕ ဖုန္းက Navigator မွာ Mission Peak လို႕႔ရုိက္ထည္႕လိုက္ေတာ႕ သြားေနက် I-880 ကသြားရင္ ( ၂ ) မိနစ္ပိုျမန္မယ္၊ ( ၁၅ ) မိုင္ပိုေမာင္းရမယ္။ ဒါေပမယ္႕ I-238 နဲ႕ I-680 က သြားရင္ေတာ႕ မုိင္နည္းမယ္။ လမ္းမကြ်မ္းဘူး။ အခ်ိန္ပိုၾကာမယ္။ ဒါနဲ႕ စိတ္က ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားတယ္။ တစ္ခုခုေတာ႕ ဆံုးျဖတ္ရမယ္။ ကေလးေတြက အဆင္းဆိုေျပးဆင္းၾကေတာ႕ ျမန္မွာ။ အခ်ိန္ နဲ႕ ဓါတ္ဆီ ဘယ္ဟာပိုအေရးၾကီးသလဲ တြက္လိုက္တယ္။ ဆီကုန္ပေလ႕ေစ ျမန္ဖို႕လိုတယ္။ လမ္းသိဖို႕လိုတယ္။

.

အျမန္လမ္းေတြရဲ႕အခ်ိတ္အဆက္ေတြၾကားမွာ ကြ်န္ေတာ႕ကင္မရီေလးဟာ မုိင္နည္းသြားလိုက္ မိုင္ပိုသြားလိုက္နဲ႕ တရိပ္ရိပ္ေျပးေနတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေနကာမ်က္မွန္ၾကားက အလစ္ဝင္လာတဲ႕ ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕ အညိႈးအစူးကိုခံရတဲ႕ မ်က္စိတစ္ဖက္မွာ မ်က္ဝတ္ေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာမွမသစ္ခဲ႕ရေသးတာကုိ သတိရလုိက္မိတယ္။ မီးပြိဳင္႕မွာရပ္လိုက္တဲ႕အခါမ်ိဳးက်မွ ေရွ႕ေနကာမွာပါတဲ႕ မွန္ေသးေသးေလးကေန မ်က္ႏွာကိုစစ္ၾကည္႕လုိက္တယ္။ ရႈတ္ပြေနတဲ႕ဆံပင္အေဖြးလိုက္ၾကီးကိုဖံုးထားေပးတဲ႕ ဦးထုပ္တစ္လံုးကလြဲရင္ အားလံုးကပံုမွန္ပဲ။ ေၾသာ္ .. ငါ႕မ်က္ဝန္းေတြေတာင္ ညိဳကြက္ျပီး တြဲခိုအိက်ေနပါေရာ႕လား။

.

( ၂ )

ေမာင္းမထုတ္လိုက္ရပဲ အေတြးစေတြေျပးထြက္သြားခ်ိန္မွာ ကားစီယာတိုင္ကုိ မကိုင္ခ်င္ပဲျပန္ကိုင္ရင္း စိတ္မပါတပါေမာင္းရျပန္္တယ္။ ဒီတစ္ေကြ႕ခ်ိဳးလိုက္တာနဲ႕ ဖုန္းရဲ႕လမ္းျပေျမပံုက ေတာင္တက္လမ္းကုိ စေခၚသြားပါတယ္။ စိတ္ထဲကခ်ိန္းေနတဲ႕ ေတာင္တက္ဂီယာကို ( ၂ဝ၁၁ ) ကားအင္ဂ်င္က မာန္ပါပါနဲ႕ ဟီးထေနေအာင္ဆြဲတင္လုိက္တာနဲ႕ ရွမ္းရိုးမနဲ႕ဆင္တူတဲ႕ေတာင္ကုန္းတစ္ခုကို ညာဖက္ပန္းေကြ႕ျပီး ရုန္းထလိုက္သြားတယ္။

.

ခံုးမတ္မတ္တစ္ခုကိုစတက္မယ္အလုပ္မွာ ဝိတ္အျပည္႕နဲ႕ေျပးဆင္းလာတဲ႕ ( ၁၂ ) ဘီးကားကို မျဖစ္မေနေရွာင္ရေတာ႕ မရႈရတာၾကာတဲ႕ ဓါတ္ဆီမီးခိုးနံ႕ျပင္းျပင္းေလး ကားတံခါးၾကားထဲ တိုးဝင္အလာမွာ မစ္ရွင္ေတာင္တက္ရတာ ေတာင္ၾကီးအသြား ယင္းမာပင္လမ္းက ပေစာက္ေကြ႕ကို ျပန္ေခၚသြားသလို ရင္ခုန္လိုက္ရတာ အရမ္းပါပဲ။